အပိုင်း (၂၁၂) ခံ့ခံ့ချောချောခေါင်းဆောင် ဖူကျို့
ဤစကားတို့သည် ရင်းဝူယောင်က <သူရဲကောင်း>တွင် စ ကစားသည့်နေ့ရက်များကို ပြန်သတိရသွားစေသည်။
ထိုအချိန်က လူများသည် အွန်လိုင်းဂိမ်းကစားသမားများကို သိပ်သဘောမကျကြချေ။
ယနေ့ခေတ်နှင့် လုံးဝကွာခြားသည်။ တစ်နေရာတွင် နတ်ဘုရားပုံရပ်တစ်ခု တစ်ခါပေါ်လာသည်နှင့် သူသည် နေရာတိုင်းတွင် စံပြပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်လာမည်။
လွန်ခဲ့သော ခြောက်နှစ်လောက်ကတော့ လူအများစုသည် အွန်လိုင်းဂိမ်းနှင့်ပတ်သက်သူများသည် သူ့ဘဝကို အလေးမထားကြသူများဟု ထင်ခဲ့ကြသည်။
အွန်လိုင်းဂိမ်းပြိုင်ပွဲများကို ဟွာရှတွင် ကြိုဆိုမှုမရှိခဲ့ချေ။
သူတို့သည် ဆွေမျိုးဖြစ်ဖြစ် အတန်းဖော်ဖြစ်ဖြစ် ဂိမ်းလောကတွင် အလုပ်လုပ်သူများအကြောင်း ပြောကြသည့်အခါတိုင်း သူတို့၏မျက်နှာပေါ်တွင် အထင်အမြင်သေးရိပ်များ မသိမသာ ပေါ်နေတတ်သည်။
“ အွန်လိုင်းဂိမ်းဆော့ပြိး ငွေရှာတယ်”
“ ပိုက်ဆံဖြုန်းနေတာနဲ့ ပိုတူနေသလိုပဲ”
“ဒီလိုပျင်းရိပြီး ဘဝရည်မှန်းချက်မရှိတဲ့လူမျိုးတွေက အနာဂတ်မှာအောင်မြင်မှာမဟုတ်ဘူး......”
ရင်းဝူယောင်သည် အင်တာနက်ဆိုင်အပြင်ဘက်ရှိ လက်ရမ်းပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခေါင်းကို အနည်းငယ်စောင်းကာ စီးကရက်မီးငြိ လိုက်သည်။
တော်တော်ကြာပြီဟု ထင်ရသော အတိတ်က ဖြစ်ပြီးသားဖြစ်ရပ်များကို ဘာကြောင့်များ သူအခုချိန်ထိ တွေးနေမိသည်ကိုတောင် မသိတော့ပေ။
လူတော်တော်များများက သူ့ကို လက်တွေ့မကျသူဟု ပြောကြသော်လည်း ထိုအခက်အခဲများကို အံကြိတ်၍ ဖြတ်ကျော်ခဲ့သည်။ တစ်နေ့မှာတော့ သူဟာ ဂိမ်းဆော့နေခြင်း သက်သက်မဟုတ်ဘဲ E-Sport ဟုခေါ်သောအရာကို လုပ်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြမယ်ဟု သူတွေးခဲ့သည်။
နောက်ဆုံးတော့ သူ နိုင်ငံအဆင့်ကစားသမားတယောက်ဖြစ်လာပြီလေ။
YOU ARE READING
ကျောင်းတော်ရဲ့ မင်းသားလေးက မိန်းကလေးတဲ့ Book 2
Romancebook 1 ကို ဒီအကောင့်မှာ ရှာဖတ်လို့ရပါတယ်
