အခန်း ၃၄၈ ။ စစ်သားတစ်ယောက်၏ ပျော်ရွှင်မှု
ဝူတိနန်းတော် အနောက်ဘက်နန်းဆောင်။
နတ်ဆိုးဘုရင်က မြေကြီးပေါ်ဒူးထောက်ကာ ပါးပြင်ပေါ် မျက်ရည်တွေစီးကျပြီး သူ့အသက်အတွက် အော်ဟစ်နေတယ်။
"ကြီး... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်သမီး၊ ကျွန်တော် တကယ်ဟုန်အာ့ကို သဘောကျတာပါ၊ ကျွန်တော်တို့ကို မခွဲဖို့ တောင်းပန်ပါတယ်"
"ကြီး... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်သမီး၊ ကျွန်တော်ကသာ ဟုန်အာ့ကို ဖြားယောင်းမိခဲ့တာပါ၊ သူ့ကို ဒါတွေအတွက် အပြစ်တင်စရာ မရှိပါဘူး၊ မဖြစ်မနေဆို ကျွန်တော့်ကိုပဲ အပြစ်ပေးပါ"
"ကြီး... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်သမီး၊ တကယ်လို့ ကျွန်တော့်ကို အသေရိုက်ရင်တောင် ဟုန်အာနဲ့ အတူရှိခွင့်ရဖို့ မရမကတောင်းဆိုမှာပဲ"
"ကြီး... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်သမီး၊ တကယ်လို့ ကျွန်တော် နတ်ဆိုးမလုပ်တော့ရင် ဝူတိဂိုဏ်းထဲ ဝင်ခွင့်ပေးမှာလားဟင်"
"ကြီး... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်သမီး၊ ကျွန်တော့်ကို ဂိုဏ်းထဲ လက်ထပ်ခွင့်ပြုနိုင်မလား"
"ကြီးမြတ်-"
"တော် တော် တော်တော့ ငိုယိုနေတာ တော်တော့"
ကူယွဲ့က သူ့ကို ဆက်ပြီးနားမထောင်နိုင်တော့ဘူး။ နတ်ဆိုးဘုရင်မျက်နှာက နှပ်တွေ မျက်ရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်။ သူက တစ်ဘုံလုံးရဲ့ ဘုရင်ဆိုတာ မေ့သွားပြီလား။
"ဘယ်တုန်းက မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို သဘောမတူဘူးလို့ ငါတို့ပြောမိလဲ"
"အာ" ငမည်းလေးက တန့်သွားပြီး ခေါင်းမော့လာတယ်။
"သဘော...တူတာလား" သူ စားသောက်နေပြီဖြစ်ပြီး သူ့ကိုပါ လျစ်လျူရှုထားတဲ့ ရှန်းရင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ ရှက်လွန်းလို့ သူ့ကိုပါ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ ယွီဟုန်ဘက် မျက်နှာလှည့်လိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ တစ်စုံတစ်ရာကို နားလည်သွားသလိုမျိုး မျက်နှာက စပ်ဖြီးဖြီးအပြုံးနဲ့ ဝင်းလက်သွားလေရဲ့။
"ဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီး... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်သမီးက ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်တတ်သူဆိုတာ သိသားပဲ၊ ကျွန်တော်တို့ကို တွဲခွင့်ပေးမယ်မှန်း သိတယ်" ငမည်းလေးက ခံစားချက်တွေ လွှမ်းမိုးလာပြီး ယွီဟုန့်ကို လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ လှမ်းဖက်ဖို့လုပ်တယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
