ငရဲမှလာသောသူ [ Chapter 201 to 400]

Chapter 385

ငရဲမှလာသောသူ
The Man from Hell
Author Autumn Wind 123
ဘာသာပြန် Han Shin

စာစဉ် (26) CHAPTER (385) ငါ့အစေခံ ဘယ်ရောက်နေလဲ
ဝုန်း!
ဂရေဆန်၏ ခြေဖဝါးနှင့် ယဲ့ဖန်၏ သံမဏိ လက်သီးတို့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်မိချိန်တွင် ပေါက်ကွဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။
ရုတ်တရက် ပြင်းထန်သော နတ်ဘုရားအဆင့် လှိုင်းလုံးများက ကောင်းကင်တစ်ဝိုက် ပျံ့နှံ့လာပြီး နတ်ဘုရား သေနာပတိအဆင့်များနှင့် ဆရာသခင်အဆင့်များအား သေးနုပ်သော ပုရွက်ဆိတ်များကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်မျက်နှာသို့ လွင့်ထွက်သွားစေ၏။
ထို့အတူ သူတို့တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်း သွေးအန်မိကြသည်။
“တအား … တအား အင်အားကြီးတာပဲ”
အခြားသူများအားလုံး ထိတ်လန့်၊ ကြောက်ရွံ့သွားကြသည်။ သူတို့သည် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော အဖျက်စွမ်းအင်တစ်ခုနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသကဲ့သို့ ခံစားမိနေကြသည်။
“သူ သေသွားပြီလား”
အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြားကမ္ဘာခြားမုဆိုးများသည် ချက်ချင်းပင် နတ်ဘုရားစွမ်းအင်ကြောင့် မြူခိုးထူနေသော တိုက်ပွဲနေရာအား ဝိုင်းကြည့်မိကြသည်။
မြူခိုးများ ကွယ်ပျောက်သွားသောအခါ အနက်ရောင်ဝတ်စုံနှင့် လူတစ်ယောက်ကို လူတိုင်း မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
သူသည် လေထဲ၌ ထင်းရှူးပင်ကဲ့သို့ ဖြောင့်မတ်စွာ ရပ်နေသည်။
“သူ … သူ အသက်ရှင်နေသေးတာပဲ”
အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများအားလုံး ချက်ချင်း ထိတ်လန့်သွားကြသည်။
အဲ့ဒါက နတ်ဘုရား အရှင်သခင် ဖြစ်ခါနီးအဆင့်တစ်ယောက်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုလေ။
အဲ့ဒါက နတ်ဘုရား သေနာပတိအဆင့်တွေကို စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ဖိချေနိုင်တာလေ။
ဒါပေမယ့် ယဲ့ဖန်က ဘာမှမဖြစ်ပါလား။
*ဒါ … မဖြစ်နိုင်ဘူး*
ထို့ပြင် အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများအားလုံး စူးရှသော အော်သံကြောင့် မှင်တက်သွားကြသည်။
“အား…အား…အား…”
ထို့နောက် အခြားသူများသည် အသံလာရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သောအခါ ဂရေဆန်၏ ခြေဖဝါးသည် လုံးဝ ပျက်ဆီးလို့နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့လိုက်ရ၏။
သူ၏ အရိုးများအားလုံး ကျိုးကြေသွားလေတော့သည်။ ထို့အပြင် သူ့ပါးစပ်မှ သွေးများ စီးကျလျက် ရှိသည်။
ဆိုးရွားလိုက်သည့် မြင်ကွင်းပါတကား။
“မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဘယ် … ဘယ်လိုလုပ် မင်းက ငါ့ကို ထိခိုက်အောင် လုပ်နိုင်တာလဲ”
ဂရေဆန်သည် ယဲ့ဖန်အား သရဲသဘက်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည့်နှယ် ထိတ်လန့်တကြားနှင် ကြည့်နေမိသည်။
ဤမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများ အားလုံး အလွန်အမင်း ထိတ်လန့်သွားကြသည်။
သူ ဒဏ်ရာရသွားတာပါလား။
နတ်ဘုရား အရှင်သခင် ဖြစ်ခါနီးအဆင့် တစ်ယောက်၏ စိတ်ဝိညာဉ်က နတ်ဘုရား တပည့်အဆင့်တစ်ယောက်၏ ခိုးယူခြင်းကို ခံလိုက်ရတာပါလား။
အိပ်မက်မက်နေသလိုပင်။ အခြားသူများအားလုံး မယုံသင်္ကာစိတ်များနှင့် ပြည့်နှက်လာကြသည်။
ထိုစဉ် ယဲ့ဖန်၏ ခက်ထန်သော အသံ ထွက်ပေါ်လာ၏။
“အတိအကျ မဟုတ်သေးဘူး”
“သေချာပြောရမယ်ဆိုရင် ကျုပ် ခင်ဗျားကို သတ်နိုင်တယ်”
ကျယ်လောင်သော အသံနှင့်အတူ ယဲ့ဖန်သည် ရုတ်တရက် ရှေ့သို့ ပြေးတက်လာပြီး ဂရေဆန်၏ ပုံဆိုးပန်းဆိုး ဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်အား သူ၏ ထိတ်လန့်ဖွယ် သံမဏိလက်သီးဖြင့် ထိုးနှက်လိုက်သည်။
“ပုရွက်ဆိတ်လိုကောင် မင်းက ကိုယ့်သေတွင်းကိုယ်တူးနေတာပဲ”
ဂရေဆန် ရူးမတတ် ဖြစ်လာသည်။ ထို့နောက် သူသည် လက်သီးကိုဆုပ်၍ ယဲ့ဖန်အား ပြန်၍ ထိုးနှက်လိုက်သည်။
သူသည် သူ့ဒေါသ ပျောက်ပျက်သွားရန် သူ၏ လက်သီးဖြင့် ယဲ့ဖန်အား ပေါက်ကွဲသွားစေချင်နေသည်။
“ပျက်စီးစမ်း၊ ပျက်စီးစမ်း၊ ပျက်စီးစမ်း”
ထိုစဉ် ယဲ့ဖန်က တင်းမာစွာ ရေရွတ်လာသည်။ လက်သီးနှစ်ခုသည် ချက်ချင်း ထိပ်တိုက်ဆုံ သွားလေသည်။
ရုတ်တရက် ဂရေဆန်သည် ယဲ့ဖန်၏ သံမဏိ လက်သီးမှ နတ်ဘုရားအဆင့် စွမ်းအင်များက သူ့ကိုယ်ထဲ တိုးဝင်လာသလို ခံစားမိသဖြင့် ထိတ်လန့်လို့လာသည်။
ဝုန်း!
ဂရေဆန်၏ လက်သီးသည် ယဲ့ဖန်၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော အင်အားကြောင့် ချက်ချင်း ပေါက်ကွဲထွက်သွားပြီး သွေးများ လွင့်စဉ်လာသည်။
သို့သော် သူ မအော်ဟစ်နိုင်ခင်တွင် ယဲ့ဖန်၏ လက်သီးက သူ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာသည်။
ဝုန်း! ဝုန်း! ဝုန်း!
အခြားသူများအားလုံး လိပ်ပြာလွင့်မတတ် ကြောက်လန့်လို့လာသည်။
ဒါက တစ်ဖက်သက် တိုက်ခိုက်မှုပါလား။ တစ်ဘက်သက် ဖိနှိပ်နေခြင်းပင်။
ယဲ့ဖန်သည် ဂရေဆန်၏ ခန္ဓာကိုယ်အား လက်သီးတစ်ချက်ချင်းစီဖြင့် ဖျက်ဆီးလို့နေသည်။
လက်၊ လက်မောင်း၊ ပခုံး၊ ဝမ်းဗိုက်၊ ရင်ဘတ်၊ ....
