ဗီလိန်ဖြစ်ရန် ကြမ္မာဖန် [Book 1]

(၁၀၅) တစ်စုံတစ်ယောက်အား လျို့ဝှက်စွာ ဖယ်ရှားခြင်း

Burmese Translation of "Doomed to be Cannon Fodder".

Translator - No Coz

(၁၀၅) တစ်စုံတစ်ယောက်အား လျို့ဝှက်စွာ ဖယ်ရှားခြင်း

လုံဟန့်ကတော့ အလျင်စလိုဖြစ်မနေဘူး။ သူ ဘေးမှာပဲ အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်နေပြီး စွန်းဟုန်အာကို အေးတိအေးစက် ကြည့်နေခဲ့တယ်။ "စွန်းဟုန်အာ အသက်ရှင်နေရတာက သေတာထက် ပိုပြီး ခံရခက်တယ်ဆိုတာကို သက်သေပြဖို့ ဒီမင်းသားမှာ နည်းလမ်းပေါင်း ထောင်ချီပြီး ရှိတယ်၊ တချို့တလေများ မင်း စမ်းကြည့်ချင်သလား"

"အရှင်မင်းသား၊ ဒီကျွန်မ ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး၊ တကယ်ပါ..."

"လာစမ်း၊ သူ့ ခြေချောင်း ငါးချောင်းအရင်ဖြတ်လိုက်" လုံဟန့်ကတော့ လေ အပိုကုန် မခံတော့ဘူး။ ပွန်းသွား ပဲ့သွား စုတ်ပြဲသွားရင်ကို ဘယ်နေရာက အနာဆုံးဖြစ်မယ်ဆိုတာ သူ သိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရုတ်တရက် သူ တစ်ခု တွေးမိသွားလေတယ်။ သူ အိမ်တော်မှာ ရှိနေတုန်း သူမကို အပြစ်ပေးနေရင် သူမ တစိချိန်လုံး အော်ဟစ်နေရင် ကောလဟလတွေ ထပ်ဖြစ်လာဦးမယ်မဟုတ်လား။ အိမ်တော်ရဲ့ အိမ်ရှင်မနေရာ ယူထားတဲ့ နီးပိုင်ဟာလဲ ဒီသတင်း ကြားမိတော့မှာပေါ့။ 

သူမက အင်မတန်မှ သတ္တိနည်းတာ။ ကောလဟလသတင်းကြားရင် သူမ ထိတ်လန့်နေတော့မှာပေါ့။ ဒါကြောင့်မို့ စွန်းဟုန်အာ စ အော်ငိုလိုက်တာနဲ့ သူ ချက်ချင်း ပြောလိုက်တော့တယ်။ "သူ့ ပါးစပ်ကို ဆို့ထားလိုက်"

ဒီလိုနဲ့ စွန်းဟုန်အာတစ်ယောက် ခြေချောင်းတွေဖြတ်ခံနေရချိန်မှာ ဘာအသံမှ မထွက်နိုင်အောင် ပါးစပ်ထဲ အဝတ်စတွေ ထည့်ဆို့ထားခံလိုက်ရရော။ သူမလို မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ဒီလိုနာကျင်မှုဝေဒနာကို ဘယ်ခံနိုင်ရည် ရှိပါ့မလဲ။ ချက်ချင်းနည်းပါးကို သူမ သတိလစ်သွားတော့တာ။

သူမ ခဏနေ ပြန်သတိရလာတာတောင် ငိုချင်သေးတယ်။ အော်လိုက်ချင်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားခံရတာ ဘယ်လိုလုပ် အော်နိုင်ဦးမှာလဲ။

သူမက နာကျင်မှုကို ကြောက်တာကြောင့် အစကတည်းက ချက်ချင်း ဝန်ခံလိုက်ပြီး တစ်ခါတည်း သေခွင့်ရဖို့ ရည်ရွယ်ထားခဲ့တာ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ သူမကို ပါးစပ်ပိတ်ထားပစ်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ဘူး။ သူမမှာ စကားပြောဖို့တောင် အခွင့်အရေး မရတော့ဘူးလေ။ နောက်ပြီး လုံဟန့်ကိုယ်၌က သူမကို ပိုပြီး ဒုက္ခခံစားသွားစေချင်တာ။ ဒါကြောင့်မို့ သူမ ဝန်မခံနိုင်သေးခင်မှာ နောက်ထပ် ခြေ ငါးချောင်းကိုပါ ဖြတ်စေခဲ့တယ်။