unicode
အပိုင်း ၁၄။ အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီ
ယဲ့ကျန်းနှင့် သူမ၏အစေခံတို့ တိတ်ဆိတ်သော လျှောက်လမ်းအပေါ်သို့ ရောက်သွားသောအခါ သခင်မကြီးလု၏ရယ်သံက ရုတ်တရက်ကြီး ပျံ့လွင့်လာသည်။ သူမ၏အသက်အရွယ်အရ ထိုသို့ တက်ကြွပျော်ရွှင်သော ခံစားချက်ရလာဟန် မခက်ခဲသေးဟန်ရ၏။
လှေကားထစ် အနည်းငယ်လှမ်းပြီးနောက် သူမ နောက်ဆုံးတွင် ရောက်ရှိသွားလျက် သခင်မကြီးလု၏ စောင့်ဆိုင်းနေသော အစေခံက လိုက်ကာစကို လျင်မြန်စွာမြှင့်တင်ပေးလာသည်။
“တတိယသခင်မလေး ရောက်လာပါပြီ သခင်မ”
ယဲ့ကျန်းက အစေခံကို ခေါင်းညိတ်ပြပြီးနောက် သာမန်ကာလျှံကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အတွင်းသို့ဝင်သွား၏။
“အဖွား သမီး လာပြီး ဂါဝရပြုတာပါ”
အခန်းအတွင်းတွင် လုကျင်းရှိနေပြီးသားဖြစ်သည်။ သူမက သခင်မကြီး၏ ဘယ်ဘက်အခြမ်းတွင် ထိုင်ကာ မကျေမနပ် ကြည့်နေ၏။ ယဲ့ကျန်းအပေါ် သဘောမကျမှုကို သယ်ဆောင်ထားလျက် သူမ ဝင်လာချိန်တွင် ရိုကျိုးမှုကို ထုတ်ဖော်ပြသခဲ့သော်လည်း ယခုအခါတွင် မည်သည့်ရိုကျိုးမှုကိုမှ ထုတ်ပြလာခြင်းမရှိပေ။
သခင်မကြီးလု၏ ထက်ရှသောမျက်ဝန်းများက ဒါကို သတိထားမိသည်။ လုကျင်းက ယဲ့ကျန်းကို ထိုသို့သဘောမကျခြင်းက အကြီးအကဲ၏ထင်မြင်ချက်ကို ဖျက်ဆီးသလိုဖြစ်သွားခဲ့၏။
တည်ငြိမ်သောအမူအရာကို ကိုင်ဆွဲထားသော လုဖန်းကလည်း သခင်မကြီးလု၏ ညာဘက်ခြမ်းတွင် သက်သောင့်သက်သာ ထိုင်လျက် သူမ၏မျက်နှာတစ်ဝက်ခန့်ကို လုံးဝိုင်းသော ယပ်တောင်ဖြင့် ကာထား၏။
“တတိယညီမ ညီမလေးကြည့်ရတာ ဒီနေ့ ပိုပြီးကြည့်ကောင်းနေသားပဲ”
ယဲ့ကျန်းက ရယ်သည်။
“ဟုတ်တယ်၊ ဒါက ဒီစံအိမ်က လူတွေကို ကျန်းမာဝပြောစေတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ပဲလေ”
သခင်မကြီးလုက ရယ်သည်။ သူမ သည်းမတတ်ဖြစ်သွား၏။ သူမက ခေါင်းကိုခါကာ မှတ်ချက်ပေးသည်။
“ဟုတ်တယ်၊ ဒီကလေးမ ပိုပြီးကြည့်ကောင်းလာတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ပိန်ပါးနေတုန်းပဲ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကောင်းကောင်း ဂရုစိုက်ရမယ်နော်”
“အဖွား စိတ်အေးအေးထားပါ၊ သမီးက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အသားဖြူပြီး ဝဖြိုးလာအောင် ကြိုးစားမှာပါ၊ သမီးက အခုမှ ရောက်လာကာစလေ၊ ဒါပေမဲ့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ရယ်နေတဲ့အသံတွေကို ကြားလိုက်ရတယ်၊ ဘာတွေများ ပျော်ရွှင်နေတာပါလဲ”
“ဒီမှာ စတုတ္ထညီမက အကယ်ဒမီအကြောင်း ပြောပြနေတာလေ၊ အထက်တန်းလွှာ ကျော်ကြားတဲ့မိသားစုက သခင်မလေးတစ်ယောက်က တို့များကို အထင်သေးလို့ ရှက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ အမူအရာမျိုး ဖြစ်ခဲ့တာကို ပြောပြနေတာပေါ့၊ အို ဟုတ်သားပဲ နောက်ဆုံးမှာတော့ အဲဒီနိမ့်ကျတဲ့တစ်ယောက်က ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရှက်ခွဲသလို ဖြစ်သွားခဲ့တာပါပဲ”
လုဖန်းက ပြောပြသည်။
မိသားစုတိုင်းက အထက်တန်းလွှာနှင့် မျိုးရိုးမြင့်အထက်တန်းစားများ မဟုတ်ကြပေ။ ဥပမာအားဖြင့် လုမိသားစုကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ လုကျင်း၏ အပြုအမူအရ သူမ၏မွေးဖွားခဲ့သော အဆင့်အတန်းအရ အသုံးချရန်ခက်ခဲနေခဲ့၏။
“ကြည့်ရတာ အကယ်ဒမီက ပျော်ဖို့ကောင်းတဲ့ပုံပဲ”
ယဲ့ကျန်းက ထိုစကားကို ဆိုလိုက်သည်နှင့် လုကျင်း၏မျက်နှာမှ အပြုံးက ပျောက်ရှသွားသည်။
“တတိယအစ်မ တတိယအစ်မက အကယ်ဒမီမှာ မတက်ဖူးဘဲနဲ့ ဘာလို့ စကားကို ဒီလိုသာမန်ကာလျှံကာ ပြောရတာလဲ၊ လူကြားထဲမှာ မပြောနဲ့နော်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အရှက်ခွဲသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်”
လုကျင်း၏မှတ်ချက်က ဆိုးရွားသည်။
ဒီလို တောအုံကနားက ဖရုံသီးမက လာကြွားရဲတယ်လား၊ ဘယ်လိုတောင် လုပ်ရဲတာလဲ။
သို့တိုင်အောင် ယဲ့ကျန်း၏မျက်နှာက အပြစ်ကင်းစင်ကာ သတိထားမိဟန်ပင်မရဘဲ ပြောသည်။
“တို့က အကယ်ဒမီကိုမှ မရောက်ဖူးတာ ဒီတော့ အကယ်ဒမီက ဘာနဲ့တူမှန်း ဘယ်လိုသိမှာတဲ့လဲ၊ နောက်တစ်ကြိမ် စတုတ္ထညီမ တို့ကို တစ်ချက်ခေါ်ပြီး လိုက်ပြသင့်တယ်နော်၊ ဒီလိုဆိုရင် တို့လည်း နားလည်သွားမှာပေါ့”
သခင်မကြီးလုက ပြောလာသည်။ သူမက ခေါင်းညိတ်၏။
“ယောင်ယောင်က နယ်မြို့ကနေ လာတော့ အကယ်ဒမီရဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံ ဘယ်ရှိပါ့မလဲ၊ ဒါပေမဲ့ အခု မင်းရဲ့အစ်ကိုကြီးက အဆင့်အတန်းအချို့ကို ရလာပြီ၊ ဒီအဖွားက သူ့ကိုပြောပြီး မင်းကို အထောက်အပံ့ပေးခိုင်းလို့ အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီမှာ စာသင်ကြားခွင့်ရအောင် လုပ်ပေးမယ်၊ မင်း လေ့လာဖို့ ဘယ်လောက်များများ ရှိနေ ရှိနေ ပြဿနာမရှိဘူး၊ မင်း လုပ်ဖို့လိုအပ်တာက လေးစားဖွယ်ကောင်းတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာအဆင့်အတန်းတစ်ခု ပိုင်ဆိုင်အောင် ကြိုးစားရုံပါပဲ၊ အထူးသဖြင့် မင်း လက်ထပ်ဖို့ အသက်အရွယ်ရောက်လာတဲ့အခါ အဆင့်အတန်းပြည့်မီအောင်ပေါ့”
လွန်ခဲ့သော ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာခန့်က ချီယန်လင်၏ ကျောင်းတော်များကို တည်ထောင်ခဲ့သော မူလရည်ရွယ်ချက်က အထီးကျန်ဆန်မှု၊ အဆင့်အတန်းနိမ့်ကျမှုတို့ ကြုံတွေ့နေရသော အမျိုးသမီးများကို ကူညီကာ အသက်ရှင်နေထိုင်နိုင်စွမ်းရှိသည့် စွမ်းရည်များကို သင်ကြားနိုင်စေရန် ဖြစ်သည်။ သို့သော် နောက်ပိုင်းတွင်မူ မူရင်းရည်ရွယ်ချက်က ပျောက်သွားခဲ့၏။ ထို့အစား ကျော်ကြားမှုကသာ ကြီးမားလာခဲ့ပြီး အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီထဲသို့ ဝင်ရောက်လျှောက်လှမ်းခွင့်ရသော အမျိုးသမီးတိုင်းကစပြီး ကောင်းမွန်စွာတတ်ကျွမ်းသော အဆင့်အတန်းမြင့်မိသားစုမှ သခင်မလေးများကိုသာလျှင် လက်ခံတော့သည်။
သို့မဟုတ် စာပေပညာတွင် အလွန်ထူးချွန်သော သာမန်မိသားစုမှ လူအနည်းငယ်ကိုသာလျှင် လက်ခံတော့၏။ ထိုသူများက မကျော်ကြားသော အနုပညာရပ်ခြောက်မျိုးတွင် အောင်မြင်အောင် ဝင်ရောက်ဖြေဆိုခွင့်ရှိ၏။ ယခင်ကကဲ့သို့ အသက်ရှင်နေထိုင်ရန် ခက်ခဲသော သူများအတွက် မဟုတ်တော့ပေ။
လုကျင်း၏မျက်ဝန်းအတွင်း အလင်းရောင်လက်သွားသည်။ သခင်မကြီးလု၏ တည်ရှိမှုကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် သူမက ယဲ့ကျန်းရှေ့တည့်တည့်တွင် လှောင်ရယ်ပေလိမ့်မည်။
သူမ၏စိတ်အတွင်းတွင် တောချုံအုံကြားတွင် ကြီးပြင်းလာခဲ့သော လူမျိုးက အကယ်ဒမီ၏ လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းကို အမီလိုက်နိုင်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားပေ။ ဂီတ၊ စစ်တုရင်၊ စာပေနှင့် ပန်းချီဆွဲခြင်းတို့ကို မဆိုထားဘိ သူမက အကယ်ဒမီမှ ကျော်ကြားသောသူတစ်ယောက် အနည်းဆုံးဖြစ်နိုင်ရန်ပင် အရည်အချင်း ပြည့်မီခြင်းမရှိပေ။ သူမက အံ့အားမှင်သက်ဖွယ်ကောင်းစွာ အောင်မြင်သွားခဲ့လျှင် သူမ၏အပြုအမူများကြောင့် အခြားသူများက သေချာပေါက် မောင်းထုတ်မည်မှာလည်း သေချာနေသေး၏။