အခြားသူများအားလုံး ထိတ်လန့်သွားကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့ ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ဂရေဆန်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ သွေးများ စိမ့်ထွက်လာ၏။
ထို့အပြင် ဂရေဆန်သည် ဆက်တိုက် အော်ဟစ်နေသည်။
“မဖြစ်နိုင်ဘူး။ မင်း ဘယ်သူလဲ။ မင်း ဘယ်လိုလူစားလဲ”
ဂရေဆန်သည် အလွန် ထိတ်ထိတ်ပျာပျာဖြစ်ကာ ထိတ်လန့်လို့နေ၏။
ယဲ့ဖန်၏ လက်သီးချက်များသည် ခန့်မှန်းရခက်လှသည်ဟု သူ ခံစားမိနေသည်။ ယဲ့ဖန်၏ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းတွင် စကြဝဠာ၏ လျှို့ဝှက်ချက်များ ပါဝင်နေပုံရသည်။
ဂရေဆန် ပြန်၍ တိုက်ခိုက်ချင်သော်လည်း အခွင့်အရေး မရပေ။
ထို့ကြောင့် သူသည် နတ်ဘုရား စွမ်းအင်အပြည့် ရှိနေသော်လည်း ဒေါသနှင့် နာကြည်းစိတ်တို့နှင့်အတူ သွေးအန်လုမတတ် ဖြစ်နေသည်။
သို့သော် ဂရေဆန်၏ စကားများကို ကြားပြီးနောက် ယဲ့ဖန်က မပြောင်းလဲသော အမူအရာနှင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
“ငါက မင်းကို သတ်မယ့်သူလေ”
သူသည် ဂရေဆန်အား သူ၏ နောက်ခံ ဒါမှမဟုတ် နာမည်ကို မပြောပြဘဲ ရက်စက်သော စကားများကိုသာ ပြောလိုက်သည်။
ယဲ့ဖန်၏ စကားကို ကြားပြီး အခြားသူများအားလုံး ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထသွားသည်။
ရက်စက်လှသည်။
ရက်စက်လှသည့် အာဏာရှင်ပါတကား။
“မဖြစ်ဘူး”
ဂရေဆန်၏ ကိုယ်အောက်ပိုင်း ပေါက်ကွဲသွားသလို သူသည်လည်း နာကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်မိသည်။
“သောက်ရှေးလူမျိုးကောင်။ ငါ့ကို သတ်ဖို့ ဘယ်တော့မှ အိပ်မက်မက်မနေနဲ့”
“ငါက ကြီးမြတ်တဲ့ ဂရေးကလန်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ကွ။ ငါက ဂရေးကလန် ဘိုးဘေးရဲ့ ကာကွယ်မှုအောက်မှာ ရှိတယ်”
“မင်း ငါ့ကို အနိုင်ယူလို့ရတယ် ဒါပေမယ့် မင်း ငါ့ကို သတ်လို့မရနိုင်ဘူး”
ထိုသို့ပြောပြီး ဂရေဆန်က မသိမသာ လှောင်ရယ်၍ ထပ်ပြောလာသည်။
“ဂရေးကလန်ရဲ့ အမည်နာမနဲ့ ကျုပ်ဘိုးဘေးရဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဆင့်ခေါ်မယ်”
“ဘိုးဘေးခင်ဗျား ကျွန်တော့ကို ကယ်တင်ပေးပါဦး”
*ဘာ*
သူ့စကားကြောင့် အခြားသူများ အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွားကြသည်။
*ဘိုးဘေးလား*
*သူ ပြောချင်နေတာက ...*
အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများ အားလုံး အံ့အားသင့် သွားကြသည်။
*လူထူးလူဆန်းကြီးမလား*
*ဂရေးကလန်ရဲ့  ထိတ်လန့်စရာကောင်းတဲ့ ထိပ်တန်း ဘိုးဘေးကြီးက အသက်ရှင်နေသေးတာလား*
*ဒါ ဖြစ်နိုင်စရာ မရှိဘူးလေ*
အခြားသူများအားလုံ ထပ်မံ၍ မယုံသင်္ကာ ဖြစ်သွားကြသည်။
ထိုစဉ် နေသာနေသော ကောင်းကင်ယံ၌ မိုးခြိမ်းသံနှင့်အတူ ငွေရောင်မြွေတစ်ကောင်ကဲ့သို့ လျှပ်စီးတန်းတစ်ခု ဖြတ်သန်းလာသည်ကို သူတို့ မြင်လိုက်ရသည်။
ထို့နောက်တွင် လေထဲ၌ မျောလွင့်နေသော ဂိတ်ပေါက်တစ်ခု ဖြည်းညင်းစွာ ပွင့်လာသည်။
ထို့နောက်တွင်မူ နတ်ဘုရားတစ်ပါး ဒေါသထွက်နေသည့်အသံအလား ကျယ်လောင်သော ပြစ်တင်ရှုတ်ချသံနှင့်အတူ ချောက်ချားဖွယ်ကောင်းသည့် ခြေဖဝါးတစ်ဘက်က ဂိတ်ပေါက်ဝမှ ထွက်ပေါ်လာသည်။
“ဘယ်ကောင်က ငါ့မျိုးဆက်တွေကို ထိခိုက်အောင် လုပ်ရဲတာလဲ”
အခြားသူများသည် သူတို့၏ နားစည်များ ကွဲမတတ် ဖြစ်ကာ ခေါင်းထဲ ဝီခနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ထိတ်လန့်ဖွယ်ကောင်းလှ၏။
ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် ပုဂ္ဂိုလ်အား မြင်တွေ့လိုက်ရပြီးနောက် သူတို့သည် သရဲသဘက်နှင့် နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ကြုံလိုက်ရသကဲ့သို့ မျက်နှာများ ပြာနှမ်းလာကြသည်။
“ဂရေးကလန်ဘိုးဘေးရဲ့ ကိုယ်ပွား။ အိုး ... ဝိုး ... သူ တကယ် အသက်ရှင်နေသေးတာကိုး”
“မယုံနိုင်စရာပဲ။ ကမ္ဘာဂြိုဟ်တော့ သေချာပေါက် သုတ်သင်ခံရတော့မှာပဲ”
....
အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများ အားလုံး ဝမ်းမြောက် ပျော်ရွှင်လာကြသည်။
သူတို့ လွန်ခဲ့သည့် မိနစ်ပိုင်းခန့်က မျှော်လင့်ချက် ပျက်သုဉ်းနေခဲ့ကြသည်။ သို့သော် သူတို့ ဘယ်သောအခါကမှ တွေးထင်မထားမိသည့် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
သူတို့အားလုံး ဘိုးဘေး၏ ကိုယ်ပွားအား ပုရွက်ဆိတ်များက ဆင်တစ်ကောင်ကို ကြည့်သကဲ့သို့ လေးစားအားကျစွာ ကြည့်နေကြသည်။
“သွားသေလိုက်တော့။ ဟားဟား ... ငါ့ဘိုးဘေးက လက်သီးတစ်ချက်တည်းနဲ့ မင်းတို့ဂြိုဟ်တစ်ဝက်ကို ဖျက်ဆီးနိုင်တယ်ကွ”
ဂရေဆန်က ကျေနပ်စွာ ပြောလိုက်သည်။ သူ့စိတ်ထဲတွင် ယဲ့ဖန်အား သေပြီးသားလူဟုသာ မှတ်ထင်ထားသည်။
