အခန်း ၂၉၂ ။ မြင့်မားသောတည်ရှိမှု
"ဟားဟားဟား..." ကျူးယောင်က အသံထွက်ရယ်တယ်။
"ဟေ့လူကြီး၊ ကောကောရှိလား"
"မရှိဘူး ထွက်သွား" အဲလူက အမြင်ကတ်စွာ နဲ့ဖြေလာတယ်။ သူ ဖုန်းချမို့ရှိသေး ပိုနူးညံ့တဲ့အသံတစ်သံ ထွက်လာတယ်။
"ယောင်ယောင် နင်ပဲ" ပိုငယ်ရွယ်တဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က စခရင်ပေါ် ပေါ်လာပြီး အမျိုးသားကို ဘေးဆွဲထုတ်တယ်။
"နင့်ကို မတွေ့ရတာ ရက်ပိုင်းရှိနေပြီ၊ ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ"
"ငါကိစ္စတချို့ အပြီးသတ်ဖို့ အမတကျင့်ကြံသူမျက်နှာပြင်ဆီ ပြန်သွားခဲ့တာ" ကျူးယောင်က ပြန်ဖြေပြီး လေးနက်လာတယ်။
"ကောကော၊ ငါ့ကိုကူညီဖို့ နင့်အိမ်ကအဲလူကို ပြောပေးလို့ရမလား၊ ငါ့မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရှိတယ်ဟာ..."
သူမက ကောကောကို ရှန်းရင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး အားလုံးပြောပြတော့တယ်။
"ဟမ့်" ကျူးယောင်စကားဆုံးဆုံးချင်း စောနကလူက စုပ်သတ်တယ်။
"တခြားမျက်နှာပြင်တွေက ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"အဲဒါယောင်ယောင့်သူငယ်ချင်းကောင်းလား" အမျိုးသမီးက မေးတယ်။
"ဒါပေါ့" ကျူးယောင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
အမျိုးသားအမူအရာက ချဉ်စူးသွားပြန်ရော။
"ငါတို့မအား-"
"ကူညီလိုက်"
"ဟုတ်ပြီ"
နောက်အခိုက်အတန့်မှာ အိမ်ထဲကလေထုက တွန့်သွားပြီး နယ်ပယ်နှစ်ခုကြား ဂိတ်ပေါက်တစ်ခု သူတို့ရှေ့ ပေါ်လာလေတယ်။
ရှန်းကျင်း ။ ။ "..."
ကျူးယောင် ။ ။ "..."
ယွီယန် ။ ။ "..."
ကိစ္စတစ်ခုလုံးကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့ ၃ယောက်အုပ်စု ။ ။ "..."
———————
ကျူးယောင်စကားအရ သူမသူငယ်ချင်းကောင်းရဲ့ လက်တွဲဖော်က ဗဟုသုတကြွယ်တဲ့ စီမံထိန်းသိမ်းသူတစ်ယောက်ပဲ။ သူမ လာခဲ့တဲ့ မျက်နှာပြင်က စီမံထိန်းသိမ်းသူပေါ့။ ရှန်းကျင်းတို့ လာခဲ့တဲ့တစ်ခုနဲ့ အရမ်းကိုဆင်တယ်။ သူမ မှတ်မိတည်းက သူက အဲမျက်နှာပြင်ရဲ့ စီမံထိန်းသိမ်းသူ ဖြစ်နေခဲ့တာပဲ။ တကယ်လို့ တစ်ယောက်ယောက်က ရှန်းရင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာကို အဖြေရှာနိုင်ရင် သူပဲနေမယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
