ကျောင်းတော်ရဲ့ မင်းသားလေးက မိန်းကလေးတဲ့ Book 2

အပိုင်း (၂၅၅) ဖူကျို့နဲ့ ချင်မော့ကို ခွဲထားမယ်

အပိုင်း (၂၅၅) ဖူကျို့နဲ့ ချင်မော့ကို ခွဲထားမယ်

အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူ့ညီလေးကို အနည်းဆုံးတော့ ကာကွယ်မပေးနိုင်ရင် သူ ခဏတော့ အနားယူဖို့လိုလိမ့်မယ်။

ဂိမ်းလူရွေးပွဲတုန်းက သူ ဘာအရေးယူမှုမှ မလုပ်ခဲ့ဘူးလေ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကောင်လေးက ဖြစ်နေတဲ့ပြဿနာကို သူ့ဟာသူ ဖြေရှင်းချင်ခဲ့တာမလား။

ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ကြိမ်ကတော့ မတူတော့ဘူး။

ကောင်လေးက သူ့ကောက်ကျစ်တဲ့ အတွေးတွေကို အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာမှာ ဝှက်ထားတာလေ။ ဒီလိုမှ ကောင်လေးက သူ့ရှေ့မှ လုံးဝ မသိသာတော့မှာပေါ့။

ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံးတော့လဲ သူက သူ့ကို ညီငယ်လေးလို့ပဲ အသိအမှတ် ပြုလိုက်ရတာပါပဲ။ ပြီးတော့ ကောင်လေးက ဘယ်ဟာကိုမှ စည်းလွတ် ဝါးလွတ် လုပ်ခဲ့တာမရှိဘူးလေ။ သူက ခေါက်ဆွဲ ကျွေးခဲ့တာလေးပဲ ရှိတာကို။ ဒါနဲ့ပဲ သူ့ကို ဒီလောက်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ထိုးချရတယ်လို့။

ကွန်ပျူတာနှင့် ချိတ်ဆက်ခြင်းကို သူ လုပ်ချင်သည်ဖြစ် မလုပ်ချင်သည်ဖြစ်စေ ကောင်လေးနှင့် စကားတော့ ကောင်းကောင်း ပြောရလိမ့်မည်။

ချင်မော့သည် သူ့ညာဖက်လက်တွင် မိုဘိုင်းဖုန်းကို ကိုင်ထားပြီး ဘယ်လက်နှင့် အနီးတွင်ရှိသော ကွန်ပျူတာတစ်လုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်တွင် တွဲခိုနေသော အပြုံးသည် လွန်စွာအေးစက် နေတော့သည်။

“ ဟုတ်ပြီကွ”

စစချင်း ရှော့ခ်ရအပြီးတွင် ဖုန်းရီသည် ချက်ချင်း လှုပ်ရှားလိုက်တော့သည်။

စဥ်းစားနေဖို့ လုံးဝအကြောင်းမရှိဘူးလေ။

ချင်မော့တောင် အဲလို ပြောခဲ့ဖူးတာပဲ။

သခင်လေးချင်ကိုယ်တိုင် ကွန်ပျူတာ ချိတ်ဆက်တဲ့ လုပ်ငန်းကို လိုက်လိုက်လျောလျောနဲ့ လက်ခံလိုက်တာ သိသာနေတာပဲကိုး။

သခင်လေးချင်က ကွန်ပျူတာ ချိတ်ဆက်လုပ်ငန်းကို မဆန့်ကျင်ဘဲ လက်ခံလိုက်ပေမဲ့ ဖုန်းရီကတော့ ဒါဟာ မုန်တိုင်းထန်တော့မယ်လို့ ခံစားနေရတော့တယ်။ သူ့ဘဝမှာ ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုး တွေ့ရဖို့က လွယ်တဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူးလေ။