ရက်စက်သောနတ်ဘုရားမ

အပိုင်း ၁၄၂

-ဝမ်းကွဲညီအစ်ကို

ရှရှီပေ ယွီဇီချီ၏ အဝတ်အစားတွေက သာမန်မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ပြောနိုင်သည်။

သူမ အဝတ်အစားနှင့် ဖိနပ်တို့ကို မရင်းနှီးပေမယ့်လည်း သူမ သူဝတ်သည့်အရာများက ဈေးမပေါဘူးဆိုတာ သိသည်။

ပြီးနောက် သူ ဒီနေရာတွင် ပုံမှန်လို ပြုမူနေသည်ရယ် သူ အကုန်လုံး ထုတ်ဖော်ပြောတော့မလိုဖြစ်နေတာရယ်ကြောင့် ရှရှီပေ ဒီစားသောက်ဆိုင်က သူ့မိသားစု ပိုင်သည်ဟု ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။

သို့ပေမယ့် သူမ များများစားစားမတွေး။ ပြောရရင် သူ့မိသားစုနောက်ခံ‌က သူမ သူ့ကို သူငယ်ချင်းဖြစ်ရသည့် ရည်ရွယ်ချက်မဟုတ်။

အရှူရာကြောင့်သာမဟုတ်ရင် သူမ သူနှင့် အစကတည်းက တွေ့ဖြစ်ကြမှာမဟုတ်။

မကြာမှီပင် စားစရာများချလာသည်။

ဈေးကြီးပေမယ့်လည်း စားစရာတွေက တော်တော်ကောင်းတယ်ဆိုတာတော့ သူတို့ ဝန်ခံရပေမည်။

ရှရှီပေနှင့် ထန်လော်တို့ လွန်‌ခဲ့သော နာရီလောက်ကမှ ညစာစားပြီးခဲ့ပြီး ဗိုက်မဆာပေမယ့်လည်း စားကြည့်ကြသည်။

သူတို့ စားရင်း စကားပြောနေကြပြီး စိတ်ဝင်စားစရာအများကြီးရှိနေသည်။

အရှူရာနှင့် ဟန်နီက ရှရှီပေ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ထိုင်နေပြီး သူမကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။

ရန်ကျွင်းချန်နှင့် ယွီဇီချန်တို့ သူတို့အိမ်မွေးကောင်လေးတွေရဲ့ ဘေးတွင် ထိုင်နေပေမယ့် သူတို့အချစ်တော်ကောင်လေးတွေက ရှရှီပေကိုသာ အာရုံစိုက်နေကြပြီး သူတို့ကို အကြည့်လေးတစ်ချက်ဖြင့်တောင် မကြည့်။

ရှရှီပေ ချစ်စရာကောင်းတာ သူမအပြစ်ဘဲလား?

သူတို့က ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဖြင့် စကားပြောနေကြပြီး ကြောင်လေးခွေးလေးကတော့ တစ်ခါတစ်ခါ အော်‌ေနကြပြီး မြင်ကွင်းတစ်ခုလုံးကို ပျော်စရာတို့ဖြင့် ပြည့်‌နှက်နေစေပြီး အသက်ဝင်စေသည်။

ရုတ်တရက် ယွီဇီချီ ဖုန်းမြည်လာသည်။

"ဆောရီး ငါ ဖုန်းဖြေလိုက်ဦးမယ်"