ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)

အခန်း ၂၃၈ ။ ကောင်းကင်ဘုံသို့ဦးတည်ခြင်း

အခန်း ၂၃၈ ။ ကောင်းကင်ဘုံသို့ဦးတည်ခြင်း

"ငါတို့သွားသင့်တယ်ထင်လား" ကူယွဲ့မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။ သူ စောနက ဖြေတာ တအားစောသွားတယ် - ခုတော့ အကြပ်ရိုက်နေပြီ။

ရွှမ်ထုံက အခု ကောင်းကင်မြေအောက်ဘုံမှာ။ သူဘယ်မှာလဲဆိုတာ သူတို့အတိအကျမသိဘူး။ မိစ္ဆာနတ်ဘုရားက သူ အခု အန္တရာယ်စစ်စစ်နဲ့ မကြုံတွေ့ရသေးဘူးလို့ ပြောခဲ့ပေမဲ့ ဘယ်တော့မှ မကြုံတွေ့ဘူးလို့ မဆိုလိုဘူး။ ပြီးတော့ သူက အခုမှ မဟူရာအမတအဆင့်ပဲရှိသေးတာကို ကောင်းကင်မျိုးနွယ်တွေ ဝိုင်းထားတာ ခံနေရတာ။ အဲမှာဘေးကင်းတယ်လို့ စဉ်းစားဖို့က ဟာသတစ်ခုပဲ။ အထူးသဖြင့် သူမရဲ့ ကံမကောင်းတဲ့ အနေအထားအရ...။

သူမက ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ဂိုဏ်းကတပည့်ပဲ။ ဒါတွေအားလုံးကိုစဉ်းစားလိုက်ရင် မျက်နှာလွှဲခဲပစ် လုပ်ဖို့က ခက်တယ်။

ဒါပေမဲ့ သူတို့သုံးယောက်လုံး ကောင်းကင်မြေအောက်ဘုံဆီသွားရင် သူတို့ မုံ့ဖော်ကို ရှာတွေ့မတွေ့က အသာထားဦး၊ သူတို့ အသက်ရှင်လျက် ပြန်ထွက်နိုင်ပါ့မလားတောင် မသေချာဘူး။ အမတဘုံရဲ့ လက်ရှိအခြေအနေကို စဉ်းစားရင် ကြည့်ရတာ အရာအားလုံးကအဆင်ပြေတဲ့ပုံပေါက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ရှန်းရင် အရာအားလုံးကို အတူတူထိန်းထားတာကြောင့်မှန်းသာ ကူယွဲ့သိတယ်။ သူမ ကောင်းကင်ဘုံဆီ ထွက်ခွာတာနဲ့ အမတနဲ့ နတ်ဆိုးဘုံတွေက တိုက်ပွဲစတင်မှာပဲ။ တိုက်ခိုက်ခံရတဲ့ပထမဆုံးနေရာက သူတို့ဝူတိနန်းတော်ကောင်းကင်ဖြစ်လိမ့်မယ်။

"ကောင်းကင်မိစ္ဆာဆယ်ပါးက မင်း သူတို့ကို အနိုင်ယူခဲ့ချိန်က ရခဲ့တဲ့ဒဏ်ရာတွေကနေ အပြည့်အဝ မသက်သာသေးပေမဲ့ အဇဋာဧကရာဇ်တွေကတော့ မတူဘူး၊ တကယ်လို့ သူတို့ဆယ်ယောက် ပူးပေါင်းလိုက်ရင်တောင် နတ်ဆိုးလောကက သူတို့နဲ့ ယှဉ်နိုင်သေးတယ်၊ အဲထဲမှာ ငမည်းလေးကို ပုံဖော်ကြည့်ရင်..." သူတို့ ဘက်လိုက်တာမဟုတ်ပေမဲ့ အမတဘုံရဲ့အရည်အချင်းတွေက တကယ့်ကို သာမန်ဆန်လွန်းတယ်။

"ပြီးတော့ နတ်ဆိုးဘုံမှာ ကျန့်ထင်ရှိတယ်"

ဧကရာဇ်‌ကျောင်းဟွားတော့ ရှိသေးပေမဲ့ သူမလည်း အများကြီး အကူအညီဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ တကယ်လို့ တကယ်သာ ကြုံရရင် နတ်ဆိုးတွေက သူမကို လွှတ်ပေးပါ့မလားတောင်မသေချာ။