ဗီလိန်ဖြစ်ရန် ကြမ္မာဖန် [Book 1]

(၁၄) ေၾကာင္စာေလာက္ပဲ စားတာလား...

Burmese Translation of "Doomed to be Cannon Fodder".

(၁၄) ေၾကာင္စာေလာက္ပဲ စားတာလား...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လံုဟန္႔ကို သူ႔ဇနီးေလာင္း ပို႔လာတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ၾကည့္ဖို႔ဆိုၿပီး ေလာင္ဖူးရန္က ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။ သူက ပန္းခ်ီအႏုပညာေတြ ႀကိဳက္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ေတာ့ ေတြ႕ေတာ့လည္း သိပ္ေထြေထြထူးထူး မခံစားမိခဲ့ဘူး။ သူ႔ဇနီးေလာင္းက ဘယ္လိုလူလဲေတာ့ သူမသိေပမယ့္ သူမရဲ႕ အႏုပညာလက္ရာကေတာ့ ပါရမီပါသားလို႔ သူ ထင္မိတယ္။ 

စုန္႔ေက်ာင္းယြဲ႕လည္း ပန္းခ်ီကားကို ခ်ီးမႊန္းျပီးေနာက္ သူ႔ေနရာသူ ျပန္ဆုတ္သြားၿပီး ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ပန္းခ်ီကားက အေတာ္ေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ခုနက သစ္သားပန္းပုစားပြဲေလာက္ေတာ့ ဩခ်ဖြယ္ရာ ရင္သပ္ရွဳေမာျဖစ္မေနဘူးေလ။

အာ. . . ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက မူလဝတၳဳဇာတ္ေၾကာင္းကေန တျဖည္းျဖည္း ေသြဖီလာၿပီတူရဲ႕။

သူမ ေရာက္လာတာက တကယ္ကို ဂယက္ထသြားေစတယ္တူရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေျပာင္းလဲတာေတြက ပိုေကာင္းသြားမွာလား၊ ပိုဆိုးသြားဖို႔ပဲ ရွိသလားဆိုတာေတာ့ သူမလည္း မသိဘူး။ သူမ လက္ေဆာင္ေပးၿပီးေနာက္ပိုင္း ေလာင္ဖူးရန္ သူမကို သတိျပဳမိလာတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမ မသိဘူးေပါ့။

တကယ္လို႔ ပိုင္ရွန္းရွိဳ႕သာ အစြမ္းအစေလးနည္းနည္းျပၿပီးတာနဲ႔ ဂုဏ္ေမာက္ျပေနမယ္ဆိုရင္ ေလာင္ဖူးရန္ကလည္း သူမ မာန္စြယ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ဖို႔ အသင့္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေလာင္ဖူးရန္တစ္ေယာက္ ပိုင္ရွန္းရွိဳ႕ လိမ္လိမ္မာမာ အပိုးက်ိဳးက်ိဳးေနမယ္လို႔ မထင္ထားဘူးေပါ့။ အဲ့ဒီ့မင္းကေတာ္ေတြ၊ သခင္မေတြရဲ႕ ၾကားထဲေတာင္ ဝင္ေရာၿပီး စကားေျပာတာမ်ိဳးေတြ သူမ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ သူ႔သားေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းသား မ်က္ႏွာသာေပးတာခံရေအာင္ ေပၚေပၚထင္ထင္ ထြက္မေနျပဘူး။ ၾကည့္ရတာ သူမက ရိုးေအးပံုကေလးပဲ။ 

ေလာင္ဖူးရန္ဟာ အေနာက္ေဆာင္ကို ထိန္းသိးေနရတာေတြကို ပင္ပန္းၿငီးေငြ႕ေနၿပီ။ သူမ ေခၽြးမ အိမ္ေတာ္ကို ေရာက္လာတဲ့အခါ ကူညီခိုင္းမလို႔ ေတြးေနခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ကဂ်ိဳးကေဂ်ာင္ ျပႆနာအိုးကို အုပ္ခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းခိုင္းမိရင္ အေနာက္ေဆာင္တစ္ခုလံုး ကေမာက္ကမေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာေပါ့။ အရံၾကင္ယာေတာ္ေလးပါးထဲမွာေတာ့၊ ပိုင္ရွန္းရွိဳ႕ တစ္ေယာက္သာ အသင့္ေတာ္ဆံုးလို႔ သူမ ျမင္မိတယ္။