အခန်း ၂၇၁ ။ အင်းကွက်ပူဇော်မှုများ
"ဂျပုလေး" ကူယွဲ့က သူမကို လှမ်းကူဖို့ အလိုလိုလက်လှမ်းလိုက်ပေမဲ့ အသက်ရှူကြပ်သွားတယ်။ ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ယောက်က အတွင်းထဲကနေ သူ့သွေးကြောတွေကို စုတ်ဖြဲနေသလိုပဲ။
"ပြန့်ရှင်းချန်၊ မင်း ဖုန်းညာန်ဝိညာဉ်ကို လွင့်ပျောက်သွားစေခဲ့တယ်ပေါ့၊ ငါ မင်းအသက်ကိုယူမယ်"
ကျူမင်ရဲ့မျက်လုံးတွေက သွေးရဲရဲနီနေပြီး တစ်ဖက်လူဆီ တစ်ဟုန်ထိုးပြေးဝင်သွားတယ်။ သူ့ကို လှမ်းဖမ်းဆွဲကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ယင်ချီနဲ့ဖုံးလွှမ်းစေကာ နှစ်ယောက်လုံးကို ရစ်ပတ်သွားခဲ့တယ်။
"သူက သူ့ကိုယ်သူ ဖောက်ခွဲချင်နေတာပဲ၊ ခဏ"
ကူယွဲ့ အော်ပြီး သူ့ကိုတားဖို့ရည်ရွယ်လိုက်တယ်။ နောက်ကျလွန်းသွားပြီ။ ဝုန်းခနဲ ပေါက်ကွဲသံ အကျယ်ကြီး ပေါ်လာပြီး ဆန်းကြယ်ဘုံတစ်ခုလုံး အပြင်းအထန်တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။ ကြီးမားတဲ့ဖိအားကြီးတစ်ခု ဘုံတစ်လျှောက် ဖြတ်ပြေးသွားပါလေရော။ တကယ်လို့ ယိချင်းသာ အချိန်မီ အကာအကွယ်အင်းကွက် မဖန်တီးခဲ့ရင် တစ်ဖွဲ့လုံး နောက်ပြန်လွင့်ထွက်ပြီး အမှုန့်အဖြစ် ဖိချေခံရလောက်ပြီးပြီ။
"ဟမ့် ငတုံး" ကျူမင်က သူ့ကိုယ်သူ ဖောက်ခွဲလိုက်တာတောင် ပြန့်ရှင်းချန်က အထိအခိုက်မရှိ ထွက်လာတယ်။ သူ့ကိုယ်က ဖုန်တွေကိုခါပြီး အဖွဲ့ကို ပုရွက်ဆိတ်တွေကိုကြည့်သလိုမျိုး အေးစက်စက်ကြည့်တယ်။
"ငါက နတ်ဘုရားအစစ်ဖြစ်လာပြီ၊ သုံးလောကထဲက ဘယ်သူမှ ငါ့ကိုမတားနိုင်တော့ဘူး"
"တကယ်လား" ကြက်သီးထစရာ အသံက သူ့နားဘေးက ပေါ်လာတယ်။
ရွှစ်ခနဲအသံနဲ့အတူ နတ်ဘုရားစွမ်းအင် ရစ်ပတ်ထားပြီး လေထဲလွင့်မျောနေတဲ့ ပြန့်ရှင်းချန်က ရှန်းရင် မြေကြီးပေါ် ကန်ချတာခံလိုက်ရပြီ။ ဖိအားက ချက်ချင်း ပင့်မသွားခဲ့တယ်။
"မဖြစ်နိုင်တာ" ပြန့်ရှင်းချန်က မျက်လုံးတွေပြူးပြီး ကုန်းရုန်းထလိုက်တယ်။ သူ ရှန်းရင်ကို မယုံကြည်နိုင်စွာ စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