“အစ်ကိုကြီးက တတိယညီမလေးကို အထောက်အပံ့ပေးမယ်ဆိုရင်တောင်မှ ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲတော့ အောင်မြင်အောင် လုပ်ဖို့လိုအပ်လိမ့်မယ်နော်၊ ညီမလေးက အသက် ၁၄ နှစ်ရောက်နေပြီဆိုတော့ အသက်က ကြီးနေပြီ၊ နောက်ကျသွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိပါတယ်”
လုဖန်းကလည်း လုကျင်း၏လေသံကို လိုက်လာသည်။
“အကယ်ဒမီက အသက် ၁၅ နှစ် မရောက်မချင်း သွားရောက်ခွင့်ရှိတယ်လို့ ထုတ်ပြန်ထားတာပဲ၊ လုယောင်ယောင်က အသက် ၁၁ နှစ်၊ ၁၂ နှစ်အရွယ်တွေလို အနုပညာလေးရပ်ကို သင်ကြားနိုင်စွမ်းရှိတာပဲ”
သခင်မကြီးလုက ယဲ့ကျန်းကို အလေးအနက်ကြည့်ကာ အခြားသူများ၏ စကားကို အပြင်းအထန် ကန့်ကွက်လိုက်သည်။
“ဒီအဖွားကို ပြောစမ်းပါကလေး၊ ငါ ကြားတာတော့ မင်းက မင်းရဲ့အမေနဲ့အရင်က ဆေးပညာကို လေ့လာခဲ့တယ်ဆို၊ ဒီလိုဆိုရင် ဆေးဝါးအကယ်ဒမီကျောင်းတော်ကို သွားပြီး လေ့လာချင်လား”
သခင်မကြီးလုက မေးသည်။
မူလက ဆေးပညာသည် အထင်သေးခံရသော ကျွမ်းကျင်မှုပညာရပ်ဖြစ်သည်။ အလင်းရောင်မှ မျက်နှာသာပေးခံရသော အမျိုးသားများအတွက် မဆိုထားဘိ အမျိုးသမီးများဆိုလျှင် ပြောရန် မလိုအပ်တော့ပေ။ သို့ရာတွင် အင်ပါယာသွမ့်ဟွိန်၊ ချီယန်လင်တို့၏ လက်ထက်တွင်မူ အရာအားလုံးက ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူမတို့က ကျော်ကြားလှသော ဆေးဝါးပညာရှင်များဖြစ်ကြ၏။ သူမတို့က ကုသခြင်းလက်ဆောင်တော် ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အလား လုပ်နိုင်စွမ်းရှိခဲ့လေရာ နောက်ပိုင်းတွင် ဆေးပညာသည် မူဝါဒများနှင့် သက်ဆိုင်ခြင်းမရှိဘဲ အားလုံး၏ မကောင်းသောအမြင်များကို ဖယ်ရှားနိုင်သည်အထိ မြင့်မားလာခဲ့သည်။
သိပ်မကြာခင်အချိန်တွင် သူမက အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီကို ကျော်လွန်အောင် ပထမဆုံးသော အမျိုးသမီးများအကြားတွင် ယေဘူယျအားဖြင့် အမြင့်မားဆုံး အဆင့်အတန်းရှိမည့် ကျွမ်းကျင်မှုပညာရပ်နယ်ပယ် တစ်ခုအဖြစ် ရပ်တည်နိုင်ခဲ့သည်။ သူမက ဆေးဝါးပညာ အကယ်ဒမီကျောင်းတော်ကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီအခွဲအဖြစ် တည်ထောင်ခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို့သောသူများက တော်ဝင်ဆေးဝါးပညာရှင်များ ဖြစ်လာနိုင်လေသည်။
