အခန်း ၃၆၁ ။ စီမံထိန်းသိမ်းသူကို သတ်ဖြတ်ခြင်း
အပေါ်မှာ ပုံရိပ်တချို့ ပေါ်လာတယ်။ သူတို့က ဆယ်ယောက်ထက် မနည်းဘူး။ ယောက်ျားရော မိန်းမရောပါတယ်။ တစ်ယောက်စီရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မသေမျိုးချီတွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်။ သူတို့မှာ ကြောက်ခမန်းလိလိ အရှိန်အဝါရှိတာမို့ အရင်ကတွေ့ဖူးတဲ့ အဇဋာဧကရာဇ်တွေထက်တောင် ပိုသန်မာပုံပဲ။
ကူယွဲ့ နှလုံးသား နစ်မြုပ်သွားတယ်။ သူ လေထဲတွင် ပျံဝဲနေတဲ့ အုပ်စုကို စစ်ဆေးကြည့်ပြီး စကားပြောတဲ့ လူအနားမှာ ပျံသန်းနေတာက အရင်က ပျောက်သွားတဲ့ နတ်ဆိုးဘုရင်အသစ်မှန်း သဘောပေါက်သွားခဲ့တယ်။ ခုတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ဝိုက်မှာ နတ်ဆိုးချီမရှိတော့ဘူး။ အဲအစား၊ အားလုံးကို မသေမျိုးချီနဲ့ အစားထိုးထားတယ်။ ထူးဆန်းတာ သူတို့မသေမျိုးချီက အမတတွေပိုင်ဆိုင်တဲ့ သာမန်မသေမျိုးချီတွေနဲ့ ကွဲပြားနေပုံပဲ။ သူတို့ဟာက သာမန်ထက် ထူးထူးခြားခြား များပြားပုံပဲ။
ကူယွဲ့ ဦးနှောက်က စတင်အလုပ်လုပ်တော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ တစ်ခုခုကို အဖြေ ရှာတွေ့သွားသလိုမျိုးနဲ့ သူကပြောတယ်။
"မင်း ငါတို့ကို ဒီနေရာကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ မျှားခေါ်ခဲ့တာပဲ"
"မှန်တယ်" အဲလူက တောက်ခေါက်တယ်။ အောက်မှာ ရပ်နေတဲ့ လူသုံးယောက်ကို တစ်ယောက်ချင်းစီ ကြည့်ပြီး သူ့မျက်လုံးထဲမှာ အမုန်းတရားတွေ ပေါ်လွင်နေတယ်။
"ဒီမျက်နှာပြင်က အနှေးနဲ့ အမြန်ဆိုသလို ပျက်သွားရတော့မှာ၊ မင်းတို့မတည်ရှိနေသင့်ဘူး မင်း စီမံထိန်းသိမ်းသူ ဖြစ်မလာသင့်ဘူး"
ကူယွဲ့ ကြောင်အမ်းသွားတယ်။ ရှန်းရင်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာကို သူတို့ သိတယ်ပေါ့။
"မင်းတို့က ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ"
"ငါတို့က မင်းတို့ကိုသတ်မဲ့သူတွေပဲ" ပထမဆုံး စကားပြောတဲ့လူက ပြောတယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ သူတို့ကို ထပ်ရှင်းပြဖို့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိသလိုပဲ။ သူ့အမူအရာက မာကြောနေတယ်။
"စိတ်မပူပါနဲ့၊ မင်းတို့သွားတာနဲ့၊ ငရဲပြည်ကို မင်းတို့နဲ့လိုက်ဖို့ ဒီဘုံတစ်ခုလုံးကို ငါတို့စေလွှတ်လိုက်မယ်"
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
