Yüzümde, boynumda, omuzlarımda gezinen dudakları ve bıraksa kaçacakmışım gibi belimi sımsıkı kavrayan elleriyle Karan bedenimi işgal etmeye başlamıştı.
Çenesinden tutup yüzünü yüzüme yaklaştırmaya çalışırken "Uzaklaşma... Öpmek istiyorum seni." diye mırıldandım. Kırmadı beni, hemen birleştirdi dudaklarımızı. Parmakları elbisemin fermuarına uzandı. Onu aşağı çekiştirirken ben de gömleğinin düğmelerini çözmeye başladım.
Kalbim ağzımda atıyordu.
Elbisemin omuzlarını indirdi tek tek. Bunu yaparken dudakları da parmaklarının geçtiği yollardan geçti. Omuzlarımdan, kollarımdan. Elbisem yeri boyladığında alnını alnıma yasladı. Gözleri kapalıydı. Göğsü hızla kalkıp iniyordu.
Gömleği de elbisemin yanına düştüğünde ellerimi karnında ve göğsünde gezdirdim. "Sporla haşır neşirsin şu sıralar sanırım..." dediğimde dudakları iki yana kıvrıldı.
"Senin için... Bugünlerimiz için çalıştım biraz. Önce gözü doymalı insanın..." dediğinde kıkırdadım.
"Sonra?" diye sordum fısıldayarak.
"Sonra..." Titrek bir nefes verdi. "Sonrasını bilmiyorum." diye mırıldandı. "Defne ben... Ben şu an hiçbir şey bilmiyorum. Aklım uçtu gitti... Korkuyorum." Parmak uçlarımla sakallarını sevmeye başladım.
"Neden korkuyorsun?"
"Bu kadar heyecanlanmam normal değil. Bedenim hiç normal tepkiler vermiyor şu an... Ben... Seni mutlu edememekten korkuyorum. Aylardır bu anı bekliyorum ve şimdi... Elim ayağıma dolandı."
"Şşh... Bak bana..." dediğimde gözlerini araladı. "Mümkün değil böyle bir şey. Saçımı okşadığında bile dünya mutlusu oluyorum ben."
"Defne-"
"Eğer içini rahatlatacaksa... Sana en son beş yıl önce seviştiğimi hatırlatmak isterim."
"Çok rahatladım gerçekten. Beş yıllık beklentilerini suya düşürmek için sabırsızlanıyorum-"
"Hiçbir beklentim yok Karan!"
"Onunla karşılaştıracak mısın beni?"
"Saçmalama!"
"Neden böyle oldum bilmiyorum, ben-" Dudaklarına kapanarak susturdum onu. Yüzünü avuçlarımın arasına alıp dudaklarını içime çeke çeke öptüm. Belimi sarmaladı telaşla. Öpüşüme karşılık vermeye başladı. Geri geri ilerlerken beni de peşinde sürükledi, salondan çıktık. Koridorda duraksadı, sırtım duvarla buluştu. Sütyenimin kopçasını çözdü saniyeler içinde. Sol eli sağ göğsümle hamurla oynar gibi oynamaya başladı. Sonra eğdi başını, göğsümün ucunu dudaklarının arasına aldı. Öptü, emdi, hafifçe dişledi... İnlemelerim koridorda yankılanırken parmakları uzandı dudaklarıma. İkisini aldım ağzıma refleksle. Aç susuz bebeğe meme verilmiş gibi emdim onları. Karan göğsümü ısırdığında ben de onun parmaklarını ısırdım. Ağzımdan çıkan parmaklarının yerini hiç vakit kaybetmeden dili aldı. Açlıkla öptü beni. Saygı, sevgi, şefkât bir kenarda unutulmuştu sanki. Şehvetti bizi büsbütün ele geçiren şimdi.
Hangi güçle yaptım bilmiyorum ama yerlerimizi değiştirip Karan'ın sırtını duvara yaslamayı başardım. Bunu yapar yapmaz da dizlerimin üzerine çöktüm. Kemerinin tokasını kavrayıp aceleyle açtım onu. Sonra düğmesini, sonra da fermuarını derken... Pantolonunu aşağı çekiştirdiğimde kasıldığımı hissettim.
Ne yapıyordum?
Ne yapacaktım?
"Y-Yanlış bir şeyler yaparsam söyle lütfen." dediğimde usulcacık okşadı saçlarımı. Konuşacak mecali yok gibiydi, başını sallamakla yetindi. Sonra da gözlerini kapattığını gördüm. Pantolonunun ardından iç çamaşırını da çıkardım.
YOU ARE READING
KOMŞU ÇOCUK
Romance''Bu aptal kalbim, aptal bedenim, aptal ruhum... Sadece seni istiyor. Söz geçiremiyorum... Bir kadında sevmediğim ne varsa... Hepsi sende var. Şımarıksın, nazlısın, çocuk gibisin. Aklın bir karış havada... Dengesizsin. Ne istediğini bilmiyorsun, her...
