အပိုင်း ၁၃၀
"ကျောင်းအုပ်ကိုဖိတ်ခေါ်ဖို့မလိုပါဘူး ငါတို့ ငါတို့သဘောထားကျဉ်းသွားတယ် လုယောင်ယောင်က ဗုံနဲ့ဖျော်ဖြေမယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး"
စစ်ဆေးသူတစ်ယောက်က အလောတကြီးဝင်ပြောသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ချက်ချင်းလိုလို ယဲ့ကျန်း၏ စစ်ဆေးမှုကတ်ပေါ်တွင် အေကိုရေးပေးသည်။
ထိုအခြေအနေကို မြင်သောအခါ မင်းသမီးလျှိုဟွားက ဒေါသထွက်သွားပြီး ထိတ်လန့်သွားသည်။
"နင်ကဘာလို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဒီလောက်မြန်မြန်ပြောင်းရတာလဲ"
လျန်ကျန်းက စိတ်ထဲတွင် နှာခေါင်းရှုံ့နေသည်။ အကယ်ဒမီမှ အချို့သောဆရာဆရာမများက အစားထိုးခံထားရသော်လည်း ပညာမတတ် သိက္ခာမရှိဖြစ်နေသည်။ ဆရာမရှန်းက သည်နေရာမှ ထွက်သွားလိုနေသည်မှာ အံ့သြစရာ မရှိတော့ချေ။ သည်လိုနေရာမျိုးတွင် မည်သူကမှ နေချင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပေ။
ယဲ့ကျန်းက ဆရာမထံမှ ကတ်ကိုယူလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် တုန်တုန်ယင်ယင်ရေးထားသော သုံးခုမြောက်အေကို တွေ့ရသည်။ ဘီနှစ်လုံးလည်း ရှိနေသည်။ သူမအနေဖြင့် အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီကို ဝင်ရောက်ခွင့်ရသွားမည်မှာ သံသယရှိရန် မလိုအပ်တော့ချေ။
ထို့နောက် သူမက ဖျော့တော့သောအပြုံးနှင့် မင်းသမီးလျှိုဟွားကို ကြည့်လိုက်သည်နှင့် တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ဆိုလိုရင်းကိုနားလည်သည်။
ငါ့ကိုမဝင်ခိုင်းဘဲ အာဏာနဲ့လုပ်ထားတော့ရောဘာဖြစ်လဲ ငါ့ရဲ့ဗုံနဲ့ ကပြဖျော်ဖြေတဲ့ဖြစ်စဉ်က စစ်ဆေးမှုအဆင့်နဲ့ တိုက်ရိုက်ကွက်တိညီနေတာပဲ။ နောက်ပြီး လုရှန်းကျင်းက ဗုံကြီးကို ဆွဲထုတ်လာတဲ့အချိန်မှာ ငါ့ရဲ့လက်နဲ့ ကိုယ်တိုင်တီးခတ်ဖို့ မျှော်လင့်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်။ ဂီတဆိုတာက တီးခတ်တဲ့တူရိယာအတွက်သက်သက် မဟုတ်ဘဲ ကပြဖျော်ဖြေတာကလည်း တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပဲလေ။
"မင်းသမီးလျှိုဟွားကျေနပ်ပါရဲ့လား"
ယဲ့ချန်းက အပြုံးနှင့်မေးသည်။ မင်းသမီးက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူမကို ခပ်စူးစူး ကြည့်လာသည်။
