ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)

အခန်း ၂၉၃ ။ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်သော ဖွင့်ဟဝန်ခံမှု

အခန်း ၂၉၃ ။ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်သော ဖွင့်ဟဝန်ခံမှု

ရှန်းရင်နဲ့ အုပ်စုက ဇဝေဇဝါအခြေအနေနဲ့ အကူအညီရှာခဲ့ပြီး တူညီတဲ့ဇဝေဇဝါအခြေအနေနဲ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ကူယွဲ့က အနည်းဆုံးတော့ ရှန်းရင်က ဘာလို့အဲလောက်ကြောက်ဖို့ကောင်းနေလဲ နားလည်သွားပြီ။ အဲဒီအမတတွေ၊ ကောင်းကင်မျိုးနွယ်တွေ၊ နတ်ဆိုးတွေနဲ့ စီမံထိန်းသိမ်းသူနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင် မိစ္ဆာနတ်ဘုရားတောင် သူမအပေါ် ဘာသက်ရောက်မှုမှမရှိဘူးလေ။ သာမန်လူတွေ ဖြတ်လျှောက်ဖို့ အရမ်းခက်တဲ့ ဘုံတံခါးတွေတောင် သူမက အလွယ်လေး ဖွင့်ပစ်လိုက်နိုင်တာ။

ဒါဆို ဒါတွေအားလုံးက သူမက တခြားသူတွေနဲ့ အဆင့်မတူလို့ပေါ့။

ကူယွဲ့ မျက်နှာပြင်တွေရဲ့ စွမ်းအင်ကို စုပ်ယူတာက ဘာအဓိပ္ပာယ်လဲတော့ နားမလည်သေးပေမဲ့ ထပ်စဉ်းစားကြည့်ရင် သူမနဲ့ သူတို့ကြားက ခြားနားမှုက သုံးဖက်မြင်နဲ့ နှစ်ဖက်မြင်ပုံရိပ်လူတွေကြားက ကွာခြားချက်လို့ မှန်းဆနိုင်တယ်။ တခြားစကားနဲ့ ပြောရရင် လက်နှစ်ဖက်တည်းနဲ့ သူတို့ကို ဆွဲဖြဲနိုင်တယ်ပေါ့။ သူတို့ကိုဆွဲထားတဲ့ စာရွက်သားက ဘာအရည်အသွေးပဲဖြစ်ဖြစ် သူမအတွက်တော့ စာရွက်ပဲဖြစ်နေဦးမှာ

ဘာကြောင့်မှန်းမသိ သူ ဒါတွေအားလုံးကို ခေါင်းထဲစုပ်ယူဖို့ အချိန်တချို့လိုဦးမယ်ဆိုတာ သိနေတယ်။ ရှန်းကျင်းလည်း ကြည့်ရတာ ဆက်ပြီး ကြာကြာမနေချင်တော့တဲ့ပုံ။ ရှန်းရင်ရဲ့အခြေအနေအကြောင်း ရှင်းပြချက်ကို နားထောင်ပြီးတဲ့နောက် သူတို့ကိုယ်ပိုင်မျက်နှာပြင်တွေဆီ တံခါးကိုဖွင့်ပြီး ပြန်ဖို့လုပ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ရှန်းရင်ကတော့ သူမခွန်အားကို သူမ မသိသလိုမျိုး ခပ်ပေါ့ပေါ့ အသီးကို ကိုက်စားနေလေတယ်။

"စားဖိုမှူး စားဖိုမှူး" ကူယွဲ့က လေထဲ အကြောင်သားစိုက်ကြည့်နေတဲ့ လူကို တံတောင်နဲ့တွတ်လိုက်တယ်။

"အိုး" ယိချင်းက ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ သူလှည့်ကြည့်ကာ ကျူးယောင်ကို ဖက်ထားတဲ့ ယွီယန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ မျက်နှာပြင်လမ်းကြောင်းထဲ သူတို့နောက်လိုက်လာခဲ့တယ်။