ပင်ကျင်းယူက ဒေါသထွက်သွားသည်။ လျူဟုန်ယန်က ဝင်အော်သည်။ "ဟွာယန် နင်က ဘာသောက်အဓိပ္ပါယ် မရှိတာတွေ ပြောနေတာလဲ" ဟွာယန်က ရယ်သည်။ "လျူဟုန်ယန်.. နင်က လူကောင်းသူကောင်း ဟန်ဆောင်နေတာ ရပ်လို့ရပြီ။ နင်တို့ထဲက ဘယ်သူကများ ထန်ဂျီနားကပ်တာ စိတ်ကောင်း စေတနာကောင်း ရှိလို့လဲ။ အဲ့ဒါက သူ့ကို ထန်ကျိရီထင်လို့ပဲ မလား။ ခုကိစ္စက ရှင်းသွားပြီ။ ဘာလို့ ဆက်ဟန်ဆောင်နေတော့မလဲ။ တစ်ကယ့် ထန်ကျိရီကို သွားရှာတာ မကောင်းဘူးလား။ ဟားဟား" သူက ရယ်ရင်း မောရင်း လျှောက်ထွက်သွားသည်။ "ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလား။ နင်တို့က... နင်တို့က နတ်ခေါင်းနန်းတော် သူလျှိုတွေလား" ဝေထျန်းချောင်က မေးလိုက်သည်။ "ဒီကိစ္စက နင်နဲ့ မဆိုင်ဘူး။ မေးမနေနဲ့" လျူဟုန်ယန်က ပြောသည်။ သူမက ပင်ကျင်းယူကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က အကြည့်ချင်း ဆုံပြီးနောက် ထွက်သွားလေသည်။ အတူတူတော့ မဟုတ်ချေ။ "ဟုန်ယန်.. ကျင်းယူ" ရှူမင်ယန်က ခေါ်ရင်း လိုက်လေသည်။"အစ်ကိုချိုက် ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ သူတို့က" ဝေထျန်းချောင်က နားမလည်ချေ။သူက အတန်ကြာ စဉ်းစားပြီးမှ ခေါင်းခါသည်။ "ငါလည်း မသိဘူး။ ဒါပေမယ့်... ထားပါတော့။ မင်းမသိတာ ကောင်းတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ ပြီးတာတွေ ပြီးစေတော့ ထားတာက ကောင်းတယ်။ သူတို့အကြောင်း မပြောနဲ့တော့" "ထန်ဂျီကိစ္စက ပိုအရေးကြီးတယ်" ချိုက်ကျွန်းယန်က ထပ်ပြောသည်။ "ကျောင်းက ထန်ဂျီကို ဘာလုပ်မလဲ မသိဘူး။" ရှီမန်က ပြောသည်။ သူက ယခင်တုန်းက ထန်ဂျီကို မကြိုက်ခဲ့ချေ။ သို့သော် ထန်ဂျီက သူ့အား ဆေးပေး၍ သူ့ကိုကာကွယ်ပေးခဲ့ကတည်းက အမြင်ပြောင်းခဲ့ချေပြီ။ "ငါလဲ မသိဘူး" ချိုက်ကျွန်းယန်က ခေါင်းခါသည်။ "ဟိုကောင်တွေ ပြောသလို မဟုတ်ပါစေနဲ့ မျှော်လင့်တာပဲ" "အဲ့ဒါက ဖြစ်နိုင်လား။" ဝေထျန်းချောင်က မေးသည်။ ချိုက်ကျွန်းယန်က မဖြေချေ။ ထိုအချိန်တွင် အသံတစ်သံက ဝင်ပြောလိုက်သည်။ "သူက အဆင်ပြေမှာပါ"လူတိုင်းက လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ အန်ရူမန် ဖြစ်နေလေသည်။ ဝေထျန်းချောင်က အစတွင် အံ့ဩသွားသောလည်း သူက စိတ်လှုပ်ရှားစွာ မေးလိုက်သည်။ "အစ်မအန် နင်ပြောတာက ထန်ဂျီ အဆင်ပြေမယ်လို့လား" အန်ရူမန်က အသာခေါင်းညိတ်သည်။ သူမက ရှေ့တိုးလာရာ လူတိုင်းက ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ သူမက ဝေထျန်းချောင်တို့နား ရောက်လာကာ ပြောသည်။ "သူက အဆင်ပြေမှာ။ လရောင်လှုံကျောင်းက သူ့ကို နည်းနည်းတော့ ကွပ်ညှပ်မှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ကျင့်ကြံဆင့် မဖျက်ဆီးသလို ကျောင်းလည်း ထုတ်မှာ မဟုတ်ဘူး" "ဘာလို့လဲ" "ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒါက လရောင်လှုံကျောင်းလေ" အန်ရူမန်က ပြောသည်။ လရောင်လှုံကျောင်း ဖြစ်နေ၍..... ထိုသည်က အန်ရူမန်၏ အကြောင်းပြချက်ပင်။ သူမက အသေးစိတ် မပြောချေ။ ထိုအကြောင်းပြချက်က လုံလောက်ပုံပင်။ လရောင်လှုံကျောင်းက မည်ကဲ့သို့ နေရာနည်း။ ထိုနေရာက ကျောင်းသားများကို သင်ကြားသည့်နေရာ၊ ပညာဖြန့်ဝေရာနေရာနှင့် လူတိုင်းက ကြည့်နေရာ နေရာပင်။ ဤနေရာတွင် လုပ်သမျှက အကျိုးအကြောင်း ညီညွတ်ရသလို ဤနေရာတွင် ဖြစ်သမျှက နိုင်ငံ၏ အခြား နေရာများအတွက် ဥပမာပင်။ ထန်ဂျီက လရောင်လှုံကျောင်းကို လှည့်စားခဲ့သော်ငြား သူက ထန်ကျိရီပါဟု တစ်ခါမျှ မပြောခဲ့ချေ။ သူက ထန်ကျိရီဟု ထင်ရအောင်သာ လုပ်ခဲ့သည်။ သူက တစ်ခါမျှ သိသာသည့် ကိစ္စကို မလုပ်ခဲ့သလို ကျောင်းတော်ကိုလည်း ထိခိုက်အောင် မလုပ်ခဲ့ချေ။ ထို့ပြင် စည်းမျဉ်းများကိုလည်း မဖောက်ခဲ့ချေ။ ကျောင်းသားစည်းကမ်းအရ ထန်ကျိရီဟု ဟန်ဆောင်ခြင်းအတွက် အပြစ်ဒဏ်မရှိချေ။ သူ့အား ထိုအကြောင်းကြောင့် ကျင့်ကြံဆင့် ဖြစ်ဆီး၍ ကျောင်းထုတ်ခြင်းက လရောင်လှုံကျောင်း စည်းကမ်းနှင့် မကိုက်ညီချေ။ သို့မဟုတ် လရောင်လှုံဂိုဏ်း စည်းကမ်းနှင့် မကိုက်ညီချေ။ မည်သူက မည်မျှပင် မကျေနပ်ချေ အနည်းဆုံးတော့ အပေါ်ယံအားဖြင့် ထန်ဂျီ၏ အမှားက သေးသေးလေးသာ။ သေးလွန်း၍ စုံစမ်းရန်ပင် ခက်လေသည်။ အန်ရူမန်ဆိုလိုသည်ကို သဘောပေါက်သည်နှင့် ဝေထျန်းချောင်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "ကောင်းတယ်။ အဲ့ဒါဆို ထန်ဂျီက အဆင်ပြေမှာပေါ့ ဟုတ်လား""ဒါကတော့ မသေချာဘူး။ သူက လရောင်လှုံဂိုဏ်းအတွက် အသုံးဝင်သေးတယ်။ ဆိုတော့ သူ့အနေနဲ့ အပြစ်ပေးတော့ ခံရမှာပေါ့။ မဟုတ်ရင် သူလုပ်တာကို လရောင်လှုံဂိုဏ်းက ခွင့်ပြုတယ် ဖြစ်သွားမှာပေါ့။ အပြစ်ဒဏ်က နည်းနည်း ပေါ့မှာပဲ ရှိတာ" တစ်ယောက်က ဝင်ပြောသည်။ ဝေထျန်းချောင်က အသံလာရာဆီ ကြည့်လိုက်ရာ ချောမောသော လူငယ်တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သည်။ သို့သော သူက မည်သူမှန်း မသိချေ။ တစ်ယောက်ယောက်က