အခန်း ၂၁၈ ။ အမတလောကတွင် ပြောင်းလဲမှု
"ဆိုရိုးရှိတယ်မလား၊ ပန်းတိုင်းမှာ ကမ္ဘာတစ်ခုရှိတယ်တဲ့" စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ ကမ္ဘာတစ်ခုပါဝင်နေတာ မထူးဆန်းတာများလား။
"ပန်းတစ်ပွင့်မှာ ကမ္ဘာတစ်ခု ပါ၊ မပါမသိပေမဲ့ အနည်းဆုံးတော့ ပန်းက အသက်ရှိတယ်၊ စာအုပ်ဆိုတာ အမျှင်တွေနဲ့ မင်ရည်တွေပဲပါတာ၊ ဒါတွေက သက်ရှိကို မွေးထုတ်နိုင်မယ်ထင်လို့လား"
"အာ..." ဒါအဓိပ္ပာယ်ရှိလို့ ကူယွဲ့ ဆွံ့အသွားတယ်။
"တကယ်လို့ စာအုပ်ထဲ ကမ္ဘာတစ်ခုရှိနေရင်တောင် အဲဒါက နှစ်ဖက်မြင်ကမ္ဘာတစ်ခုပဲ ဖြစ်လောက်မှာ၊ ဘယ်လိုလုပ် နင့်လိုသုံးဖက်မြင်ကမ္ဘာကလူကို ဆွဲခေါ်နိုင်မှာလဲ" ရှန်းရင်က အသီးကို ဝါးရင်း ဆက်ပြောတယ်။
"တကယ်လို့ ငါတို့ ခြေလှမ်းတစ်သောင်းလောက် ပြန်ဆုတ်ပြီး စာအုပ်ထဲ ကမ္ဘာတစ်ခု ပါဝင်နေတယ်လို့ ဝန်ခံရင်တောင် ငါတို့က ခဲဖျက်တွေမှမဟုတ်တာ၊ ဘယ်လိုလုပ် ရေးပြီးသား ဇာတ်လမ်းကို ပြောင်းလဲနိုင်မှာလဲ"
"..." ကူယွဲ့က မှင်တက်သွားပြီး ရင်ထိတ်သွားခဲ့တယ်။
"ဒီကမ္ဘာထဲက တစ်ယောက်ယောက်က ငါတို့ကို ဒီကမ္ဘာဆီ တမင်သက်သက် ဆင့်ခေါ်ဖို့ စာအုပ်ကို ရေးခဲ့တယ်လို့ပြောတာလား၊ ဒါပေမဲ့ စာအုပ်ထဲက ဇာတ်ကြောင်းတွေက ငါကူးပြောင်းလာပြီးတဲ့နောက် ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်အားလုံးလေ၊ ဒါဆို ဒီစာအုပ်က..."
"ရှေ့ဖြစ်ဟောစာအုပ်" ရှန်းရင်က သူ့စကားကို အဆုံးသတ်ပေးလိုက်တယ်။
"ငါ-ိုး" တကယ်ပဲ အနာဂတ်ကို ခန့်မှန်းနိုင်တဲ့ ဂါထာတွေ ရှိတယ်ဆိုပေမဲ့ ဘာလို့ သူတို့ကို ညစ်ညမ်းဝတ္ထုပုံစံ ရေးထားတာလဲဟ။ ဒါပေမဲ့ သူ ဒီနည်းအတိုင်း စဉ်းစားကြည့်ရင် ဇာတ်ကြောင်းကို အဲလောက်အလွယ်လေး ပြောင်းနိုင်တာက အနာဂတ်ဆိုတာ မသေချာ မရေရာလို့ပဲ။
"ဒီခွေးသားက ဘယ်သူလဲ၊ မင်း ဟွေ့လင်ဆီက ဘယ်သူလဲဆိုတာ သိခွင့်ရလိုက်လား"
"ဟင့်အင်း"
ရှန်းရင်ခေါင်းယမ်းပြီး ခွေး*လေးရဲ့ ပျောက်ဆုံးသွားပုံအသေးစိတ်ကို ပြောပြလိုက်တယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
