Przyjaciel mojego brata 2 || ZAKOŃCZONE

134

- ‎Ej tam była spadająca gwiazda!

- ‎Pomyśl życzenie. Może się spełni.

Rozłożyłem ten kocyk i się położyłem. Po chwili ona też.

- Jak będzie ci zimno to mów.

- ‎Nie wezmę od ciebie znowu bluzy.

- ‎Wziąłem też twoją.

- ‎Oo dziękuję.

Usłyszałem jakąś grupę ludzi. No halo idźcie sobie, to tylko spadające gwiazdy, nic więcej.

- O gwiazda spadła!

Diana krzyknęła i pokazała palcem na niebo. Ale się tym jara. Nie wierzę.

- Bądźcie cicho żeby nie przeszkadzać innym, nie świecimy latarkami. Po prostu leżcie i oglądajcie.

Powiedziała jakaś babka. Czyli kolonia... Gwiazdy zaczną spadać dopiero za godzinę. No teraz też spadają ale później będzie ich więcej.

- Spadła!

Diana krzyknęła z jakimś chłopakiem.

- Ale nie krzyczymy za każdym razem jak będzie spadać...

- ‎Ej to tak będzie całą noc spadać?

- ‎No.. tak. Chyba. Nie wiem. Wiem że będzie spadać.

- ‎A to oke... Spadła!

- ‎Nie krzy..

- ‎Ale ten ktoś nie jest z kolonii.

Jakaś dziewczyna jej przerwała.

- A no dobrze.

Poleżeliśmy tak godzinę, Diana oczywiście cały czas krzyczy. Teraz powinno spaść ich trochę więcej.

- Ooo wooow... Ty to widzisz?

Sporo gwiazd spada na raz.

- No.. widzę.

- ‎Jejku jakie to jest śliczne. Spójrz! Boże pięknie. Dlaczego ty się tym tak nie jarasz?

- ‎Bo on umie opanować emocje.

Jakiś chłopak się zaśmiał.

- Stul pysk gówniarzu. Nie ciebie pytam.

O nie kocham ją za to.

- Już kiedyś to widziałem.

- ‎Kiedy?

- ‎Znasz ta całą historię o moim ojcu, nie?

- ‎No... Tak trochę.

- ‎Ale wiesz że umarł. I to wystraczy. Tak dwa tygodnie przed jego śmiercią zabrał mnie na takie coś, wtedy się tym jarałem tak jak ty teraz.

- ‎Aaa.. okej. Ale możesz chociaż udawać.

- ‎Okej, jasne.

Spojrzałem w niebo.

- O jezu patrz! Tam spadają światełka z nieba! Diana patrz tam! Ona była taka piękna! Oczywiście nie piękniejsza niż ty. Hah takie ma się podrywy.

- ‎Był tak gówniany jak moje gówno które dzisiaj zrobiłem.

Jakiś inny chłopak powiedział.

- ‎Zamknij pysk.

Powiedzieliśmy równocześnie z Dianą. Gdzie jest ta nauczycielka?

- O lubię imię Diana, córka Hemmingsa się tak nazywa.