သူမကသာ တော်ဝင်ဆေးဝါးပညာရှင်ဖြစ်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ကလဲ့စားချေဖို့ ဖြစ်လာနိုင်မှာလား၊ ငါသာ ကလဲ့စားချေနိုင်မယ်ဆိုရင် သေချာပေါက် မြင့်မားတဲ့ အဆင့်အတန်းတစ်ခုရဲ့ နောက်ခံလိုအပ်လိမ့်မယ်။
မြို့တော်တစ်ခုလုံးကို ခြုံကြည့်မည်ဆိုလျှင် ယဲ့ကျန်းအနေဖြင့် မည်သူက ထိုသို့ လုပ်နိုင်စွမ်းရှိကြောင်းသိနေသည်။ ဒါက ချင်မင်းဆက်၏ မယ်တော်ကြီး မော့ရုန်ကျန်း၏ မယ်တော် ဖြစ်သည်။
ယဲ့ကျန်း မော့ရုန်ကျန်းကို လက်ထပ်ခဲ့ချိန်သို့ ပြန်ပြောင်းကြည့်ရသော် မယ်တော်ကြီးက သူမအပေါ် အလွန်ကြင်နာခဲ့သည်။
“အဖွား သမီး စဉ်းစားလိုက်ပါ့မယ်”
သူမက ပြောသည်။
သူမ မည်သို့သောနည်းလမ်းကို အသုံးပြုစေကာမူ နန်းတော်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ရမည်ဖြစ်သည်။ သည်လိုနည်းလမ်းမှသာ ကလဲ့စားချေရန် အခွင့်အရေးရရှိလာမည်ဖြစ်၏။ သူမ နန်းတော်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်မှသာလျှင် သူမ လိုချင်သောအာဏာကို ရပေလိမ့်မည်။
သူမ အမျိုးသမီးဆေးဝါးပညာရှင်ဖြစ်ရန် လိုအပ်ရုံသာမကလေဘဲ လုမိသားစု၏ အဆင့်အတန်းကို သုံးပြီး သူမအတွက် ပိုကောင်းသည့် အနေအထားမျိုး ရောက်အောင် လုပ်ရန်လိုအပ်သေးသည်။
လုလင်ကျစ်က သူမအပေါ် ဆိုးရွားစွာ ဆက်ဆံခဲ့သည်။ နာကျင်မှုနှင့် ဒေါသကြောင့် ကန်းပြီး သူတို့လုပ်ခဲ့သမျှအရာအားလုံးကို သူတို့ တန်ပြန်ခံစားရစေရန် သူမ မျှော်လင့်၏။ လက်ရှိအချိန်တွင်မူ သူမကို လုလင်ကျစ်ပေးခဲ့သော အဆိပ် သို့မဟုတ် သူမ၏နောက်ခံကို ခိုးသွားခဲ့သော လုဝူရှန်းတို့အားလုံးအတွက် အနည်းငယ် ကလဲ့စားချေရုံဖြင့် လုံလောက်တော့မည် မဟုတ်ပေ။ သူတို့အားလုံးကို သူမကို ဆက်ဆံခဲ့သည်ထက် ဆိုးရွားသောနည်းလမ်းများဖြင့် ပြန်ခံစားရအောင် လုပ်ရပေလိမ့်မည်။
နောက်တစ်ကြိမ် လုလင်ကျစ်နှင့် သူမတွေ့သောအခါ သူမက တည်ငြိမ်ကာ မကြောက်လန့်သောသူ ဖြစ်ရမည်။ သူမ၏စိတ်အတွင်းတွင် သူမ၏ညီမ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ပြီး ကြာရှည်စွာနေထိုင်လာပြီးသည်နှင့်အမျှ သူမတို့က ဝမ်းကွဲဖြစ်ကြောင်း သတိထားမိလာစေ၏။ ရန်သူ၏တည်ရှိမှုအရ သူမ သေချာပေါက် ယဲ့ကျန်း၏နောက်ခံကို မေ့ထားရပေလိမ့်မည်။
လုလင်ကျစ်နဲ့ လုဝူရှန်း ငါ ပြန်လာပြီ၊ နင်တို့အဆင်သင့်ပဲလား။
...
