၆၃၂။ ချန်လင်းမြို့သို့ နောက်တစ်ခေါက်(၂)
သခင်လေးဂျန်, ခင်ဗျား ရောက်လာပြီပဲ မုကွိုင်ဖန်၏ လေသံက အပျော်များဖြင့် ပြည့်နေသည်။
ဂျန်ဝုရှီက အသာအယာ ခေါင်းညိတ်ပြလျက် အသိအမှတ်ပြုလိုက်သည်။
မုကွိုင်ဖန်က အမြန်အဆန် နောက်ဆုတ်၍ စိတ်အားထက်သန်စွာ အိမ်ထဲသို့ ဖိတ်ခေါ်သည် အိမ်ထဲ ဝင်ပြီး ထိုင်ကြပါ။
ဂျန်ဝုရှီနှင့် သူမအဖွဲ့က အိမ်ထဲသို့ ဝင်ကြသည်။ အိမ်တွင်းပိုင်းက အိမ်ပြင်ပိုင်းထက်ပင် ပိုမို၍ စုတ်ပြတ်နေသည်။ ဟောင်းနွမ်း စုတ်ချာနေသော သစ်သားကုတင်တစ်လုံး, ယိုင်နဲ့နေသော သစ်သားစားပွဲနှင့် ကုလားထိုင်မျှသာ ရှိသည်။ အိမ်တစ်ခုလုံးကို နံရံလေးဘက်သာ ရှိ၏ဟူ၍ ပြောလို့ပင် ရသည်။
ဟင်း... ဘာလို့ ဒီလိုမျိုး ရင်းနှီးတဲ့ ခံစားချက်မျိုး ငါတို့ ရနေပါလိမ့် ကျောက်ချူက စုတ်ချာလွန်းသော အခန်းကို ပတ်ပတ်လည် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်လျှင် သူတို့ ဂျန်ဝုရှီနှင့် မတွေ့ခင်တုန်းက ခက်ခဲသော နေ့ရက်များကို ပြန်လည် သတိရသွားသည်။
ထိုနှစ်များမှာ သူတို့အားလုံး၏ အခြေအနေက မုကွိုင်ဖန်ထက်တော့ အတော်ကြီး ကောင်းနေသေးသည်။
ခင်ဗျား ကျောက်တုံးနက်ကနေ ပိုက်ဆံအများကြီး ရထားတာ မဟုတ်ဘူးလား, ဘာလို့.... ကျောက်ချူက မုကွိုင်ဖန်ကို အံ့အားတသင့် ကြည့်လျက် မေးသည်။
ကျောက်တုံးနက်ကို သိန်းပေါင်းအတော်များများဖြင့် ရောင်းချခဲ့သည်။ ၎င်းပမာဏက သေးငယ်သည် မဟုတ်ပေ။ ၎င်းငွေများမှာ ထောင်အနည်းငယ်လောက် ယူထားလျှင်တောင် မုကွိုင်ဖန်၏ နေ့ရက်များက လွယ်ကူသက်သာနိုင်သည်။
မုကွိုင်ဖန်က သူ့ရှေ့ရှိ လူငယ်များအား တလေးတစား ဆက်ဆံသည်။ သူ၏ ဆင်းရဲမွဲတေမှုကြောင့် သူ အနည်းငယ် ရှက်လျက် ပြောသည် အဲပိုက်ဆံတွေ အကုန်လုံးကို ကျုပ်ရဲ့ သေတူရှင်ဖက် သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ မိသားစုတွေကို မျှပေးလိုက်တယ်၊ သူငယ်ချင်းအများစုက သူတို့မိသားစုထဲမှာ အဓိက ရှာဖွေကျွေးမွေးကြသူတွေ ဖြစ်ကြတယ်၊ တချို့မိသားစုတွေမှာ အသက်ကြီးပိုင်းတွေနဲ့ တချို့မိသားစုတွေမှာ ကလေးတွေနဲ့၊ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဝင်ငွေကိုသာ သူတို့ မှီခိုနေကြရတာ၊ သူငယ်ချင်းတွေက အခု လောကကြီးထဲမှာ မရှိတော့ဘူးလေ၊ မိဘမဲ့ ကလေးတွေနဲ့ မုဆိုးမတွေပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တော့တယ်၊ သူတို့ကို ဂရုစိုက်မဲ့သူလည်း တစ်ယောက်မှ မရှိကြတော့ဘူး၊ ဒီတော့ ကျုပ်က အဲပိုက်ဆံတွေကို ကိုယ့်အတွက် ဘာလို့ ယူထားရတော့မှာလဲ၊ အနည်းဆုံးတော့ ကျုပ် အသက်ရှင်သန်နေသေးတယ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှင်သန်ရပ်တည်နိုင်သေးတယ်၊ သူတို့ မိသားစုတွေက ကျုပ် လိုအပ်တာထက် ပိုပြီး ပိုက်ဆံ လိုအပ်နေကြတယ်။
