(Completed) Reborn as a good child

Chapter《183》

Unicode

အခန်း(၁၈၃) - အဖေမလိုဘူး

[မုမုရဲ့ဟန်ဟန် : အဟမ်း, ဟုတ်ပြီ ကိစ္စကို ပြန်သွားရအောင်, နန့်ရှန်က ငါတို့ကိုတော့ မလိုအပ်ပါဘူးလို့ ပြောနေပေမယ့် သူ့နှလုံးသားထဲမှာတော့ သူ့အဖေကို တောင့်တနေလောက်တယ်, ငါတို့ ချူဖုန်းမင်ရဲ့ အရေးပါမှုကို လျှော့တွက်လို့မရသလို သူ့ကို အရေးပါတယ်လို့လည်း စဉ်းစားလို့ မရဘူး ]

[ဟန်ဟန်ရဲ့မုမု : အမှန်ပဲ, နန့်ရှန်ကို သူ့အဖေအပေါ် လုံးလုံး စိတ်ပျက်အောင် လုပ်လိုက်တာဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုတ် တစ်ခြားသူကို လုပ်ခိုင်းလိုက်တာဖြစ်ဖြစ် ငါတို့လုပ်လို့ရတယ်]

[ယန်ရန် : သူ့အဖေအပေါ် စိတ်ပျက်သွားအောင် လုပ်ဖို့က လွယ်ပါတယ်, တကယ်တော့လည်း ချူဖုန်းမင်က နှလုံးသားမရှိတဲ့သူတစ်ယောက်ပဲလေ, ယိုရန်ကို အဲ့ဒီအကြောင်း နားလည်အောင် လုပ်ဖို့က မခက်ခဲဘူး, ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါဆိုရင် ယိုရန်ကို မထိခိုက်စေဖို့ ရှောင်ရှားတာကတော့ ခက်ခဲမှာပဲ]

[တတိယသခင်မလေးဖေး : ငါ့အစ်ကိုပြောတာ မှန်တယ်,အကောင်းဆုံးကတော့ ချီမိသားစုကို အစွန်းရောက်အောင် တန်းအားပေးပြီး ချူဖုန်းမင်ကို ကိုင်တွယ်ဖို့ ခြေလှမ်းတိုးစေတာပဲ, ငါတို့လုပ်ဖို့ လိုတာက ဒီအတိုင်း စောင့်ကြည့်နေပြီး ဝင်မကူဖို့ပဲလေ]

[မုမုရဲ့ဟန်ဟန် : ငါက အဲ့ဒီအချိန် နန့်ရှန်ရဲ့ နှလုံးသား ပျော့ပျောင်းသွားမှာပဲ စိုးတာ, အကယ်၍ သူမေးလာခဲ့ရင် ငါတို့ ဟင့်အင်းလို့ ပြောဖို့ ခက်ခဲလိမ့်မယ်]

[ယန်ရန် : စိတ်မပူပါနဲ့, သူမဖြစ်ပါဘူး, သူက မိသားစုအချစ်ကို တောင့်တနေခဲ့တာ ကြာပြီဆိုပေမယ့် အရူးတော့ မဟုတ်ဘူးလေ,ချုဖုန်းမင်က သူ့ဇနီးနဲ့ ရန်ဖြစ်တဲ့ ကိစ္စမှာ သူဝင်ပါမှာ မဟုတ်ဘူး]

[မုမုရဲ့ဟန်ဟန် : ဒါဆိုရင်တော့ အကောင်းဆုံးပေါ့]

ရိဟန်က ဖုန်းချလိုက်ပြီး မုကျင်းယွမ်ကို လှည့်ကြည့်သည်။

"ပြောကြည့်, ဘာလို့ ဒီနေ့ခေတ်မှာ လူတွေက ပိုပိုပြီး အရေထူလာကြတာလဲ? သူ့ဆီက အသံမကြားရတာ နှစ် နှစ်ဆယ် ကျော်ခဲ့ပြီပဲဟာကို, သူက နန့်ရှန်ကို သူ့သားက ပလိပ်ရောဂါသည်တစ်ယောက်လိုမျိုး ရှောင်ရှားနေခဲ့တာ, နန့်ရှန် အဆင်ပြေနေတာလည်း မြင်ရော လာလှည့်စားဖို့ လုပ်ရော, သူက ကြင်နာတတ်တဲ့ အဖေတစ်ယောက်လိုတောင် ပြုမူနေသေးတယ်"