ထပြောသည်။ "ပိုင်ကန်းဟန်ပဲ" "သူက ပြန်လာမယ် မထင်ထားဘူး" "သူက ပွဲအမှီ လာတာပဲ" ဝေထျန်းချောင် ခေါင်းတွင် မီးသီးလင်းသွားသည်။ သူက ထိုနာမည်ကို အရင်ကြားဖူးလေသည်။ ထိုသူမှာ ၁၈၁၄ တန်းမြောက် အတန်းမှ အဌမနှစ် ကျောင်းသား ဖြစ်လေသည်။ နဂါးတံခါး ကိုးလွှာ ဒုက္ခလွန်မြောက် အဆင့်ပင်။ နတ်ခေါင်းနန်းတော်က ထန်ဂျီကို ဖမ်းသွားသည်နှင့် ဂိုဏ်းမှ တာဝန်ထုတ်ပြန်ကာ သိမ်းငှက်ခန်းမနောက်ကို လိုက်ခိုင်းလေရာ သူသည်လည်း ဆုငွေနောက် လိုက်သည့် ကျောင်းသား တစ်ယောက် အပါအဝင်ပင်။ ကျော်ကြားမှုတွင် ပိုင်ကန်းဟန်က ချီရှောက်မင်ထက် သာလေသည်။ သူက လက်ရှိမှာ လရောင်လှုံကျောင်းတော်သား ဖြစ်သော်ငြား အမှန်တွင် လရောင်လှုံဂိုဏ်းတပည့် ဖြစ်နေချေပြီ။ သူက အများအားဖြင့် အပြင်တွင်သာ အချိန်ကုန်၍ ဆရာများနောက် လိုက်ခြင်းနှင့် တာဝန်များ လုပ်ခြင်းသာ လုပ်နေလေ့ ရှိသည်။ သူ့အနေဖြင့် ယခုကာလမှာ အလုပ်သင် ကာလဟု ဆိုရချေမည်။ သူက လက်ရှိ ကျောင်းနောက်ဆုံး နှစ်နှစ်မှာ သူ၏ ကျင့်ကြံခြင်းကို ခိုင်မာအောင်နှင့် အထောက်အပံ့စုဆောင်းနေခြင်းသာ။ မည်သူမျှ သူ့အား ဤနေရာတွင် တွေ့မည် မထင်ထားချေ။ "အစ်ကိုပိုင်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်" ကျောင်းသားများက သူ့အား ဦးညွှတ်လိုက်ကြသည်။ သူက ကျောင်းသား တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သော်လည်း လက်ထောက် ဆရာအဆင့် ဖြစ်နေချေပြီ။ သူ၏ ပါရမီနှင့် အလားအလာအရ သူ့တွင် အကန့်အသတ်မဲ့ အနာဂတ် ရှိလေသည်။ အချို့ဆရာများပင် သူ့ထက် နိမ့်ကျသည် ဆို၍ ရသည်။ ပိုင်ကန်းဟန်က အသာသာ ခေါင်းဆတ်ပြသည်။ သို့သော် သူ့အား မည်သူမျှ ရိုင်းသည် မထင်ကြချေ။ အန်ရူမန်ပင် ရှေ့တိုးလာကာ ပြောသည်။ "အစ်ကိုပိုင်။ ထန်ဂျီကို လရောင်လှုံဂိုဏ်းရဲ့ သိက္ခာလည်း မကျအောင် သူများတွေကိုလည်း သတိပေးပြီးသား ဖြစ်အောင် ဘယ်လို အပြစ်ပေးမယ်လို့ ထင်လဲ" "ကျောင်းတောင်မှာ နှစ်စဉ် တာဝန်တွေ ရှိတယ်လေ။ အဲ့ဒါတွေက အန္တရာယ်များသလို ဆုလည်း များတယ်။ ပုံမှန်ဆို အဌမတန်းနဲ့ နဝမတန်းတွေကပဲ ပါလေ့ရှိတာ။ သူက အမတ လမ်းစဉ်အတွက် အသက်ကိုတောင် ရင်းရဲမှတော့ ကျောင်းတော်က သူ့ကို တာဝန်တွေနဲ့ သူ့ရဲ့ ပစ်မှုကို ဆေးကြောဖို့ အပြစ်ပေးမယ် ထင်တယ်။ သူက အောင်မြင်ရင် လူတိုင်း အကျိုးရှိမယ်။ သူကျဆုံးရင် သူသေမယ်။ ကျောင်းတော်က သူ့ကို အခွင့်အရေး မပေးတာအတွက် အပြစ်တင်စရာ မရှိဘူး" လူတိုင်းက