ရက်စက်သောနတ်ဘုရားမ

အပိုင်း ၁၆၆

- ထူးဆန်းသော ယောက်ျား

ရှရှီပေ ဖန်းယန်၏ ဖုန်းလက်ခံရတုန်းက မူကြိုကျောင်းပေါက်ဝတွင်ဖြစ်သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်..." ဖန်းယန် စိတ်ပျက်နေသည့်ပုံပေါ်သည်။ "ငါက သူတို့ သဘောတူမယ်ထင်ထားတာ...."

ရှရှီပေ ထိုရလဒ်ကြောင့် တကယ်မအံ့ဩ။

ပြောရရင် ပိုင်မေရွှယ်နှင့်သာဆိုရင် ကိစ္စတွေက အေးအေးဆေးဆေးဖြစ်မှာအဟုတ်။

"ရပါတယ် စိတ်မပူပါနဲ့ ကျွန်မ အလျင်မလိုပါဘူး"

ဖန်းယန်ပိုပြီး ရှက်သွားသည်။

သူ ရှရှီပေ သဘောတူသည်နှင့် ကုမ္ပဏီကို သိမ်းသွင်းနိုင်မည်ဟု ထင်ထားခြင်းပင်။

သို့ပေမယ့် ရှရှီပေ သဘောတူပေမယ့် ကုမ္ပဏီက လက်မခံဘူးဆိုတာ ဘယ်သူသိမလဲ?!

ရှရှီပေ သူ့ရဲ့ စိတ်ပျက်မှုတွေကို နားလည်ပြီး နှစ်သိမ့်စကား နည်းနည်းပြောကာ ဖုန်းချလိုက်သည်။

သူမ မလှမ်းမကမ်းက ကျောင်း‌ေပါက်ဝကို ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။

ရှရှဟိုင်နှင့် လျိုလီရှင်းတို့၏ အမြွှာတို့က ဒီကျောင်းတွင် တက်သည်ပင်။

သူတို့ သူမကို ထိခိုက်ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာရဲမှတော့ သူတို့ အကုန်လုံးကို ဖြေရှင်းဖို့ စိတ်ထဲ ပြင်ဆင်ထားမှာပင်။

ဒါပေါ့ သူမ သူမရဲ့ အနာဂတ်ကို အလောင်းအစားလုပ်ပြီးတော့ ပြဿနာရှာဖို့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိ။ သို့ပေမယ့် သူမ သူတို့ကို နည်းနည်းလေးမှ မခြောက်ရင် သူမ သူတို့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့ ဘယ်တန်တော့မလဲ?

ထို့ကြောင့် သူမ ခွင့်ယူကာ ကျောင်းပေါက်ဝတွင် ကလေးနှစ်ယောက်ပေါ်လာဖို့ စောင့်နေလိုက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ရာသီဥတုက စတင်ပူနေပြီ။ ရှရှီပေ အပူတို့ နေရောင်တို့ကို မကြောက်ပေမယ့် သူမကိုယ်သူမ ညှဉ်းပန်းစရာမလို။

သူမ အရိပ်ရှိတဲ့နေရာရှာပြီး ကျောင်းဆင်းချိန်ကို စောင့်နေလိုက်သည်။

မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ သူမ အနီးနားက သစ်ပင်အောက်‌တွင် စောင့်နေသော လူကြီးကို သတိထားမိလိုက်သည်။