Unicode
အပိုင်း (၇၀) မှတ်ဉာဏ်များ ချည်နှောင်ထားသော နေရာ(၂)
သူက သူမ၏ လှပသော အပြုံးကို ကြည့်ပြီးနောက် တစ်ခဏခန့် တွေးတောလိုက်သည်။ သူ့အနေဖြင့် လွတ်လမ်း မရှိတော့ကြောင်း သိသောအခါ သဘောတူ လိုက်ရတော့၏။၊
"ကောင်းပြီ ကောင်းပြီ"
ယဲ့ကျန်းက ချိုမြိန်စွာ ပြုံးသည်။
"ညီမ အစ်ကိုက အတော်ဆုံးပဲ"
"သွားပြီး နားတော့"
လုရှန်းကျစ်က သူမ၏ ခေါင်းကို ပုတ်ကာ ပြောသည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် ညီမကို အလိုလိုက်သော အမူအရာကို အပြည့် ဖော်လိုက်၏။
လုရှန်းကျစ်က အထဲသို့ ဝင်သွားသော သူ့ညီမ၏ အမူအရာကို ကြည့်ပြီးနောက် စိတ်ထဲတွင် သက်ပြင်းချသည်။ သူ့ညီမက လူရိုင်းမလေးမှ ဒီလို မြင့်မြတ်သော သခင်မလေး တစ်ယောက် အသွင် ပြောင်းခဲ့သည်မှာ သိပ်မကြာ ခဲ့သေးပေ။ သူ ဆုံခဲ့ဖူးသမျှ မိန်းကလေးတိုင်းတွင် လုမိသားစုမှ မိန်းကလေးများကို ထည့်သွင်းလိုက်မည် ဆိုလျှင်ပင် မည်သူကမှ သူမနှင့် မယှဉ်နိုင်ဟု ရုတ်တရက် ခံစား မိလိုက်သည်။
ထိုကြောင့်ပါပဲ တစ်စုံတစ်ယောက်ကသာ သူ့ညီမကို လက်ထပ်ခဲ့လျင် ဆိုသော အချက်ကို တွေးမိလေပြီး သူ့ညီမကို ကောင်းကောင်း မဆက်ဆံနိုင်ကြောင်း တွေးမိသောအခါ သူ အလွန် ဒေါသ ထွက်လာခဲ့သည်။
ကလေးလို ညီမလေးက ကြီးပြင်းလာတာ မြန်လွန်းတယ်၊ သူ စိတ်ရှိသမျှ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပြီး ကာကွယ်ရမယ်။ သူ့အဖေကို ဒီအကြောင်း ပြောမှ ဖြစ်တော့မှာပဲ။
လုရှီမင်က သူ့ခေါင်းကို ဖြတ်ရိုက်သည်။
"အခု ဒီအကြောင်းတွေ ပြောရမဲ့ အချိန်လား။ ငါလည်း မင်း ညီမကို လက်ထပ်ဖို့ ခွင့်မပြုနိုင်သေးပါဘူး၊ ငါ လုံးဝ ခွင့်မပြုဘူး။ ကြိုးစားရဲတဲ့ ကောင်တိုင်း လက်သီး မြည်းရမယ်"
ထိုသို့ ပြောပြီးနောက် လုရှီမင်က လက်သီး နှစ်ဖက်လုံးကို လေထဲတွင် ယမ်းပြသည်။
လုရှန်းးကျစ်က ခေါင်းညိတ်သည်။
"အဖေ အဖေက ဉာဏ်ကောင်းတာပဲ"
"ဒါပေါ့ ဒါပေါ့ ဒါကြောင့် မင်းလည်း ဉာဏ်ကောင်းအောင် ကြိုးစား သင့်တယ်"
လုရှီမင်က သူ့သားကို သင်ပြ ပြန်သည်။
...
ညနေခင်းတွင် ယဲ့ကျန်း စားသောက်ပြီးသောအခါ သူမက သိုင့်မေ့ကို ရေပူစမ်းသို့ ဆွဲခေါ်သွားပြီး စိတ်လှုပ်ရှား တက်ကြွစွာ ပြောသည်။
"ငါ အရင်ဆင်းပြီး ရေခဏ စိမ်လိုက်မယ်၊ နင် ငါ့ကို အပြင်မှာ စောင့်နေ"
သိုင့်မေက စိုးရိမ်စွာ ပြောသည်။
"သခင်မလေး အခုက မှောင်နေပါပြီ၊ ကျွန်မတို့ မနက်ဖြန်မှ လာကြရင်ရော ဘယ်လိုပါလဲ"
ယဲ့ကျန်းက ပြုံးသည်။
"အာ ဒီနေ့ ငါ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က လမ်းခရီးကြမ်းလို့ တောင့်တင်း နေတာ။ ငါ အခု ရေမစိမ်ရရင် ည ကောင်းကောင်း အိပ်နိုင်မယ် မထင်ဘူး"
"မစိုးရိမ် ပါနဲ့၊ ငါ ရေဘယ်လို ကူးရမလဲ သိတယ်၊ ဒီ အနီးနားမှာပဲ နေမှာပါ။ ဒီအနားလေးမှာ စိမ်ရုံပါပဲ။ ရေပူစမ်း ဆိုတာက တကယ်တော့ မောပန်း နွမ်းနယ်မှုတွေကို ပြေပျောက် စေတယ်လေ။ နင့်ရဲ့ အသားအရေကိုလည်း ပိုပြီး လှစေသေးတယ်"
သူက သိုင့်မေကို စိတ်အေးအောင် ပြောလိုက်သည်။
သူမ၏ သခင်မ၏ အလောတကြီး ပြောနေမှုကို နားထောင်ပြီး နောက်တွင် သိုင့်မေက ရှေ့သို့ တက်လာသည်။ သို့သော် ရေထဲသို့ ဆင်းခြင်း မဟုတ်ဘဲ ယဲ့ကျန်းကိုသာ အပြင်ဝတ်များ ချွန်ပေးပြီးနောက် အပြင်တွင် စောင့်ဆိုင်းရန် ဆုံးဖြတ် ထားလိုက်၏။
ယဲ့ကျန်း၏ အပြင်ဝတ်များက ရေကန်ပေါ်သို့ ကျသွားပြီး နောက်တွင် သူမ၏ ခြေထောက်က မြေပြင်သို့ ထိသွားသည်။ သူမ၏ ဖြူဖွေးကာ လှပနူးညံ့သော ပခုံးတန်းများက ထွက်ပေါ် လာခဲ့၏။
"သခင်မလေး သခင်မလေး ဆံပင် ချချင်ပါသလား"
သိုင့်မေက သူမ၏ သခင်မလေး၏ နှင်းဆီရောင် သန်းသော အသားအရေများကို ကြည့်ကာ တိတ်ဆိတ်စွာ မေးလိုက်သည်။
ယဲ့ကျန်းက ခေါင်းညိတ်ပြီးနောက် သိုင့်မေ့က သူမ၏ ခေါင်းပေါ်မှ ဆံထိုးများကို ညင်သာစွာ ဖြုတ်လိုက်ခြင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏ အနက်ရောင် ဆံပင်များက ခါးတစ်လျှောက် အထိ ဖြာကျလာခဲ့၏။
သူမက ပိုးသား ဘောင်းဘီ အရှည်နှင့် အတွင်းဝတ် တစ်စုံကိုသာ ဝတ်ဆင် ထားတော့သည်။ သူမ၏ ဆံပင်တွင်လည်း ဘာဆီမှ မလိမ်းထားပေ။ သူမ ဆံပင်၏ အရှည်က ခါးအထိ ရောက်နေခဲ့ပြီ ဖြစ်ကာ လွတ်လပ်စွာဖြင့် လရောင် အောက်တွင် ဖြာကျ တောက်ပနေခဲ့၏။
ပန်းရောင် အတွင်းဝတ်စုံက သူမ၏ ပိန်ပါးသော ပခုံးနှင့် ကပ်နေခဲ့ကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို လွှမ်းခြုံထားသည်။ သူမ၏ ကျဉ်းမြောင်းသော ခါးကလည်း ချစ်စဖွယ် ဖြစ်နေခဲ့ကာ သေးသွယ်သော ခြေထောက် များကလည်း ဖြေးညင်းစွာဖြင့် လှုပ်ရှား သွားပြီး ရေကန်ဆီသို့ ချဉ်းကပ် သွားခဲ့ကာ နက်ရှိုင်းသည်ထက် နက်ရှိုင်းအောင် ဝင်ရောက် သွားခဲ့၏။
လရောင်က တောက်ပ နေသည်။ သူမ၏ အသားအရေက ကျောက်စိမ်းသဖွယ်ပင် ဖြစ်သွားခဲ့သေး၏။
သူမက အမျိုးသမီး ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် သိုင့်မေ ကိုယ်တိုင်ကပင် ရှက်ရွံ့ သွားရသည်။
သူမ၏နှလုံးခုန်နှုန်းကပင် မြန်ဆန် လာခဲ့၏။
ဒါက သူမ၏ အရှေ့မှ အလှတရားကို မည်သို့သော စကားလုံးများဖြင့် ဖော်ပြရမှန်း မသိအောင် အထိ ဖြစ်သွားရစေသည်။
တတိယ သခင်မလေး ဘယ်တုန်းက ဒီလောက်အထိ လှသွားတာလဲံ
ယဲ့ကျန်းက ကျေနပ်စွာဖြင့် ရေပူစမ်းထဲတွင် လှည့်လည် ကူးခတ် နေသည်။ သူမ၏ ဖခင်က သူမကို သူမ၏ အစ်ကို ၂ နှင့်အတူ ငယ်စဉ်ကတည်းက ရေကူး သင်ပေးခဲ့၏။ သူမ၏ မျက်ရည်များက ကျဆင်း လာခဲ့သည်။ နွေးထွေးသော ခံစားချက်က တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့ ပျံ့လွင့်သွားခဲ့၏။
သူမ ချစ်သော သူတိုင်း သေသွား ခဲ့ရလေပြီ။
