အခန်း(၁၃၀၆)

119 19 0
                                    

အခန်း(၁၃၀၆)

အငြင်းပွားခြင်း။







Gu Beiyue မှာ မထင်မရှားဖြင့် ခရီးစဉ်ကို လျှို့ဝှက်ထားသော်လည်း ရမ် နှင့် ချင်မျိုးနွယ်များမှာ သူက ပြန်လာရန်အတွက် ဆေးပညာသင်တန်းကျောင်းတံခါးဝတွင် နေ့ရောညပါ စောင့်ဆိုင်းရန် လူများကို အထူးတလည် စေလွှတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သည့်လတွင် ချင်မိသားစုမှ Qin Min ထံသို့ နေ့စဉ်စာများ ပေးပို့ခဲ့သော်လည်း သူမက ၎င်းတို့အား စာမပြန်ခဲ့ပေ။

ညနှောင်းပိုင်းတွင် ဆေးပညာသင်တန်းကျောင်းရှေ့တွင် မြင်းလှည်းတစ်စင်း ဖြည်းညင်းစွာ ရပ်သွားသည်။ ရိုးရှင်းသော်လည်း မြင်းလှည်းသမားမှာ မသေမျိုးဖြင့် ဆင်တူပြီး မြင်ရုံသာမြင်နိုင်ကာ ဖိအားပေးနိုင်ဟန် မတူပေ။ အသေအချာပင် Gu Beiyue မှာ Qin Min နှင့် အတူ လှည်းကို ကိုယ်တိုင် ပြန်မောင်းခဲ့သည်။ မျက်စိများကို  ရှောင်တိမ်းရန် သူတို့က ညဉ့်နက်မှ ရောက်လာရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

သို့သော် Gu Beiyue မှာ ရောက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ချောင်းမြောင်းနေသည့် လူအများအပြား ရှိနေသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်။ မြင်းလှည်းပေါ်မှ ဦးစွာဆင်းပြီးနောက်  မြင်းနောက်မှ ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ကို ချကာ လှည်းအတွင်းမှ Qin Min  ကို ချီပေးရန် ဝင်သွားလိုက်သည်။

"လူတွေအများကြီးရှိနေတယ်။" သူက တီးတိုး ပြောလိုက်သည်။ "သတိထားပါ။"

"နားလည်ပါပြီ။" Qin Min  မှာ တိုးညှင်းစွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

Gu Beiyue မှာ လှမ်းလာသည်။ "အကြီးဆုံးသခင်မလေးချင်၊ ကျွန်တော် မင်းကို အပြစ်ပြုမိပြီ။"

Qin Min  မှာ ပြုံးနေဆဲပင်။ "မဟာပရိယတ်ကု၊ ကြိုးစားမှုအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

သို့ဖြင့် Gu Beiyue မှာ Qin Min ကို လက်တစ်ဖက်မှာ နောက်ကျောတွင်ထားက နောက်တစ်ဖက်ကို ဒူးအောက်ပိုင်းတွင် ထားရင်း ဂန္ထဝင်မင်းသမီးချီသကဲ့သို့ ပွေ့ချီလိုက်သည်။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဘေးတွင် ချထားရင်း နှစ်ယောက်မှာ ရှက်ရွံ့ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းနေပြီး သူမကိုယ်တိုင်နှင့် Gu Beiyue အတွက် ရှင်းနေသည့် ခံစားမှုပင်။ သူမ၏ မျက်ခုံးများ တင်းမာစွာ တွန့်သွားကာ မျက်လုံးများ ငုံ့ထားလေသည်။ 

အဆိပ်ပါရမီရှင် ကြင်ယာတော် book 7Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum