အပိုင်း (၃၄၁) အတိတ်က သဲလွန်စပြန်ပေါ်လာတယ်
နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် ဖူကျို့၏ခြေလှမ်းများသည် ရပ်တန့်သွားပြီး ရှေ့သို့ ဆက်မလှမ်းတော့ချေ။
နေ့လယ်ခင်း၏နေရောင်ခြည်သည် လူများထံသို့ ဤသို့သောနွေးထွေးမှုကို သယ်ဆောင်လာခဲ့၏။
စည်ကားလှသည့်လမ်းပေါ်ရှိ လူအချို့သည် မော့ကြည့်လိုက်ကြ၏။
လူတချို့က အံ့ဩနေပြီး တချို့မှာ ရယ်မောနေကြကာ တချို့က စကားစမြည်ပြောနေကြလေသည်။
“ ဘုရားရေး အဲဒါ ငါတို့ရဲ့ နံပါတ်တစ်လေးပဲ”
“ ဆာဗာတစ်ခုလုံးမှာ နံပါတ်တစ် ငါ့ရဲ့အချစ်ရဆုံး ဟိုရှီနို ချောလိုက်တာဟယ်”
“ငါ မနေ့တုန်းကတောင် ကြီးမြတ်လှတဲ့ ဟိုရှီနိုရဲ့ ကုန်ပစ္စည်းခွဲလေးတချို့ ဝယ်ခဲ့သေးတယ်၊ မနေနိုင်ဘူးလေ၊ ပစ္စည်းတွေက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲ၊ အများစုက ပစ္စည်းတောင် ပြတ်သွားပြီတဲ့”
“ အဲဒီအပြုံးလေးကို တွေ့လိုက်လား၊ ငါ့နှလုံးသားလေး လှုပ်ခါသွားပြီဟယ်”
ထိုစကားကို ပြောလိုက်သူမှာ ဖူကျို့ဘေးတွင် ရပ်နေသည့် မိန်းကလေး ဖြစ်၏။ သူမသည် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဟိုရှီနို၏ ချောမောမှုနှင့် ယှဥ်နိုင်သည့် ချောမောသည့် ငွေရောင်ဆံပင်နှင့် ကောင်လေးကို တွေ့သွားပြီး ချက်ချင်းလိုပင် တောင့်တင်းသွားတော့သည်။
ဖူကျို့၏မျက်လုံးများသည် စည်ကားနေသည့်လမ်းပေါ်က LED စခရင်ကြီးပေါ်သို့ ကျရောက်နေလေသည်။
သူမသည် ထိုလူကို သိလေသည်။
သူမသည် သူ့ကို ကောင်းကောင်းသိနေသဖြင့် လှမ်းကြည့်ရန် ရပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်၏။
ချင်မော့သည် ကောင်လေးက သူ့နောက်တွင် မရှိတော့သည်ကို သိသွားတော့သည်။ သူသည် နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်စဥ် လက်တစ်ဖက်ကို အိတ်ကပ်ထဲထည့်ထားပြီး မော့ကြည့်နေသည့် ကောင်လေးကို တွေ့လိုက်တော့သည်။ စခရင်ကို အာရုံစိုက်နေသည့် သူ့မျက်လုံးများသည် အလွန်နူးညံ့နေ၏။
YOU ARE READING
ကျောင်းတော်ရဲ့ မင်းသားလေးက မိန်းကလေးတဲ့ Book 2
Romancebook 1 ကို ဒီအကောင့်မှာ ရှာဖတ်လို့ရပါတယ်
