ရက်စက်သောနတ်ဘုရားမ

အပိုင်း ၁၆၅

- တစ်ကြိမ်ငြင်းပြန်

ဖန်းယန် ကုမ္ပဏီကို ပြန်ပိး သူ့မန်နေဂျာကို ပြောပြတော့ သူတို့ ဆွေးနွေးကြသည်။

"ကျွန်တော်တို့ ချစ်စရာအိမ်မွေးကောင်နတ်မိမယ် စာကြောင်းတွေနဲ့ ဇာတ်ကောင်ကို ဖန်တီးလို့ရတယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့..."

ဖန်းယန် ‌စီစဉ်ချက်များကို အနာဂတ်ဖွံ့ဖြိုးမှုကို မြင်နေရသလို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောနေသည်။

သို့ပေမယ့် သူ့မန်နေဂျာက သူ့လောက်မပျော်။

"ဒါက ဘယ်သူမှမလုပ်ဖူးတဲ့ လမ်းကြောင်း ဒါပေမယ့် ...အလုပ်ဖြစ်မယ်လို့ အာမခံနိုင်လို့လား?"

"ဒါပေါ့" ဖန်းယန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ "ဖြစ်ရင်..."

သူ ပြောနေရင် တစ်ယောက်ယောက်က တံခါးလာခေါက်သည်။

"ရှောင်ဖန်း မင်းလည်း ဒီမှာဘဲလား?"

ပိုင်မေရွှယ် တံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာပြီး သူမ ဖန်းယန်ကိုတွေ့တော့ သူ့မျက်လုံးက လက်သွားကာ ညင်သာသော အပြုံး ပြုံးလိုက်သည်။

"အမရွှယ်" ဖန်းယန် ချက်ချင်း ခါးမတ်လိုက်သည်။ "ကျွန်တော် မစ္စတာလီကို တစ်ခုခုပြောဖို့ လာခဲ့တာ"

"အို့ ဟုတ်လား? ဘာပါလိမ့်? ငါရော နားထောင်လို့ရလား?"

သူမ ထိုသို့ပြောပြီးမှ ဖန်းယန် မရဘူး ပြောလို့ရသေးလား? သူမက ကုမ္ပဏီ၏ အရေးကြီးသော သူပင်။

"ဒါပေါ့ အမ နားထောင်လို့ရပါတယ်" ဖန်းယန် နှုတ်ခမ်းတွန့်လိုက်သည်။ "ကျွန်တော် ရှရှီပေအကြောင်းပြောနေတာပါ"

"ရှရှီပေ?" ပိုင်မေရွှယ် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ "အရင်တစ်ခေါက်က ကောင်မလေးလား?"

"ဟုတ်တယ်"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ? မင်း သူမ စာချုပ်လက်မှတ်ထိုးလို့ မရဘူးဆိုတာ ပြောပြီးပြီမဟုတ်ဘူးလား?" ပိုင်မေရွှယ် လျှောက်လာသည်။ "သူမ စိတ်ပြောင်းသွားပြီလား?"

"မဟုတ်ဘူး"

သူ တစ်ခုခုပြောချင်ပေမယ့် ကြားဖြတ်ပြောခံလိုက်ရသည်။