18 - Yalnız Çocuk

379 12 19
                                    

Genç adam başından akan kana ve omzundaki ağrıya aldırmadan titreyerek arabanın kapısını açtı ve kendini dışarı attı. Arabadan destek alarak diğer tarafa doğru ilerledi. Yolcu kapısının önünde dizlerinin üstüne düştü ve öksürmeye başladı. Zorlanarak da olsa hafifçe doğrulup yolcu kapısının kolunu çekti. Sevdiği kadının bedeni de kapıyla birlikte gelmeye başladığında hızla onu kollarının arasına aldı. Bembeyaz kazağı, güneş gibi saçları kırmızıya boyanmıştı. Genç adam sevdiği kadını kucaklayarak sırtını arabaya yasladı ve yere oturdu.

"Aç gözlerini güzelim." dedi şokun etkisiyle. "Hadi Defne, çok korkuyorum." Sımsıkı tutuyordu sevdiğini.

"Okan oğlum?! Ambulans çağırdım!" Okan hafifçe başını kaldırdı ve komşularının endişe dolu bakışlarıyla karşılaştı. Fatma Hanım'ın ağlayarak "Ah güzel kızım benim..." demesiyle Okan bakışlarını tekrar sevdiği kadına çevirdi.

"Çarptı kaçtı şerefsiz." dediğini duydu Fatma Hanım'ın ismini hatırlayamadığı eşinin.

"DEFNE!" Hızla yaklaşan adım seslerine Çağrı ve Asya'nın sesi de karışmıştı. Okan yüzünü sevdiği kadının boynuna sakladı. Deli gibi korkuyordu. Yanlarına varan Asya'nın çığlığıyla gözlerini sımsıkı kapattı.

"Sevgilim..." Sevdiği kadının sevgilisi dizlerinin üzerine çöküp elini korkarak onun saçlarında gezdirmişti. "Dayan Defne'm." Boğazından bir hıçkırık koptuğunda Okan başını kaldırdı. Herkes ağlıyordu. Deniz kollarını sıkıca Asya'ya sarmış, Çağrı yere çöküp ellerini yüzüne kapatmıştı. Komşular etraflarını sarmıştı. Okan, Barış'la göz göze geldiğinde gözünden bir damla yaş aktı.

"Ben yapmadım." dedi fısıldayarak. Barış başını salladı. "Anlamadım ki... Nasıl oldu." Elini Okan'ın omzuna koydu. "Defne sen gördün mü? Ben görmedim." dedi, başını sevdiği kadının bedenine doğru eğerek. "Yemin ederim görmedim." Yaklaşan ambulans sesi duyuldu. "Koruyamadım sizi."

"AÇILIN! HERKES AÇILSIN!" Kalabalık genç adamın önünü açmaya başladığında sevdiğine sımsıkı sarıldı. Yabancı kollar sevdiği kadını ondan ayırdığında arkasından bakakaldı. Onu sedyeye yatırdıktan sonra ambulansa aldılar. Sevdiği kadının olduğu ambulans uzaklaşmaya başladığında genç adam üşüdüğünü hissetti. "Beyefendi! Beni duyabiliyor musunuz?" dedi tanımadığı bir kadın. Şaşkın şaşkın ona bakarak başını salladı. Kadın genç adamın boynuna bir şey taktı ve gözüne bir ışık tuttu. "Sizi sedyeye alacağız." Okan ayağa kalkmaya yeltendiğinde kadın onu durdurdu. "Şokta!" diye seslendi başını arkaya doğru çevirerek. "Baş darbesi var! Sol omuz çıkmış! Ayak bileği hasarlı. Sedye getirin!" Okan tanımadığı insanların onu yönlendirmesine izin vererek gözlerini kapattı. Kapattığı gözlerinin önüne bir yansıma düştü.

Sevdiği kadının ve biricik bebeklerinin yansıması.

Gök gürlediğinde genç adam da bulutlarla birlikte ağlamaya başladı.

●●●

Genç adam gözlerini açtığında tanıdık bir sesin "Uyandı!" dediğini işitti. Buğulu bir şekilde etrafa göz gezdirirken vücudundaki ağrılar da varlıklarını belli etmeye başlamıştı. Doğrulmaya çalıştığında acıyla inledi.

"Okan!" dedi Barış, uyarı dolu bir sesle. Hızla yanına geldi ve sağlam omzundan hafifçe bastırarak genç adamı yatakta tuttu. "Sakin ol. Yaralısın."

"Defne nerede?" dedi Okan, çıkarabildiği kadar yüksek ancak oldukça kısık bir sesle.

"Ameliyatta." dedi Barış hüzün dolu bir sesle. Genç adam odaya göz gezdirdiğinde sevdiği kadının tüm arkadaşlarının burada olduğunu gördü.

KOMŞU ÇOCUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin