အခန်း ၂၀၅ ။ ရုပ်ရည်က အရေးကြီး
သူမက ပါးဖောင်းဖောင်း၊ ချယ်ရီရောင်နှုတ်ခမ်းပါးပါးရှိပြီး အသားကဖြူတယ်။ သူတို့ကို မျက်လုံးပြူးကြည့်နေပြီး သူမရဲ့နဖူးပေါ် ဆံမျှင်နှစ်ချောင်းက ဝေ့ဝဲကျနေလေရဲ့။ သူမက ချီချန်းယွီလို လှတာမျိုး၊ ယင်းကျီလို ဆွဲဆောင်မှုရှိတာမဟုတ်ပေမဲ့ မထင်မှတ်ထားလောက်အောင်... ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာ အရမ်းကို ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ထူးထူးကဲကဲကို ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။
╰(*°▽°*)╯
ကူယွဲ့ ရဲ့ နှလုံးသား ဒုက္ခရောက်သွားသလိုပဲ။ သူရုတ်တရက် အသက်ရှူမရတော့။
ဟိုလီရှစ် သူ ဘာလို့ တစ်ခါမှ ရှန်းရင်က တကယ်တော့ အရမ်း... ဆွဲဆောင်မှုရှိတာ မသိခဲ့ရတာလဲ။ သူမကို သူ မွေးစားသမီးအနေနဲ့ မွေးစားချင်စိတ်တောင် ပေါ်လာသလိုပဲ။
ლ(°△°ლ)
"ဘာဖြစ်တာလဲ" သူ ရုတ်တရက် တစ်ဖက်လှည့်ပြီး ရင်ဘတ်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူနေရတဲ့အတွက် လူတိုင်းက ကူယွဲ့ကို သိချင်စိတ်နဲ့ကြည့်လိုက်ကြတယ်။
ယိချင်းက စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ ရှေ့ကိုတက်လာပြီး ရှန်းရင်ကို သေချာကြည့်ဖို့သူ့အနားဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။
"ဆရာ မျက်နှာဘာဖြစ်..."
သူက ပြောနေရင်း တန့်သွားပြီး အူကြောင်ကြောင်အမူအရာ မျက်နှာပေါ် ပေါ်လာတယ်။ သူ့ပုံမှန်မာကြောတဲ့မျက်နှာက နီစွေးစွေး ဖြစ်လာပြီး နှလုံးသားက တဒုတ်ဒုတ် စခုန်လာတယ်။
ဆရာက တကယ်တော့... အဲလောက်ဆွဲဆောင်မှုရှိတာ သူဘယ်တုန်းကမှ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။
(⊙_⊙)
"ဟေး မင်းတို့နှစ်ယောက်လုံး ဘာဖြစ်တာလဲ" နှစ်ယောက်ရဲ့ အူကြောင်ကြောင်အမူအရာကိုမြင်ပြီး လူတိုင်းက ရှန်းရင်မျက်နှာ တစ်ခုခု ဖြစ်နေတယ်လို့ တွေးမိသွားကြတယ်။ သူတို့က အပြေးလာပြီး သူမမျက်နှာကို အနီးကပ် စူးစမ်းကြတော့တယ်။
ချန်ကော ။ ။ "ဂိုဏ်းချုပ်ရှန်း ခင်ဗျား..."
လန်ဟွား ။ ။ "စိတ်နှလုံးကောင်း၊ မင်းမဟုတ်... ဟိုလီရှစ်"
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
