ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)

အခန်း ၂၇၄ ။ မြေအောက်လောကမှမုန့်ပေါ်

အခန်း ၂၇၄ ။ မြေအောက်လောကမှမုန့်ပေါ်

"ငါ့ကို ကူညီပါဦး" ကူယွဲ့က ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ဘဲ ရှန်းရင်ကို အကူအညီလှည့်တောင်းရတော့တယ်။

တုံ့ဆိုင်းမှုမရှိ ရှန်းရင်က သူမကိုယ်ပေါ် တွယ်တက်ဖို့ကြိုးစားနေဆဲ စားဖိုမှူးကို ကောက်ယူပြီး ကူယွဲ့ဘက် ပြေးသွားလိုက်တယ်။ သူမက ပိုင်ဇယ့်ဓားကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လက်ကောက်ဝတ်ကို လှည့်ကာ မြေကြီးပေါ် လွှဲယမ်းချလာတယ်။

ကူယွဲ့က သူ့မသေမျိုးချီကို အမြန်အသက်သွင်းပြီး ယိချင်းနဲ့ ပိုင်ဇယ်တို့ရဲ့ ဇက်ပိုးကို ရိုက်ချလိုက်တယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ မူးမေ့ဂါထာထုတ်သုံးလိုက်တာမို့ နှစ်ယောက်လုံး သတိလစ်သွား‌တော့တယ်။

"ဂိုဏ်းချုပ် အကြီးအကဲ" ဂျပုလေးက အလန့်တကြား ရှေ့ကိုလက်ညှိုးထိုးပြတယ်။

နှစ်ယောက်သား အချိန်မီ နောက်ပြန်လှည့်လိုက်တော့ သူတို့မျက်စိရှေ့ ဖြူဆွတ်နေတဲ့အလင်းထုကြီးကို မြင်လိုက်ရတယ်။ သူတို့ လူအုပ်ကြီးကို အတော်လေးဝိုးဝါးစွာသာ မြင်ရတော့တယ်။

အဲအင်းကွက်က ဒီကိုရောက်လာနေပြီ မြန်လိုက်တာ။

ကူယွဲ့ ဟုန်ယွီ့ဘက်အမြန်လှည့်လိုက်တယ်။ ဟုန်ယွီက ပြန်လည်ဝင်စားမှုစင်မြင့်ပေါ် တက်သွားတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ သူ့ပတ်လည်မှာ ထူးဆန်းတဲ့ အင်းကွက်တွေနဲ့။ သူ ပိုင်ဇယ်နဲ့ စားဖိုမှူးကိုထိန်းချုပ်ဖို့ သုံးခဲ့တဲ့ပုလဲက ပြန်လည်ဝင်စားမှုစင်မြင့်အလယ်မှာ လွင့်မျောနေပြီး မျက်စိကျိန်းစရာ အဖြူရောင်အလင်းတန်းကို ထုတ်နေတယ်။ အထဲမှာတော့ ပုလဲထဲကနေ ဖောက်ထွက်ဖို့ ခြိမ်းခြောက်နေတဲ့ ပေါက်ကွဲမှုအရှိန်ဖိအားရှိတဲ့ပုံပဲ။

"လူတိုင်းရဲ့ အကြွင်းအကျန်ဝိညာဉ်တွေက အဲထဲမှာဖြစ်ရမယ်၊ သူက အဲဝိညာဉ်‌ပုလဲကို ဖောက်ခွဲဖို့ ကြိုးစားနေတာပဲ"

ကူယွဲ့မျက်နှာမှာ အရောင်အသွေး လုံးဝမရှိတော့ဘဲ ရှန်းရင်နဲ့ အကြည့်ချင်းဖလှယ်လိုက်တယ်။ တစ်ချိန်တည်း နှစ်ယောက်လုံး ဟုန်ယွီ့ဆီ အပြေး ပြေးလာခဲ့ကြတယ်။