KOMŞU ÇOCUK

69 - Mavi Gökyüzünde Bir Bulut

"Defne..." Okan'ın fısıldamasını duyduğumda yerimde kıpırdandım. "Hadi kalk. Defne." Omzumun dürtülmesiyle gözlerimi araladım. Kollarını bana uzattığında istemsizce ben de aynısını yaptım ve kollarımı boynuna doladım. Yavaşça beni kucağına aldığında tekrar gözlerimi kapattım. "İyi misin? Baş ağrın var mı?" diye fısıldadı yürümeye devam ederken.

"I-ıh."

"Miden bulanıyor mu?"

"I-ıh."

"Bir şeyler yemek ister misin? Çorba yapayım mı sana?"

"I-ıh."

"Uyumak mı istiyorsun?"

"Hı hı." Gülüşü kulaklarıma doldu.

"Tamam... Yatıralım seni o zaman." Kısa süren bir yürümenin ardından bedenimin yatağa bırakıldığını hissettim. "Yanına yatabilir miyim?"

"Hı hı." Elimi uzattım ve Okan'ı yanıma çekmeye çalıştım.

"Defne saçımı çekiyorsun." dedi gülerek. Kaşlarım çatıldı. Elimi çektim ve yatakta biraz kaydım. Yanıma uzandığını hissettiğimde bedenine yaklaştım ve başımı göğsüne koyup kolumu beline doladım. Saçlarımın arasına bıraktığı öpücükle gülümsedim.

"İçki kokuyosun ama olsun..." diye mırıldandığımda güldü.

"İstersen duş alabilirim."

"I-ıh... Gitme..."

●●●

"Okan aç şu kapıyı!"

"Uyuyorum lan uyuyorum!" Okan'ın kulağımın dibinde bağırmasıyla irkilerek doğruldum. "Yat Defne." dedi kolumdan çekerek.

"Ne oluyor?" diye fısıldadım.

"Ne olacak? Barış işte..."

"Defne oradaysa var ya-"

"Ne yaparsın?!"

"Okan sikmeyim belanı aç lan şu kapıyı!"

"Ya bir siktir git! Sabah sabah! Uyuyoruz!"

"Uyuyoruz ne lan?! Dalga mı geçiyorsun benimle?! Defne çık şu odadan!" Barış'ın kapıyı yumruklamasıyla yerimde sıçradım.

"Okan... En iyisi çıkayım ben." dedim telaşla.

"Hiçbir yere gitmiyorsun Defne."

"Okan!" Okan daha fazla dayanamayarak hızla yataktan kalktı ve kapının kilidini açtı. Kapının açılmasıyla Barış'ın içeri dalması ve Okan'ın tişörtünün yakalarına yapışması bir oldu. "Öldürürüm lan seni!"

"Sen uzak durmazsan ben de durmam lan!" Okan Barış'ı göğsünden ittirdiğinde telaşla yataktan kalktım ve aralarına geçtim. Barış yüzüme bile bakmadan beni elinin tersiyle ittiğinde Okan bileğimden çekerek bedenimi arkasına sakladı.

"Hani umurunda değildi amına koyayım?!"

Başımın dönmesiyle kollarımı arkadan sıkıca Okan'ın beline sardım. Bağrışmalar birden kesildi ve bacaklarım titremeye başladı.

"Defne?" Okan telaşla bana doğru döndü ve vakit kaybetmeden beni kucağına aldı. Bedenimi yavaşça yatağa bıraktığında gözlerimi açacak gücü kendimde bulamıyordum. "Defne... İyi misin?"

"Defne?" dedi Barış endişeyle. "Ne oldu? Başında neden sargı var?"

"Gece düşmüş." Dedi Okan kısık bir sesle.

"Düşmedi." Çağrı'nın sesiyle başımı iki yana sallamaya çalıştım.

"Çağrı..." diye mırıldansam da sesim çıkmamıştı.