KOMŞU ÇOCUK

111 - Geçmişin Tozlu Sayfaları

"Barış saçmalama!" diye bağırdım öfkeyle.

"Adresi vermezsen sikeceğim senin belanı Anıl!"

"Lan sen beni dinlemiyor musun amına koyayım?! Çocuk gelecek buraya! Zaman istedi! Gelecek, konuşacak Defne'yle! Sen de konuşursun o zaman! Fransa'ya gitmek nereden çıktı?!"

"ADRESİ VER!"

"DEFNE NEREDE?!" diye kükredim karşılık olarak.

"Bilmiyorum! Umurumda da değil! Ver şu adresi! Siktir olup gideceğim ben de!" Yakasına yapıştığımda o da benim çenemi kavramıştı.

"Lan sen benim sabrımı mı sınıyorsun oğlum?!"

"Defne de, sen de, o sikik ilişkiniz de zerre umurumda değil lan." dedi dişlerinin arasından.

"Defne eve gelmedi." Aramıza giren sesle bakışlarımı Barış'ın üzerinden çektim ve Çağrı'ya yönelttim.

"Dün gece mi gelmedi?" diye mırıldandım şaşkınca.

"Hiç gelmedi." dedi Çağrı. "Ben... Arıyorum ama... Açmıyor. Sanırım sen... Muğla'daki sevgilisisin."

"Şey... Evet." Kaşlarım çatılmıştı. "Nasıl... Hiç gelmedi?"

"En son burada kaldığında... Yanında abin vardı. Neydi adı... Araz-"

"Aras." diye düzelttim afallamış bir şekilde.

On bir gün önceden bahsediyordu.

On bir.

"Bir yanlışlık olmasın..."

"Bir yanlışlık yok." dedi Deniz doğrularcasına. Sıkıntılı bir nefes vermişti. "Yok Defne. Ulaşamadım ben de. Senin yanındadır diye düşünmüştüm."

"Benim yanımda değildi..." Sesim gittikçe kısılıyordu. Ellerim istemsizce Barış'ın yakalarından düşmüştü.

"En son ne zaman gördün?" diye sordu Barış şaşkınca.

"On gün oldu..."

"Dalga mı geçiyorsun lan?" Başımı iki yana sallamıştım. "Nerede o zaman bu kız?"

"Ben de onu soruyorum ya!"

"Bağırma lan!"

"Senin yüzünden gelemedi lan buraya!" dedim sinirle. "Kıza bela okursan nasıl gelsin evine?!"

"Ne yaptın, ne yaptın?" dedi Çağrı dehşet içinde.

"Kızgındım!"

"Lan it herif! Okan için Defne'yi mi harcayacaksın?!" Çağrı Barış'ın üzerine doğru yürürken derin bir nefes aldım.

"Okan benim kardeşim!"

"Defne dış kapının mandalı mı amına koyayım?!" Barış'ı göğsünden ittirmiş ve sırtının duvara yapışmasına sebep olmuştu. "Nerede oğlum bu kız?!"

"Bilmiyorum!"

"Defne'nin kılına zarar geldiyse canını yakarım Barış!"

"Tamam! Uzatmayın!" dedi Asya sitemle. "Oturun... Kafanızı çalıştırın! Kavga etmenin kimseye faydası yok!"

"Hazal'ın yanında-"

"Değil!" diyerek sözümü kesen Barış'tı. "Mert ve Elif'in evi-"

"Orada da değil." diye mırıldandım.

"Otelde falan kalıyordur belki de?" dedi Asya.

"Ben... Bir abimi arayayım."

Ellerim titriyordu.