ရှီရှန်း (႐ွီ႐ွန္း) Book 2 Arc 5 to Arc 10

Arc 5.17

Unicode

ကျန်းနာ့နာ့နိုးလာရင်ရန်လုပ်မှာစိုးလို့ရှီရှန်းကသူမကိုမချည်ထားတော့ဘူး

ရှီရှန်းက ကောင်းအန်းလန်ရဲ့ပါးနှစ်ဖက်မှာ'ငါကတိရိစ္ဆန်ကောင်'လို့ရေးထားပြီးတော့သူ့ကင်မရာတွေကိုရှုထောင့်အမျိုးမျိုးကနေသူ့အတွက်ချိန်ထား​ပေးလိုက်တယ်

ပြီးတာနဲ့ရှီရှန်းကကောင်းအန်းလန်ရဲ့ပစ္စည်းပေါ်မှာဓားကိုတင်လိုက်တယ်
'ငါအခုအဲ့ဒါကိုဖြတ်ဖို့စော​နေသေးအုံးမလား'

ရှီရှန်းက ဓားကိုပြန်သိမ်းလိုက်ပြီးတော့ပုလင်းထဲကဆေးလုံးတစ်ခုကိုကောင်းအန်းလန်ကိုကျွေးလိုက်တယ်
'ကောင်းအန်းလန်နင်ကအရမ်းကိုအပျိုစင်တွေကိုကြိုက်တာမဟုတ်ဘူးလား,ကောင်းပြီလေနောက်နောင်နင်သူတို့ကိုလက်ဖျားနဲ့တောင်မထိနိုင်စေရဘူး'

ရှီရှန်းက ပုလင်းကိုထပ်ကြည့်တဲ့အခါမှာသူမအကြည့်ကအနည်းငယ်ပြောင်းသွားတယ်
'ဟမ်...,ဒိတ်ကုန်သွားပြီလား,ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေဘာတွေများရှိသလားမသိဘူး'

'ဟင်းး ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေဘာတွေကအရေးမကြီးပါဘူးအလွန်ဆုံးရှိသေရုံလောက်ပါပဲ'
ရှီရှန်းက ကောင်းအန်းလန်ရဲ့ တတိယ​ခြေ​ထောက်ကိုကန်ပစ်လိုက်တယ်
(TN/ယူနိုး၀ှက်အိုင်မင်းန်😂)

'ကောင်းအန်းလန်..လောလောဆယ်တော့မသေလိုက်နဲ့အုံး..
နင့်အပြစ်တွေကိုအရက်​ပေးဆပ်လိုက်အုံး...ပြီးတော့မှငါနင့်ကိုလာတွေ့ဦးမယ်'

.......

ကျန်းနာ့နာ့နိုးလာတော့မနက်ကိုရောက်နေပြီသူမတဲပေါ်မှာရှိနေတဲ့အစိမ်းရောင်မျက်နှာပြင်ကသူမကိုမသဲမကွဲဖြစ်စေတယ်

သူမကသူမကိုယ်သူမပြန်စစ်ကြည့်လိုက်တယ်အရမ်းကြီးပြောင်းလဲသွားတာဘာမှမရှိဘူးသူမခါးပေါ်မှာရှိနေတဲ့ကြိုးအရာတွေကသာသူမကိုညကကြွက်စုတ်ကောင်းအန်းလန်ဆွဲခေါ်သွားတယ်ဆိုတာသက်သေပြနေတယ်

'ငါပြန်လာနိုင်လိုက်တာလား'
သူမကညကအချိန်ကိုပြန်တွေးကြည့်တယ်
'ညကငါနောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့တာကပေ့ဇီပဲ'