ရှီရှန်း (႐ွီ႐ွန္း) Book 2 Arc 5 to Arc 10

Arc 9.21

Unicode

ဇီဟွမ်ခန်းဝူတောင်ကိုပြန်ရောက်တဲ့အချိန်မှာပဲယွဲ့ယောင်ကသူ့ဆီကိုပြေးလာတော့တယ် သူကရှီရှန်းရဲ့စကားတွေကြောင့်စိတ်ရှုပ်နေတဲ့အခါမှာယွဲ့ယောင်ကဒီလိုမျိုးတွေလုပ်နေတော့သူစိတ်တိုသွားပြီးယွဲ့ယောက်ကိုတွန်းပစ်လိုက်တယ်

"ဆရာ,အဟင့်အဟင့်,အဲ့တာကနာတယ်''ယွဲ့ယောင်ကမြေပြင်ပေါ်ကိုပစ်လဲသွားပြီးနာကျင်မှုကြောင့်ငိုတော့တယ်

ဇီဟွမ်ကမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ် သူ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲကမသက်မသာဖြစ်လာတာတွေခံစားနေရတယ်

သူချက်ချင်းပဲယွဲ့ယောင်ကိုကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပြီးတော့သူမရဲ့စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းတဲ့အဝတ်အစားတွေကိုဆဲဖြဲတော့တယ် ပြီးတော့အရင်ဆုံးအစတောင်မပျိုးတော့ဘဲနဲ့တိုကိရိုက်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်
ဒါပေမဲ့သူအဲ့လိုလုပ်လိုက်မှပဲနေရထိုင်ရတာသက်သာစေတယ်

ဇီဟွမ်ကပြီးသွားတဲ့အခါမှာသူ့အဝတ်အစားတွေကိုဝတ်ပြီးတော့ပြတင်းပေါက်နားမှာရပ်နေတယ်
အေးစက်နေတဲ့လေပြည်ကသူ့ရဲ့ဖျော့တော့နေတဲ့မျက်နှာကိုတိုက်ခတ်သွားတယ်

သူမသက်မသာခံစားရတိုင်းယွဲ့ယောင်က ဘာလို့ဖြေရှင်းချက်ဖြစ်နေရတာလဲ

"ဆရာ...'' ပျော့ပြောင်းတဲ့လေသံကသူ့နားထဲကိုဝင်လာတယ်
သူ့နှလုံးသားကဆွဲယူခံရတော့မလိုခံစားလိုက်ရ,ပြီးတော့စိတ်မသက်မသာဖြစ်လာပြန်တယ် သူဒီခံစားချက်ကိုဖိနှိပ်ထားချင်ပေမယ့်သူကြိုးစားလေလေပိုဆိုးလေလေဖြစ်နေတာကြောင့်ဘာမှလုပ်မရဘူး

"ဆရာ..''

သူနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီးတော့ယွဲ့ယောင်အပေါ်ကိုတွန်းလှဲလိုက်ပြန်တယ်

တကယ်တော့ ယွဲ့ယောင်ကနိုးနေတာမဟုတ်ဘဲ သူ့နာမည်အိပ်မက်ယောင်နေတာဖြစ်တယ်

သူအဲ့ဒါကိုထည့်လိုက်တဲ့အခါမှပဲစိတ်မသက်မသာဖြစ်နေတာတွေပျောက်သွားတယ် ပြီးတော့သူမလှုပ်ဘဲနဲ့အဲ့အတိုင်းထိန်းထားတယ်
မိန်းကလေးရဲ့ရဲနေတဲ့ပါးတွေကိုမြင်တော့မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ် သူ့အကြည့်တွေကကြောက်စရာကောင်းနေတယ်
.......