ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)

အခန်း ၃၀၅ ။ ရိုးသားမှုဂိုဏ်း၌ တည်းခိုခြင်း

အခန်း ၃၀၅ ။ ရိုးသားမှုဂိုဏ်း၌ တည်းခိုခြင်း

"အဲဒါအထက်ထျန်းလန်လောကရဲ့ အလယ်အဆင့် အမတကျင့်ကြံသူဂိုဏ်းပဲ" ကူယွဲ့က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ရှင်းပြတယ်။

"ငါစစချင်း ပြန်ရောက်ချိန် သူတို့အချက်အလက်တွေကို စုံစမ်းပြီးပြီ၊ ရိုးသားမှုဂိုဏ်းရဲ့ ကျင့်စဉ်အများစုက ဓားကျင့်ကြံမှုတွေပဲ၊ ပြီးတော့ သူ ‌စောနိုင်သမျှစောစော စတင်လေ့ကျင့်ဖို့လိုတယ်၊

အဲဒါက စား- ယိချင်းအတွက် သင့်တော်တဲ့နေရာပဲ၊ ဒါကြောင့် ငါအဲကိုသွားပြီး ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး နာမည်နဲ့ စာချုပ်ချုပ်ပြီးပြီ"

"အိုး" ပြောရရင်တော့ အပြင်သွားပြီး အလကား စားသောက်ဆိုင် သူတို့အတွက် ရှာပေးခဲ့တယ်ပေါ့။ ဖေ‌ဖေနျိုက တကယ့်ကို စောင့်ရှောက်သူပဲ။

(⊙ o ⊙)

"ယိချင်း ကျင့်ကြံမှုမှာ အဆင့်တစ်ခုမရောက်ခင်ထိ ငါတို့အဲမှာနေမယ်" ကူယွဲ့ စားဖိုမှူးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။ မိစ္ဆာတွေ ရွာကိုတိုက်ခိုက်မှုက သူ့ကို သတိ‌တစ်ခု ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒါက သူ့မှာ အခု လုံးဝခုခံနိုင်စွမ်း မရှိသေးတာမို့ လောလောဆယ် သူ့အတွက် တကယ့်ကို အန္တရာယ်များလွန်းတယ်ဆိုတာပဲ။ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာက လက်ထောက်စည်းတံဆိပ်ကို လက်ခံဖို့ သင့်တော်တဲ့အထိ ဘယ်ချိန်မှ ပြန်သက်သာမလဲဆိုတာ မသေချာဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကျင့်ကြံမှုမြင့်လေ သူ့အတွက်ပိုကောင်းလေပဲ။ ဒါကြောင့် သူ လက်ထောက်အစစ်ဖြစ်မလာခင်ထိ သူ့ကျင့်ကြံဆင့်ကို တတ်နိုင်သမျှ တိုးတက်လာအောင်လုပ်မှဖြစ်မယ်။ သူ ဒါကို စဉ်းစားပြီး သူ့ခြေထောက်အောက်က ယပ်တောင်ကပိုပြီးတောင် မြန်မြန်ပျံသန်းလာခဲ့တာ ဆယ်မိနစ်ကျော်ထ် မရပ်ဘူး။

"ငါတို့ရောက်ပြီ" သူ့ရှေ့က ဝိညာဉ်ချီတွေ ပေါကြွယ်ဝတဲ့ တောင်ထိပ်တွေကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တယ်။ သူက သိုင်းကွက်တစ်ခုဖန်တီးလိုက်တော့ သူ့ပတ်လည်က ခပ်ရေးရေးအဖြူရောင်က ပျောက်သွားကာ သူ့ကျင့်ကြံဆင့်ကို နတ်ဝိညာဉ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအဆင့်ထိ တန်းနှိမ့်လိုက်တယ်။ သူ ဘေးကရှန်းရင်ကို လှည့်ကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းထောင့် တွန့်သွားတယ်။