တောင့်တမျှော်မှန်း အမတလမ်း (Aspiriring to the Immortal Path)

အခန်း (၁၀၇) နတ်ပုံပြောင်း တစ်ထောင်

နောက်တစ်နေ့တွင် ထန်ဂျီက ကျားဟိန်းသံ တောင်ကြားသို့ သွားပြန်သည်။ ယခုကာလသည် ကျားဟိန်းသံ တောင်ကြား၏ သားကောင်ရှားပါးသော ကာလဖြစ်လေသည်။ ကိုင်တွယ်ရလွယ်သော သားရဲများမှာ ကုန်ပြီ ဖြစ်ကာ ကျန်သော သားရဲများမှာ အတော်လေး ကြမ်းတမ်းသော ကောင်များ ဖြစ်လေသည်။ ထိုကာလအတွင်း ကျောင်းသားများက ကျားဟိန်းသံတောင်ကြားသို့ ဝင်လေ့ မရှိချေ။ ထို့ကြောင့် လက်ရှိတွင် တောင်ကြားထဲတွင် ထန်ဂျီ တစ်ယောက်သာ ရှိသည်။ သူက တောင်ကြားအတွင်း ယိယိကို ပုခုံးပေါ်တင်၍ ဓါးမော့ကို ခါးတွင် ချိတ်ကာ လျှောက်နေသည်။ ထန်ဂျီက ယနေ့တွင် ပို၍ တက်ကြွနေလေသည်။ ယိယိက သူ့ပုခုံးပေါ်တွင် ထိုင်၍ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ပင် ရှိနေသည်။ သူတို့က တောင်ကြားထဲတွင် မည်သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်သကဲ့သို့ လျှောက်သွားနေသည်။ ရုတ်တရက် ယိယိက နှာခေါင်း ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွဖြင့် အနံ့ခံလိုက်ပြီး လက်ညှိုးကို ညွှန်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ "ဘယ်ဘက်"ထန်ဂျီက ဘယ်ဘက်သို့ ကြည့်လိုက်သည်။ ဝက်ဝံညိုကြီး တစ်ကောင်က အဝေးမှ ပေါ်လာသည်။ "ဒီကောင်ကြီးကိုး" ထန်ဂျီက ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ ထိုဝက်ဝံမှာ သူတို့ အရင် ဆုံဘူးလေသည်။ သူက တောင်ကြားကို စဝင်စဉ်ကတည်းက ထိုကောင်ကြီးနှင့် မကြာခဏ ဆုံရပြီး အကြိမ်တိုင်းတွင် ပြေးခဲ့ရသည်သာ။ သို့သော် ယနေ့တွင် ထန်ဂျီက မပြေးတော့ချေ။ သူက ဆက်၍ သွားနေသည်။ သားရဲက ထန်ဂျီ မပြေးသည်ကို မြင်သော အခါ တစ်ချက် ဟိန်းဟောက်လိုက်ကာ ထန်ဂျီဆီ ပြေးလာလေသည်။ ထိုအကောင်က ကြီးမားသော်လည်း ပြေးသည့်အခါတွင် နှေးမနေချေ။ ဝက်ဝံ၏ ခြေလက်လေးဖက် ကျသံက မြေပြင်ကို တုန်ခါစေသည်။ ထိုအကောင်၏ ရှေ့တွင် ကျောက်တုံးကြီး တစ်တုံးက ခံနေလေရာ ဝက်ဝံက မရှောင်ပဲ ဝင်၍ တိုက်ကာ ပြေးသည်။ ကျောက်တုန်းက ကွဲကြေသွားသည်။ ထန်ဂျီက ဝက်ဝံကို ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။"ဘေးဖယ်နေ ငါက ဒီနေ့လာတာ မင်းနဲ့ တိုက်ဖို့ မဟုတ်ဘူး" သူ၏ ပြောသံက အသုံးမဝင်ချေ။ ဝက်ဝံက