အချင်းချင်း ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ဝေထျန်းချောင်က ဝင်မေးသည်။ "သူတို့က တစ်ကယ် အဲ့လို လုပ်ပါ့မလား။ ဒါက အန္တရာယ်များတယ်လေ" ထန်ဂျီနေရာတွင် သူသာဆိုလျှင် ကျောင်းသားကြီးများသာ လုပ်သည့် တာဝန်များတွင် ပါမည့်အစား ကျောင်းသာ ထုတ်ခံလိုက်တော့မည် ဖြစ်သည်။ အနည်းဆုံးတော့ သူက အသက်ရှင်ပေမည်။ ချိုက်ကျွန်းယန်က "ငါလည်း ဒီလိုပဲ..." "ဒါဖြစ်နိုင်တယ်" အန်ရူမန်ကလည်း ပြောလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထန်ဂျီက ထွက်လာချေပြီ။ ကျောင်းသားများက သူ့ကို ဝိုင်းသွားသည်။ ချိုက်ကျွန်းယန်က အခြားသူများကို တွန်းတိုက်ကာ ရှေ့တိုးလာသည်။ သူက ထန်ဂျီအဆင်ပြေလားဟု မေးရန် ဖြစ်သော်ငြား ထန်ဂျီကို တွေ့သောအခါ ဘာပြောရမည် မသိချေ။ "မတွေ့တာ ကြာပြီ" ထန်ဂျီက ပြောလိုက်သည်။ ချိုက်ကျွန်းယန်က ကြောင်းသွာသည်။ "မတွေ့တာကြာပြီ" ဟု ကြောင်တောင်တောင် ပြန်ပြောသည်။ သူက အတန်ကြောင်နေပြီးမှ အားရပါးရရယ်ကာ ထန်ဂျီကို ဖက်လိုက်သည်။ "ဘာတွေပဲ ဖြစ်ဖြစ် မင်းက ပြန်ရောက်လာပြီ။ ဒါပဲလေ" ပွစိပွစိပြောနေသော ဝေထျန်းချောင်ကလည်း ရောက်လာသည်။ သူက ထန်ဂျီအား ဆူပူရန်နှင့် ထိုမျှ အန္တရာယ်များသည်ကို လုပ်သည့်အတွက် ပြောရန် ပြင်ထားသော်လည်း ထန်ဂျီကို တွေ့သောအခါ ဘာမျှ မပြောနိုင်ချေ။ သူက ထန်ဂျီအား ဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "မင်းက ပြန်ရောက်လာပြီ။ ဒါပဲလေ" ရှီမန်ကလည်း လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲရင်း ပြောသည်။ "မင်းက ပြန်ရောက်လာပြီ။ ဒါပဲ အရေးကြီးတာ" အန်ရူမန်ကပါ ပြုံးရင်း ဝင်ပြောသည်။ "နင် ပြန်ရောက်လာပြီ။ ဒါပဲ အရေးကြီးတာ" "မင်းက ပြန်လာပြီ။ ဒါပဲ ဒါပဲ" ထန်ဂျီနှင့် ခင်သော ကျောင်းသားများက ရှေ့တိုးလာပြီး အော်လိုက်ကြတော့သည်။ (မအေးအေးဝင်း စီစဉ်တဲ့ အခန်းကျနေတာပဲ) မည်သူမျှ ကျောင်းတော်၏ ပြစ်ဒဏ်ကို စိတ်မဝင်စားကြတော့ချေ။ သူတို့က သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ပြန်လာသဖြင့် ပျော်သည်သာ ရှိသည်။ နှုတ်ဆက်သံများ အော်သံများက ညံသွားသည်။ ကျောင်းသားများက အောင်ပွဲခံ အော်ဟစ်သံများပင် လုပ်လိုက်ကြသေးသည်။ ထန်ဂျီ အပြစ်ပေးခံရသည်ကို ကြည့်လိုသူများကမူ မကျေနပ်ချေ။ သူငယ်ချင်းများကသာ အော်ဟစ်နေကြပြီး ရယ်သံများက တောင်ကြော တစ်လျှောက် ပျံ့နေသည်။ အနောက်မျှော် နန်းဆောင်တွင်းမှ ရှီဖုန်းထန်က အောက်မှ လူငယ်များကို လှမ်းကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်သည်။ "ဒီသောက်ကလေးတွေတော့" ထိုညတွင် လွတ်လပ်ခြင်း အသင်းသားများက ရသာတစ်ထောင်ဆိုင်တွင် စားပွဲသောက်ပွဲ လုပ်ကြလေသည်။ ဟွာယန်က မရှိချေ။ သူက ထွက်သွားချေပြီ။ လျူဟုန်ယန် ပင်ကျင်းယူနှင့် ရှူမင်ယန်တို့က တစ်ခါ ပြန်ပေါ်လာသည်။ သူတို့က ထန်ဂျီအား လာမကြိုမိသဖြင့် တောင်းပန်သည်။ ထန်ဂျီက စိတ်မရှိချေ။ "အဲ့ဒါဆို အစ်ကိုပိုင် ပြောတာ မှန်တာပေါ့။ နင်က တာဝန်တွေကို လုပ်ပြီး နင့်ရဲ့ အမှားကို ဆေးကြောရမှာပေါ့ အဲ့လိုလား" ပင်ကျင်းယူက မေးလိုက်သည်။ "ဟုတ်ယ်" ပြန်ပြောသည်မှာ ထန်ချီမဟုတ်ချေ။ ချိုက်ကျွန်းယန် ဖြစ်သည်။ ထန်ဂျီအား ရုံးခန်းပေါက်ဝတွင် ကြိုခဲ့သော သူများက အကြောင်းစုံ သိပြီး ဖြစ်သည်။ သူက ရှီဖုန်းထန်၏ လေသံကို တု၍ ပြောသည်။ "ကျောင်းသား ထန်ဂျီ... မင်းရဲ့ ဝရမ်းပြေးယောင် ဆောင်ပြီး ကျောင်းတော်က အကျိုးအမြတ် ယူခဲ့တဲ့ ရဲတင်းမှုအတွက် မင်းက ပြစ်ဒဏ်ခံရမယ်။ ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့ ငယ်ရွယ်သေးတဲ့ အသက်ကို ထောက်တာရယ် မင်းရဲ့ အကျိုးဆောင်မှုတွေရယ်...." "အကျိုးဆောင်မှု။ ဘာအကျိုးဆောင်မှုတုန်း" လျူဟုန်ယန်က ဝင်ပြောသည်။ "သိမ်းငှက်ခန်းမ သူလျှိုတွေကို ထုတ်ပေးတာရယ်။ ကုချန်ချင်းကို သတ်တာရယ်" ထန်ဂျီက ဖြေသည်။ "ငါ့ကို ဝင်မနှောင့်ယှက်နဲ့" ချိုက်ကျွန်းယန်က စိတ်မရှည်စွာ ပြောသည်။ သူက ဆက်၍ ရှီဖုန်းထန် အသံဖြင့် ဆက်ပြောသည်။ "ငါတို့အနေနဲ့ မင်းရဲ့ အမှားတွေကို အကျိုးဆောင်မှုက တစ်ဆင့် ချေဖျက်ဖို့ ခွင့်ပြုပေးမယ်။ ဒီနေ့က စပြီး မင်းရဲ့ ကျောင်းတော် အကျိုးဆောင် အမှတ် စမှတ်က အနှုတ် တစ်ရာ ဖြစ်တယ်။ (-100)" "အနှုတ် ၁၀၀" ကျောင်းသားများက ရယ်ရင်း အော်လိုက်ကြသည်။ "အနှုတ် ၁၀၀ လား" ပင်ကျင်းယူနှင့် လျူဟုန်ယန်တို့က အံ့ဩသွားသည်။ ကျောင်းတော် အကျိုးဆောင် အမှတ်ဆိုသည်မှာ ချီရေကန်အဆင့်နှင့် အထက်များ တာဝန်များ ထမ်းဆောင်မှုမှ ရသော အမှတ် ဖြစ်လေသည်။ ထိုအကျိုးဆောင် အမှတ်များကို တာဝန်များ လုပ်ရင်းမှ ရလေသည်။ ချီရေကန် အဆင့်အောက်များ မပါချေ။ ထိုအကျိုးဆောင် အမှတ်ကို ရရန်မှာ မလွယ်ချေ။ တာဝန် တစ်ခုမှ အမှတ် နည်းနည်းသာ ပေးလေသည်။ အမှတ် များများ လိုချင်လျှင် အန္တရာယ်များသည့် တာဝန်များကို လုပ်ရလေသည်။ အနှုတ်တစ်ရာ ဆိုသည်မှာ ထန်ဂျီက ဘာမျှ မလုပ်မီပင် ကျောင်းအား အမှတ် တစ်ရာ အကြွေးတင်သွားသည် ဆိုသည်ပင်။ "မှန်တယ်" ချိုက်ကျွန်းယန်က ရယ်သည်။ "အနှုတ်တစ်ရာတင် မဟုတ်သေးဘူး။ အဲ့ဒီ အမှတ်ကြွေးက တစ်နှစ်ကို နှစ်ဆယ်ရာနှုန်း အတိုး ရှိသေးတယ်။ သူက တစ်နှစ်ကို အနည်းဆုံး တာဝန် တစ်ခေါက်တော့ ထွက်ရမှာ။ အဲ့ဒီ အတိုးကို ဒုတိယနှစ် စတာနဲ့ စတွက်မှာ။ တခြား စကားနဲ့ ပြောရင် ထန်ဂျီရဲ့ အမှတ်က အနှုတ် ၁၂၀ ပဲ" သူက ရယ်လေသည်။ ထန်ဂျီက အကြွေးပိနေသည်ကို သူက သဘောကျနေသည်။ လျူဟုန်ယန်တို့က သဘောပေါက်သွား၍ ခေါင်းညိတ်သည်။ "တခြားစကားနဲ့ ပြောရင် ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီး ရှီက ထန်ဂျီအတွက် စဉ်းစားပေးတာပေါ့" ချိုက်ကျွန်းယန်နှင့် သူငယ်ချင်းများက ပျော်နေကြခြင်းမှာ ထန်ဂျီ ကံမကောင်း၍မဟုတ်ပဲ အရမ်းကံမကောင်း မဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ အနည်းဆုံးတော့ ထန်ဂျီက တာဝန်များ လုပ်၍ အကြွေးများကို ပြန်ဆပ်နိုင်လေသည်။ ထိုဘက်က ကြည့်လျှင် ရှီဖုန်းထန်က ထန်ဂျီကို အတော်ကြည့်ပေးလေသည်။ အခြားလူများ ဆိုလျှင် ထိုသည်က အသက်ရင်းရသော တာဝန်များကို တန်းပေးကောင်း ပေးလိုက်နိုင်သည်။ "တခြား ရှိသေးလား" ရှူမင်ယန်က မေးသည်။ "ငါ့အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်သုံးသပ်တဲ့ စာတန်း ရေးရမယ်" ထန်ဂျီက ပြောသည်။ လျူဟုန်ယန်တို့ မျက်လုံးများက ကျွတ်ထွက်မတတ် ပြူးသွားသည်။ "ဒါပဲလား" ထန်ဂျီက စဉ်းစား၍ ထပ်ပြောသည်။"အဲ့ဒါက အနည်းဆုံး စာလုံးရေ သုံးထောင် ရှိရမယ်။ ငါက ရိုးရိုးသားသား ရေးပြီးတော့ ငါ့အမှားကို ငါ ကောင်းကောင်း ဝန်ခံရမယ်" "ဒါပဲလား""ဒါပဲ""...."လျူဟုန်ယန်တို့က အချင်းချင်း ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့က ရယ်လိုက်သည်။ ရှီဖုန်းထန်က ပြစ်ဒဏ်ချရန် တူကို အမြင်ကြီး မြှောက်သော်လည်း ထုသောအခါ ဖြေးဖြေးသာ ထုလေသည်။ လူအများလိုပင် သင်က တစ်ယောက်ယောက်ကို သဘောကျနေသ၍ သူတို့လုပ်သမျှ အပြစ်ဟု မမြင်ချေ။
CZYTASZ
တောင့်တမျှော်မှန်း အမတလမ်း (Aspiriring to the Immortal Path)
Akcjaမူရင်းအမည် - Aspiring to the Immortal Path မူရင်းရေးသူ - Zero Dynasty -------- ထန်ဂျီက ဓါးထိုးခံရ၍ သေဆုံးပြီးတဲ့နောက် နှင်းဆီတိမ်ကမ္ဘာမှ သူနှင့် နာမည်ဆင်သော ကောင်လေး တစ်ယောက် ခန္တာကိုယ်ထဲသို့ ဝိဉာဉ် ရွှေ့ပြောင်း ရောက်လာသည်။ (ဒါက ပုံမှန် ရှန်းရှစာစဉ...
