55 - Af ve Ela

183 11 22
                                    

eliffeyza2008 Teşekkürler...
●●●

Telefonuma gelen mesaj sesiyle gözlerimi araladım ve uyanmaya çalıştım. Saati kontrol ettiğimde neredeyse öğlene geldiğini fark ederek hızla doğruldum. Mesaj Anıl'dandı.

Defne...
Gelmiyor musun?
Kahvaltı hazırladım...
Kruvasan da aldım, sen seversin.

Ben şimdi uyandım da...

Alayım mı seni?

Yok. Gelirim birazdan.

Telefonu kilitledim ve ayağa kalkıp Mert'lerin sesinin geldiği yere, mutfağa doğru ilerledim. İçeri girdiğimde beni görmeleriyle birlikte gülümsediler.

"Günaydın uykucu."

"Günaydın bebek!" Elif yanağıma kocaman bir öpücük kondurduğunda gülümsedim.

"Günaydın... Kusura bakmayın, çok uyumuşum... Salonu işgal ettim."

"Saçmalama. Burası senin evin. İstediğin gibi takıl." dedi Mert. "Elif sabah omlet yaptı. Sevmezsen başka bir şey yapabilirim-"

"Ben gideyim artık Mert..." Yüzümde buruk bir gülümseme vardı. "Anıl kahvaltı hazırlamış." Mert sıkıntılı bir nefes vererek gözlerime baktı.

"Burada istediğin kadar kalabilirsin, biliyorsun değil mi?" Başımı salladım.

"Çok teşekkür ederim. İkinize de... Her şey için." Elif kollarını etrafıma sardığında sıkıca karşılık verdim. Mert de oturduğu sandalyeden kalkıp ikimizi kolları arasına aldığında kıkırdadım.

"Bir şey olursa... Hemen ara beni. Ne zaman istersen de gel. İster eve, ister bara..." Başımı salladım. Saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.

"Bana da..." diye mırıldandı Elif. Mert gülerek dudaklarını Elif'in dudaklarına bastırdığında ellerimi gözüme kapattım. Parmaklarımı araladığımda güldüler.

"Çok tatlısınız!" dedim yerimde zıplayarak.

"Ben bırakayım seni..." dedi Mert.

"Gerek yok. Yürürüm ben."

"Yok. İçim rahat etmez. Hazırlan da çıkalım." Başımı salladım.

●●●

Anıl heyecanla kapıyı açtı ve sevdiği kadının dehşete düşmüş bakışlarıyla karşılaştı.

"Anıl!" dedi Defne endişeyle. "Ne oldu sana?"

Anıl nasıl gözüktüğünü çoktan unutmuş, şaşkın bakışlarını uçları maviye boyanmış sarı saçlara dikmişti.

Maviden nefret ediyordu.

Mavi olan her şeyden...

Ve Okan'dan.

Okan'ın mavi sweatshirtünden de nefret ediyordu.

Defne'nin onu giymesinden de...

"Bir şey olmadı..." diye mırıldandı. "Saçların... Çok güzel olmuş." dedi zorlanarak da olsa. Defne'nin kaşları çatıldı.

KOMŞU ÇOCUKWhere stories live. Discover now