ဗီလိန်ဖြစ်ရန် ကြမ္မာဖန် [Book 1]

(၄၇) အသည္းမကြဲဖူးသူ အဘယ္မွာမ်ားရွိ...!?

Burmese Translation of "Doomed to be Cannon Fodder".

(၄၇) အသည္းမကြဲဖူးသူ အဘယ္မွာမ်ားရွိ...!? (Jas_astra)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အကုန္လံုးေရာ  ပိုင္ရွန္းရွိုဳ႕ကိုယ္တိုင္ေရာ သူမ၂ရက္တိတိေမ့လဲသြားမယ္မွန္းမထင္မိခဲ့ဘူး။သူမ
ျပန္နိုးလာေတာ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့မိတယ္။ ဘယ္တုန္းကမ်ား ရိ္ုက္ခတ္တာေလးတစ္ခုကိုေတာင္မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ အားနည္းသြားရတာလဲ။ သူမ ျငင္းခံလိုက္ရရံုေလးပဲကို။ ပိုျပီးစားေသာက္ျပီးရင္ဆိုင္လိုက္ရံုပဲမလား။ ေခတ္သစ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕သူမ လမ္းခြဲတာၾကံဳဖူးတာပဲ။ သူမ ခံစားခ်က္ေတြကိုျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ျပီးေနာက္ေတာ့ေရွာင္ရွီဆီကေနေဆးခြက္ကိုယူျပီး ဝမ္းနည္းစြာနဲ႕ မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ သူမ ေခါင္းေမာ့လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ အခန္းထဲကထိုင္ခံုေပၚထိုင္ျပီးသူမကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အဓိကဇာတ္လိုက္ကိုေတြ႕သြားတယ္။သူ႕ဆံပင္ေတြကိုမစည္းေနွာင္ထားဘူး။ သူ႕ပခံုးကေနတြဲက်ေနတဲ့ေအာက္ခံဝတ္ရံုကိုပဲဝတ္ထားတယ္။

ဝွက္သယ္ဖား? သူ ငါ့ကိုစဖို႕လုပ္ေနတာလား

သူမ မမ်ိဳခ်ရေသးတဲ့ေဆးေတြအကုန္လံုးေထြးထုတ္မိသြားတယ္။ ဒါနဲ႕ေခ်ာင္းေတြဆိုးျပီး မ်က္ရည္ေတြေရာေဆးရည္ေတြပါထြက္လာေတာ့တာပဲ။လံုဟန္႕ကမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕လိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူမလွုပ္ရွားမိဘူး။ သူ ေျပာရံုပဲေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ေရယူေပးလိုက္ေလ" သူအမိန္႕ေပးလိုက္ေတာ့ ေရွာင္ရွီ ေရယူဖို္အျမန္သြားလိုက္တယ္။

ပိုင္ရွန္းရွိဳ႕ တစ္ခါတည္းအကုန္ေသာက္လိုက္တယ္။သူမေသရာကေနျပန္ရွင္လာသလိုပဲ။ ေရွာင္ရွီဆီကလက္ကိုင္ပုဝါကိုယူျပီးပါးစပ္ကိုသုတ္လိုက္တယ္။ ဒီေနာက္ သူမအဝတ္ေတြကိုေသခ်ာျပန္႕ေအာင္အလုပ္ရင္း အားမရွိစြာဆိုလိုက္တယ္။
"အ-အရွင္မင္းသား..." သူ႕ကိုနွုတ္ဆက္ဖို႕သူမအိပ္ရာေပၚကေနထမလို႕ပဲ။

"သက္ေတာင့္သက္သာေနပါ မင္းကခုေလးမွနိုးလာတာ မင္းကိုထပ္ျပီး ေမ့မလဲေစခ်င္ဘူး" လံုဟန္႕ သူရွိေနလို႕ သူမ ဒီေလာက္ထိေၾကာက္သြားမယ္မထင္မိခဲ့ဘူး။ဒီအမ်ိဳးသမီးစိတ္ျပန္ျငိမ္ခင္အထိ သူ လွုပ္ေတာင္မလွုပ္ရဲေတာ့ဘူး။
ဒီေနာက္ေတာ့သူမအိပ္ရာေနားသြားျပီးေမးလိုက္တယ္။
"မင္းသက္သာလာျပီလား"