ရက်စက်သောနတ်ဘုရားမ

အပိုင်း ၁၃၈

Unicode

- golden retriever မျက်နှာသာရဖို့ တိုက်ပွဲဝင်ခြင်း။

ရန်ကျွင်းချန် ထန်လော့်ကို အံ့ဩစွာဖြင့် ပြုံးပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ "ကောင်းတယ်! ကျွန်တော်တို့ ဖုန်းနံပါတ် လဲထားပြီး နောက်ကျရင် ပြောလို့ရတာဘဲ!"

"‌ကောင်းပြီ" ထန်လော် ပြုံးကာ သူ့ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို သိမ်းလိုက်သည်။

သူတို့သုံးယောက် ကြောင်ဘေးတွင် စကားပြောနေကြပြီး သူတို့ဘေးပတ်လည်က လမ်းမီးတို့က လင်းထိန်လာသည်။

လူအများက square တွင် များပြားလာသည်။ ညစာစားပြီးတော့ လူတွေ အစာကြေဖို့ ဟိုကြည့် ဒီကြည့်ဖြင့် အေးဆေးစွာ လမ်းလျှောက်နေကြသည်။

လူတော်တော်များများက အိမ်ကနေ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ ယူလာကြသည်။

ကြောင်နှင့် ခွေးတော်တော်များများက လျှောက်သွားနေကြပြီး ရှရှီပေကို ဖြတ်တော့ ‌တန့်သွားကြပြီး သူတို့ သခင် သူတို့ကို ခေါ်တော့ ဆက်လျှောက်သွားကြသည်။

ရှရှီပေ စိတ်စွမ်းအင်ကို မသုံးရင် တိရစ္ဆာန်တွေက သူမကို ပုံမှန်မူမှန်တာကို သတိမပြုမိကြ။

သို့ပေမယ့် ချွင်းချက်တွေတော့ ရှိတာပေါ့။

ဟန်နီကဲ့သို့ တိရစ္ဆာန်သေးသေးလေးတွေကျတော့ သူမ၏ ထူးခြားမှုကို ချက်ချင်းသတိပြုမိကြသည်။

"အရှူရာ! အဲ့နေရာမှာ ရပ်စမ်း!"

ဒေါသတကြီး အော်သံက မလှမ်းမကမ်းကနေ ထွက်လာသည်။ လူတွေ ‌မနေနိုင်ဘဲ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သူတို့မျက်စိရှေ့က မြင်ကွင်းကြောင့် တုန်လှုပ်သွားသည်။

Golden Retriever ကြီးကြီးတစ်ကောင်က သူ့လည်ပင်းက ကြိုးတန်းလန်းနှင့် ပြေးလာပြီး ကြမ်းတမ်းပုံပေါ်ကာ ခုန်အုပ်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေသည်။

ရူးသွားတာလား?

တစ်ချို့လူတွေ အော်ဟစ်လာသည်။ ခွေးသာ ရူးသွားရင် ကိုင်တွယ်ဖို့ ပြဿနာတက်မှာဘဲ။

သို့ပေမယ့် golden retriever က တစ်ဦး‌တစ်ယောက် အပေါ်ကိုမှ မခုန်အုပ်။ ထို့အစား နေရာအတည်တကျကို တည်ငြိမ်စွာ ပြေးသွားသည်။