ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)

အခန်း ၃၈၆ ။ စုပေါင်းဆန် ကင်းလွတ်ခြင်း

အခန်း ၃၈၆ ။ စုပေါင်းဆန် ကင်းလွတ်ခြင်း

ဖြစ်နိုင်တာ သူတို့က အဆောင်ဖန်တီးတဲ့နေရာမှာ အခြေခံရှိပြီးသားမို့နေမယ်။ လူတိုင်းက သူတို့ ကျင့်ကြံခြင်းသိုင်းတွေကို မြန်မြန်ပဲ အကျွမ်းဝင်သွားတယ်။ လအနည်းငယ်အတွင်း လူတိုင်း တစ်ဆင့်နှစ်ဆင့် တိုးတက်ကုန်တယ်။ ယွင်ဟန့်ကတော့ အတော်လေးကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် တိုးတက်နေတာ၊ သူက နတ်ဝိညာဉ်ဖွဲ့စည်းခြင်း အလယ်အဆင့်ရောက်နေပြီ။ တစ်ခုတည်းသော မကောင်းတဲ့ကိစ္စက ဒီလူတွေရဲ့ သွေးကြောတွေက ဝိညာဉ်ချီအများကြီးကို ရင်ဆိုင်ရတာနဲ့ ကျင့်သားမရသေးတာ။ အခု သူတို့က အချိန်အကြာကြီး ငြိမ်‌နေတော့ သူတို့ကိုယ်က ခိုင်မာတဲ့အုတ်မြစ်တည်ဆောက်ဖို့ကို ခုခံမှုပုံစံတွေပြနေတယ်။

ဒါကိုဖြေရှင်းဖို့ ကူယွဲ့ သူတို့ကို ဝိညာဉ်ချီစုဝေးခိုင်းတာ ရပ်လိုက်တယ်။ အဲအစား ချက်ချင်း သူတို့ဓားသိုင်းအတွက် ခိုင်မာတဲ့အုတ်မြစ်ကို စတင်တည်ဆောက်ခိုင်းခဲ့တယ်။ သူတို့ဓားသိုင်းတွေက သူတို့ကိုယ်ခန္ဓာတွေကိုသန်မာအောင်နဲ့ သွေးကြောတွေကို အသက်သွင်းပေးဖို့ ကူညီနိုင်တယ်။ ဒါကလွဲရင် ကူယွဲ့ သူတို့ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို စွန့်ပစ်ပစ္စည်းတွေနဲ့ ညစ်ပတ်မှာဆိုးလို့ ဆန်လွတ်ကင်းအောင်လည်း လုပ်ခိုင်းနေတယ်။

ဆန်လွတ်ကင်းမှုရဲ့ ပထမအဆင့်က အမြဲခဲယဉ်းတယ်။ သူတို့က ဆန်လွတ်ကင်းမှုဆေးလုံးကြောင့် ဗိုက်မဆာပေမဲ့ သူတို့က တစ်နေ့ထမင်း၃နပ်စားတာကို ကျင့်သားရနေပြီ။ သူတို့ ဗိုက်မဆာရင်တောင် ထမင်းစားချိန် စားသောက်တာကနေ တောင့်ခံဖို့ သူတို့အတွက်ခက်တယ်။ ဒါကလည်း ကျင့်ကြံသူတွေ ငယ်ငယ်တည်းက ‌စတင်လေ့ကျင့်ရတဲ့အကြောင်းရင်းပဲ။

ကျင့်ကြံခြင်းပြောင်းလဲနေတဲ့လူအများစုက ဆယ်နှစ်လောက်ကို ဆန်ငါးမျိုးလောက် ပြောင်းစားတာကို ကျင့်သားရနေတဲ့လူကြီးတွေ။ သူတို့ကို ရုတ်တရက် ထမင်းစားဖို့ ရပ်ခိုင်းလိုက်တာက သူတို့အတွက် နှိပ်စက်နေသလိုပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကူယွဲ့က စည်းကမ်းတင်းကြပ်တဲ့ဆရာ။ သူက ဆန်ကို သူတို့ ကင်းလွတ်အောင် အတင်းအကြပ်လုပ်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီးသား။ သူက လူတွေကို ထမင်းစားဆောင်တွေမှာ အလုပ်လုပ်မှာကို တားမြစ်ပြီး တောင်တံခါးတွေကိုပါ ပိတ်ထားလိုက်တယ်။