ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)

အခန်း ၃၉၀ ။ မရေမတွက်နိုင်သော အကြိမ်မြောက် ရှန်းရင်ကို ရှာခြင်း

အခန်း ၃၉၀ ။ မရေမတွက်နိုင်သော အကြိမ်မြောက် ရှန်းရင်ကို ရှာခြင်း

"ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ" ကူယွဲ့ ပေါက်ကွဲသွားတယ်။ တကယ်ပဲ သူ ကျောပေးလိုက်တာနဲ့ သူမက ပျောက်သွားပြီ။

"အဲဒီ အရပ်မျက်နှာမသိတဲ့ငတုံးကို ကြည့်ထားဖို့ မင်းတို့ကို ငါပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား၊ မင်းတို့အားလုံး ဘာလို့ ကျောခိုင်းကြတာလဲ"

"မဟုတ်ပါဘူး…" စစ်ယွီက စိုးရိမ်တကြီး ဖြစ်နေဟန်။ "ကျွန်မတို့ ဂို‌ဏ်းချုပ်ကို စောင့်ကြည့်နေပေမဲ့...ပေမဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်က ကျွန်မတို့မျက်စိရှေ့မှာတင် ပျောက်သွားတာပါ"

"…" ပျောက်သွားတာလား။

ကူယွဲ့ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။ တစ်အောင့်ကြာမှ သူ နားလည်သွားတယ်။

"ကောင်းပြီလေ၊ ငါနားလည်ပြီ၊ ဂိုဏ်းထဲကတပည့်တွေကိုကြည့်ထား၊ စားဖိုမှူးနဲ့ ငါ မကြာခင်ပြန်လာမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ကူယွဲ့ သူ့ဆက်သွယ်ရေးအဆောင်ကို သိမ်းလိုက်ပြီး အရင်ကထက်တောင် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။ ရှန်းရင်က အားမကိုးရပေမဲ့ ကူယွဲ့ သူ့ကိုရှိနေတဲ့နေရာမှာတင် ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ အထူးတလည် ညွှန်ကြားချက်တွေ ပေးပြီးရင် ပျောက်သွားဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ပြီးတော့ စစ်ယွီပြောနေတဲ့ပုံအရတော့ တစ်ခုခု သူမကို ဖြစ်သွားတဲ့ပုံပဲ။ ဆက်စဉ်းစားကြည့်ပြီး ကူယွဲ့ ဓားပျံကို စီးကာ ယိချင်းနောက်လိုက်ခဲ့တယ်။

စားဖိုမှူးက အဝေးကြီးမရောက်သေးဘူး။ တစ်မိနစ်တောင် မပြည့်ခင် ကူယွဲ့ သူ့ကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။ စားဖိုမှူးကလည်း စောနက အငြိုးအတေးစွမ်းအင်တွေထဲ ပျောက်သွားတဲ့ ယွင်ဟန့်ကို ရှာတွေ့သွားပြီ။ ယိချင်းက အခု ယွင်ဟန့်နဲ့အတူ ထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ အငြိုးအတေးစွမ်းအင်လုံးကို ချိပ်ပိတ်ဖို့ ဓားအင်းကွက်ကို ဖန်တီးနေတယ်။ သူက အငြိုးအတေးစွမ်းအင်ကို မောင်းထုတ်ဖို့ စည်းတံဆိပ်တစ်ခု ပြုလုပ်တော့မဲ့ဆဲဆဲ။

"စားဖိုမှူး" ကူယွဲ့က စိတ်အားထက်သန်စွာ လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။