“သောက်ရှေးလူမျိုးကောင်၊ ကြီးမြတ်တဲ့ ဂရေးကလန်ရဲ့ အင်အားကို မင်း မသိဘူးမလား။ မင်းအတွက် နောက်ကျသွားပြီကွ”
“မင်း သေကိုသေမှာ။ ကမ္ဘာဂြိုဟ်ပေါ်က သက်ရှိအားလုံး သုတ်သင်ခံရလိမ့်မယ်”
ဂရေဆန်က ချုပ်ကိုင်လိုသော ကြမ်းကြုတ်သည့် ချီဓာတ်ဖြင့် ဟစ်အော်လာသည်။ သူ့စကားကို ကြားပြီး အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများ အားလုံး အလွန် စိတ်လှုပ်ရှားလာကြသည်။
ကမ္ဘာမြေသား သိုင်းပညာရှင်တိုင်း စိတ်ဓာတ်ကျလာကြသည်။
လူထူးလူဆန်း အဘိုးကြီးတစ်ယောက်က လက်သီးတစ်ချက်တည်းဖြင့် ဂြိုဟ်တစ်ဝက်ခန့်ကို ဖျက်ဆီးနိုင်သတဲ့။
သည်လောက် အင်အားကြီးသော လူအကြောင်းကို သူတို့ တစ်ခါမှ မကြားခဲ့ဖူးပါ။
သို့သော် ထူးဆန်းစွာပင် ယဲ့ဖန်၏ အမူအရာက မပြောင်းမလဲ ရှိနေသေးပြီး ဂရေဆန်အား အရူးတစ်ယောက်ကို ကြည့်သလို ကြည့်နေသည်။
“မင်းရဲ့ ဘိုးဘေးလား။ သူက အဲ့သလောက် သန်မာလို့လား”
*ဘာ*
မည်သူမျှ နားနှင့်ဆတ်ဆတ် ကြားလိုက်ရသည်ကို မယုံနိုင်သလို ဖြစ်နေ၏။
*ဒီလူက သေမင်း နှုတ်ခမ်းဝကို ရောက်နေတာတောင်မှ ခေါင်းမာနေတုန်းပါလား*
ထိုအချိန်တွင် ဂရေဆန်၊ အစိမ်းရောင် အသားအရေရှိ အမျိုးသမီးနှင့် အခြား ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများ အားလုံး ယဲ့ဖန် ရူးသွားပြီဟု ယုံကြည်သွားကြသည်။
သို့သော် ဤသည်ကား အစသာ ရှိသေး၏။
“မင်းမှာ ဘိုးဘေးတစ်ယောက် ရှိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါ့မှာ အစေခံ တစ်ယောက် ရှိတယ်”
“ငါ့ရဲ့အစေခံကတောင်မှ မင်းရဲ့ ဘိုးဘေးကို သတ်နိုင်တယ်”
“လက်လေးနှစ်ချောင်းတည်းနဲ့လေ”
....
ကောင်းကင်တစ်ခုလုံး ပွက်လောရိုက်သွားသည်။
*ငမိုက်သား*
*အရူး*
ထိုသို့သော အချိန်တွင် ဂရေဆန်နှင့် အခြားသော ကမ္ဘာခြားမုဆိုးများအားလုံး သူတို့ စိတ်ကူးယဉ် အိပ်မက်ထဲ ရောက်နေသည်ဟု ထင်မိသွားကြသည်။
သို့သော် နောက်ထပ် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် အဖြစ်ကိုကား သူတို့ တစ်သက်တာလုံး အမြဲ အမှတ်ရသွားနေလောက်ပေ၏။
“ငါ့အစေခံ ဘယ်ရောက်နေလဲ”
ယဲ့ဖန်၏ လွှမ်းမိုးနိုင်သော စကားသံက ကမ္ဘာ၏ အဆုံးစွန်ထိတိုင်အောင် ချက်ချင်း ပျံ့နှံ့သွားလေတော့သည်။
ဝုန်း! ဝုန်း! ဝုန်း!
သူ့စကားအဆုံးတွင် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် ထိပ်တန်း နတ်ဆိုးဘုရင်တစ်ပါး ပြန်လည်ရှင်သန်လာသကဲ့သို့ တုန်ခါလို့သွားလေတော့သည်။