တစ်ချက်ဟိန်းလိုက်ပြီးနောက် ဆက်တိုးလာသည်။ သူက လက်သည်းဖြင့် ထန်ဂျီဆီကို လှမ်း၍ ကုတ်လိုက်သည်။ ထန်ဂျီကနောက်သို့ ဆုတ်လိုက်သည်။ သူက ဝက်ဝံ၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ရှောင်ရင်း လက်ဝါးဖြင့် ဝက်ဝံကို ရိုက်လိုက်သည်။ ဝက်ဝံက ထိုလက်ဝါးချက်ကို အရေးမထားပဲ ထန်ဂျီဆီ လှမ်းကိုက်လိုက်သည်။ ထန်ဂျီက ဝက်ဝံကို ခြေစုံပစ်၍ ကန်လိုက်သည်။ ထိုရိုက်ချက်နှင့် ကန်ချက်မှာ ကျောင်းသား တစ်ယောက်ကို လွင့်သွားစေသော်လည်း ဝက်ဝံကိုမူ အယားပင် ပြေစေပုံ မရချေ။ "ကောင်းပြီးလေ ကြည့်ရတာ မင်းကို သတ်ရမယ် ထင်တယ်" ထန်ဂျီက ပြောလိုက်သည်။ ဝက်ဝံက နောက်တစ်ခါ ပြေးဝင်လာချိန်တွင် ထန်ဂျီက ဓါးမော့ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ အမဲရောင် အရိပ် တစ်ခုက ဝက်ဝံဆီ ပြေးဝင်သွားသည်။ ဒုတ်သွေးများ ဖြာခနဲ ကျသွားသည်။ ဂရားးးးဝက်ဝံက အသံကျယ်လောက်စွာ အော်လိုက်သည်။ ဝက်ဝံက လက်နှစ်ဖက်ကို လေထဲသို့ မြှောက်၍ အော်ဟစ်လေရာ အတော်ပြင်းထန်သော ဖိအားတစ်ခု ပေါ်လာလေသည်။ ထိုသည်က ဝက်ဝံ၏ မွေးရာပါ ပညာဖြစ်ပြီး ဧရာမဝက်ဝံလက်သည်း ဖြစ်လေသည်။ ထိုဝက်ဝံလက်သည်းကြီးမှာ ကောင်းကင်မှ ကျဆင်းလာလေသည်။ ထန်ဂျီက ထိုအရာကို ကြည့်၍ မရှောင်နိုင်ကြောင်း သိရာ သူက အားကို စုလိုက်ပြီး အပေါ်သို့ ဓါးမော့ကို ပင့်၍ ခုတ်လိုက်သည်။ ပြင်းထန်သော ဓါးမော့စွမ်းအင်နှင့် လက်သည်းတို့က ထိသွားလေသည်။ သွေးများက ဖျာခနဲ ကျလာလေသည်။ ဓါးမော့ စွမ်းအင်က ဝက်ဝံ၏ လက်ကို ပိုင်းဖြတ်သွားတော့မတတ်ပင်။ စူဠပင်လယ် သတ္တု ကျင့်စဉ်နှင့် အသဲခွဲ ဓါးမော့ ပေါင်းစပ်သည့် ချပ်ဝတ်ဖော် စွမ်းအင်က အတော်လေး ထိရောက်လေသည်။ သို့သော် ထန်ဂျီသည်လည်း မသက်သာချေ။ ဝက်ဝံ၏ ကုတ်ချက်မှာ အတော်လေး ကြောက်စရာ ကောင်းလေသည်။ တိုက်ခိုက်မှုကို ခံယူလိုက်သဖြင့် တန်ပြန်အားက သူ့အား တစ်ကိုယ်လုံး ထုံကျင်သွားစေသည်။ သူက မာကြောလွန်း၍သာ တိုက်ခိုက်ချက်ကို ခံနိုင်ခြင်းပင်။ အခြားကျောင်းသားများဆိုလျှင် ပညာရပ် ထုတ်သုံးရလေမည်။ ဝက်ဝံက သူ၏ တိုက်ခိုက်ချက် မထိရောက်၍ရော ဒဏ်ရာရ၍ရော ပို၍ ဒေါသထွက်သွားသည်။ ဝက်ဝံက ဒဏ်ရာရသွားသော လက်ကို မြေပေါ်ချလိုက်သည်။ မြေပြင်မှ တုန်ခါသော အားတစ်ခု ထွက်လာပြီး ထန်ဂျီကို မြောက်တက်သွားစေသည်။ ဝက်ဝံက မြောက်တက်နေသော ထန်ဂျီဆီ ဦးတည်၍ ဟိန်းသံ တစ်ချက် ပြုလိုက်ရာ အသံလှိုင်း တစ်ခုက ထန်ဂျီဆီ ပြေးဝင်လာကာ လွင့်သွားစေသည်။ ထန်ဂျီက မြေပေါ်ကျကျခြင်း ပြေးလေသည်။ ဝက်ဝံက နောက်က တောက်လျှောက်လိုက်ကာ ထန်ဂျီကို လှမ်းကုတ်သည်။ ထန်ဂျီက ရုတ်တရက် နောက်သို့ လှည့်လိုက်ပြီး ဓါးမော့ကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ကိုင်၍ နောက်ပြန်တွက်လိုက်သည်။ ထိုသည်က ရေပြင်ညီ ဓါးသိုင်းမှ အကွက်ပင်။ အမဲရောင် အရိပ်က ဝက်ဝံ၏ ဝမ်းဗိုက်သို့ ပြေးဝင်သွားသည်။ ဓါးမော့က ဇွပ်ကနဲ ဝင်သွားလေသည်။ ဝက်ဝံက စူးရှစွာ အော်ရင်း ထန်ဂျီကို လက်ဖြင့် ပုတ်ထုတ်လိုက်ရာ ပုခုံးကိုထိပြီး ထန်ဂျီက လွင့်သွားပြန်သည်။ ထန်ဂျီက လွင့်ထွက်ချိန်တွင် ဓါးမော့ကို ကိုင်ထားသဖြင့် ဓါးမော့က ဝက်ဝံ၏ ကိုယ်ထဲမှ ထွက်လာရာ ထိပ်ဖျားရှိ ချိတ်မှ ဝက်ဝံ၏ အသားများ အကြောများကို ချိတ်ဆွဲသွားလေသည်။ ဝက်ဝံ၏ ဒဏ်ရာက ပိုဆိုးသွားသည်။ ဝက်ဝံက ငယ်သံပါအောင် တစ်ချက် အော်ကာ ထန်ဂျီဆီ လှမ်း၍ ကုတ်ပြန်သည်။ ထန်ဂျီသည်လည်း ဒဏ်ရာ ရသွားလေသည်။ ဓါးမော့ တိုက်ခိုက်ချက်မှာ ရိုးရှင်းပုံ ရသော်လည်း သူ၏ ခွန်အားများစွာ ကုန်လေသည်။ ထန်ဂျီက ပုခုံးရှိ ဒဏ်ရာကို အုပ်ရင်း ရှောင်သည်။ ဝက်ဝံက အလွန်ပင် ဒေါသတကြီး ဖြစ်နေကာ သူ၏ ဒဏ်ရာကို ဂရုမစိုက်ပဲ သွေးရူးသွေးတန်း တိုက်တော့သည်။"အရုပ်ကို သုံးတော့လေ" ယိယိက အော်သည်။ "မဟုတ်သေးဘူး အရုပ်က ဒီကောင်ကြီးကို မချနိုင်ဘူး" ထန်ဂျီက ဆုတ်ရင်း ပြောသည်။ စက္ကောမတစ်ရုပ်လျှင် ချီဒင်္ဂါးငါးထောင်လောက် ကျလေသည်။ တိုက်ခိုက်မှုတွင် သာမာန် ကျောင်းသား တစ်ယာက်ထက် သာသော်လည်း ထိုမျှ ပြင်းထန်သည့် ဝက်ဝံနှင့်ဆိုလျှင် အနည်းနှင့် အများ ပျက်စီးမှုတော့ ကျိန်းသေ ဖြစ်ချေမည်။ စက္ကောမ အရုပ်များမှာ တန်းတူ သို့မဟုတ် အားနည်းသူများနှင့် တိုက်ခိုက်ရာတွင် သာသော်လည်း အလွန်ကြမ်းတမ်းသော ပြိုင်ဘက်နှင့်မူ မလွယ်ချေ။ ဝေထျန်းချောင်က အရုပ် တစ်ရုပ် ဆုံးရှုံးပြီး ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် သူက သူ့အနေဖြင့် ဤအကောင်ကြီးကို သူတစ်ယောက်တည်း ယှဉ်နိုင်မည်လား စမ်းချင်သေးသည်။ အသဲခွဲဓါးမော့မှာ သူ့အား စိတ်မပျက်စေချေ။ အလွန်ထက်မြက်သည်။ ဆိုးသည်မှာ ဝက်ဝံက အလွန်ကြမ်းနေခြင်းပင်။ ကြီးမားသော ဒဏ်ရာ ရပြီးသည့်တိုင် ဝက်ဝံက မသေသေးချေ။ သူ့အနေဖြင့် လက်ရှိတွင် တိုက်ခိုက်ရေး ပညာလိုအပ်နေသဖြင့် ထပ်တိုက်၍ မလွယ်သေးချေ။သို့သော် ရုတ်တရက် သူက တစ်ခုကို သတိရလိုက်သည်။ ထန်ဂျီ၏ မျက်လုံးများ တောက်ပသွားသည်။ ဝက်ဝံက သူ့ဆီ ပြေးဝင်လာလေသည်။ သွေးရူးသွေးတန်း ဖြစ်နေသဖြင့် ပို၍ပင် မြန်လာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ထန်ဂျီက ဓါးမော့ကို လွှဲခုတ်လိုက်သည်။ "ထောင်စုခွဲခုတ်ချက်" ပြင်းထန်သော စွမ်းအင် တစ်ခု ထွက်လာပြီး ဝက်ဝံ၏ ကိုယ်ကို ထိသွားသည်။ ဝက်ဝံ၏ ကိုယ်က လေထဲတွင် လွင့်သွားသည်။ ထို့ပြင် ဝက်ဝံ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဒဏ်ရာများစွာ ပေါ်လာသည်။ ထိုသည်က ထန်ဂျီသည် ဓါးမော့စွမ်းအင် များစွာကို ထုတ်လွှတ်လိုက်သည့် အကျိူးဆက်ပင်။ (ဓါးမော့ချီ ဖြစ်မယ်) ထိုတိုက်ချက် တစ်ချက်က ထန်ဂျီ၏ စွမ်းအား ငါးပုံတစ်ပုံလောက် ကုန်သွားစေသည်။ သူက ချီစမ်းရည် အဆင့် ဖြစ်သော်လည်း နှစ်ဝက် ကျင့်ကြံပြီးနောက် ချီရေစက် ငါးရာကျော် သူက စုဆောင်းမိထားသည်။ ထိုတိုက်ချက်က ချီရေစက် တစ်ရာခန့် ကုန်သွားစေသည်။ ဝက်ဝံမှာ ပြင်းထန်သော တိုက်ချက်ကြောင့် ချက်ချင်း ထမလာနိုင်သေးသော်လည်း မသေသေးချေ။ "ဝိုး... ကောင်းလိုက်တာ" ယိယိက အံ့ဩတကြီး အော်သည်။ "အဲ့ဒီ ထောင်စုခွဲ ခုတ်ချက်က ဘာကြီးတုန်း။ အရင်က အကိုကြီး တစ်ခါမှ မသုံးဘူးပါဘူး""အဲ့ဒါက နတ်ပုံပြောင်း တစ်ထောင်ထဲက ခုတ်ချက်" ထန်ဂျီက ပြောလိုက်သည်။နတ်ပုံပြောင်း တစ်ထောင်မှာ ထန်ဂျီက ဓါးကျမ်းမှ ပညာများ လွှဲပြောင်းယူစဉ်က ရွေးချယ်ခဲ့သော သုံးခုထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုသည်က ရွှေအပ်နှင့် တွဲသုံးရန် ရည်ရွယ်ထားသော ပညာဖြစ်သည်။ (အဲ့ဒီပညာက လက်နက်မျိုးစုံ နဲ့ သုံးလို့ ရတယ်)ရွှေအပ်က ကြီးထွားနှုန်း အလွန်နှေးသဖြင့် သူက မသုံးနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုပညာ၏ အားသာချက်မှာ လက်နက် ပြောင်းသွားတိုင်း ထိရောက်မှု ပြောင်းသွားခြင်းပင်။ သို့သော် စွမ်းအား ကုန်လှသည်။ ထန်ဂျီက ထိုပညာကို ယခုမှ စသုံးခြင်းပင်။ "နတ်ပုံပြောင်း တစ်ထောင်။ အဲ့ဒါကို ဓါးမော့နဲ့ သုံးတော့ ထောင်စုခွဲခုတ်ချက် ဖြစ်သွားတာလား" ယိယိက မေးသည်။ "နတ်ပုံပြောင်း တစ်ထောင်ပညာက လက်နက်ပေါ် မူတည်ပြီး ထိရောက်မှု ပြောင်းတယ်။ မူရင်းကတော့ မပြောင်းဘူး။ လက်နက်ပေါ် မူတည်ပြီး နာမည်က မပြောင်းပါဘူး။ ဒါက အတော်လေး ပင်ပန်းတယ်""ဒါဆို ထောင်စုခွဲ ခုတ်ချက်လို့ ဘာလို့အော်တာလဲ""ငါက ဒီတိုင်း လျှောက်အော်တာ" "နင့်ကို မုန်းတယ်" ယိယိက ဒေါသထွက်သွားပြန်သည်။ ထိုအချိန်တွင်ပင် ဝက်ဝံက ထလာပြီး ထန်ဂျီဆီ ခုန်ဝင်လာပြန်သည်။ "သတိထား" ယိယိက အော်သည်။ ထန်ဂျီက လက်ကောက်ဝတ်ရှိ အပ်များကို ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။"ထောင်စုခွဲ အပ်" ထောက်... ထောက်... ထောက်အပ်ဆယ်ချောင်းကျော်လောက်က ဝက်ဝံ၏ ကိုယ်ကို စိုက်သွားပြီး ရွှေအပ်က ဝက်ဝံ၏ မျက်လုံးကို ဖောက်ကာ နောက်စေ့မှ ထွက်သွားလေသည်။ ထိုသည်က ကုလားအုတ် ကျောပေါ်သို့ နောက်ဆုံး တင်လိုက်သည့် ကောက်ရိုးမျှင်ပင်။ ဝက်ဝံက နောက်ဆုံးတွင် သေသွားလေသည်။ (အာရပ် စကားပုံ - ကုလားအုတ်ကို ဝန်အများကြီး တင်ထားပြီး နောက်ဆုံး ကောက်ရိုး/မြက်ပင် တစ်ခု တင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ခါးကျိုးသေတာ။) ဝက်ဝံသေသွားသည်ကို ကြည့်၍ ထန်ဂျီက ခေါင်းကို ခါရင်း ပြောလိုက်သည်။ "ငါက ဒီခရီးကို အရှုံးလို့ တွက်ထားတာ။ မင်းက ငါ့ကို အရင်းကြေအောင် လာပေးတာပဲ""ထောင်စုခွဲအပ်" ယိယိထပ်မေးလိုက်ပြန်သည်။ "ငါက အသစ် မထွင်နိုင်သေးတော့ အဲ့ဒါပဲ သုံးလိုက်တာ။ ကဲထားတော့ ဒီကောင်ကြီးကို ဖျက်ရအုံးမယ်" ထန်ဂျီက ယိယိအား ချပေးလိုက်ပြီးနောက် သူက အပ်ကို လိုက်ရှာလေသည်။ အမှန်တော့ ထန်ဂျီက ယနေ့ အမဲလိုက်ရန် စိတ်မကူးချေ။ သို့သော် ဝက်ဝံက ရောက်လာလေသည်။ သားကောင်နှင့် မုဆိုးမှာ တစ်ခါတစ်ရံ ပြောင်းပြန် ဖြစ်တတ်သည်မှာ သဘာဝပင်။ ခွန်အားဆိုသည်မှာ ပိုက်ဆံလိုပင်။ ဘယ်တော့မှ မလောက်ချေ။ သူက ဝက်ဝံ၏ အရည်ကို ဆုတ်၍ အခြားတန်ဖိုးရှိသည်များ ယူပြီးနောက် ထွက်လာခဲ့သည်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မူ မည်သည့် သားရဲမှ သူ့ဆီမလာတော့သဖြင့် သူတို့က ကျားဟိန်းသံ တောင်ဆီ ရောက်လာလေသည်။ သူက ကျောက်တိုက်ရှိရာဆီ လာခဲ့ရာ တောင်ထိပ်တွင် ဝပ်နေသည့် ကျားကို တွေ့ရလေသည်။ သူက နယ်စပ်နေရာတွင် ရပ်၍ လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။"ဒီနေ့ ဘယ်လိုလဲ။ ကျွန်တော်က ဒီရက်ထဲ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေလို့ လာမလည်နိုင်ဘူး။ ကျွန်တော့်ကို သတိရနေသေးလား"