Unicode
အပိုင်း (၈၇) မေးခွန်း(၂)
အခြားတစ်ဖက်တွင် ထန်းကျန်းက ချန်းသဲ့တောင်စံအိမ်သို့ ပြန်ပြီးနောက် သူ၏အားအင်တိုင်းကို ထိုစုံစမ်းစစ်ဆေးမှုတွင် အားစိုက်ထားသည်။ လုရှန်းကျစ်၏မြင်းက ဘာကြောင့် ရုတ်တရက် ဝရုန်းသုန်းကားထလုပ်ပြီး သေသွားကြောင်း သိလိုသည်။
သူ၏လက်ထဲတွင် သတင်းအချက်အလက်များကို ရရှိသောအခါ ထျန်းကျန့်က မော့ရုန်ကျန်းကို သွားတွေ့၏။
“မြင်းဇောင်းမှာ အဓိကတာဝန်ယူရတဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်လာပါတယ်၊ လုလင်ကျစ်ရဲ့ညီကို ပေးလာတဲ့ အဲဒီမြင်းက တကယ်တော့ သီးသန့်ချိပ်ပိတ်ထားတဲ့မြင်းလို့ ဆိုပါတယ်၊ လက်ထောက်ဝန်ကြီးက တောင်အောက်ကို လူတွေလွှတ်ပြီး မြင်းရဲ့အလောင်းကို သွားကောက်ပြီး စုံစမ်းစစ်ဆေးခိုင်းထားပါတယ် …”
အမတ်က ဆက်လက်ပြီး စာရွက်ကိုလှန်ကာ ပြောလာသည်။
“အရှင်မင်းကြီး အဲဒီမြင်းကို ရွှေဆေးကျွေးထားတာပါ၊ အဲဒီအရွက်က သာမန်နဲ့တူပေမဲ့ တကယ်တော့ အဆိပ်ရှိပြီး အချိန်တစ်ခုကြာရင် မြင်းကို ရူးသွပ်သွားတဲ့အထိ ဖြစ်သွားစေနိုင်ပါတယ်၊ မြင်းက တောင်စွန်းပေါ်က ပြုတ်မကျသွားခဲ့ရင်တောင်မှ သေချာပေါက် သေသွားအုံးမှာပါ”
ထျန်းကျန့်က သူ ရှာတွေ့သမျှကို လျှောက်တင်သည်။
မော့ရုန်ကျန်းက တိတ်ဆိတ်စွာ နားထောင်နေပြီးနောက် အသံတိုးတိုးဖြင့် မေးလာသည်။
“ဘယ်သူက အမိန့်ပေးတာလဲဆိုတာ မင်းသိလား”
ထျန်းကျန့်က တစ်ခဏခန့် တွေးတောပြီးနောက် ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။
“မြင်းစာကျွေးတဲ့ကောင်လေးတွေက အဲဒီအရွက်တွေ ဘယ်ကလာမှန်း မသိဘူးလို့ စစ်မေးရရှိပါတယ်၊ မြင်းစာကျွေးတဲ့ဌာနက အဲဒီတာဝန်ရှိတဲ့ဝမ်ဟန်က ဒီမနက်ခင်းမှာပဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပါတယ်၊ ကျွန်တော် လူလွှတ်ပြီး သူ့ကို ရှာခိုင်းထားပါတယ်”
ဧကရာဇ်၏နှုတ်ခမ်းများက မသာမယာတွန့်သွားသည်။ သူက အထင်သေးဟန်ပြုံး၏။
“ဒီကိစ္စက အရင်မင်းဆက်ရဲ့ ဧကရာဇ်ဟောင်းနဲ့ တစ်စုံတစ်ရာ ပတ်သက်နေနိုင်ပါတယ်”
အမတ်က ဆက်ပြောသည်။
မော့ရုန်ကျန်းက ရုပ်သေးဧကရာဇ်ကို မသတ်ခဲ့ပေ။ ထိုအစား အကျဉ်းချထားခဲ့၏။ သို့ရာတွင် ထိုရုပ်သေးဧကရာဇ်ကို ထောက်ပံ့သေးသောသူများရှိပြီး ထိုသူက ဧကရာဇ်ပြန်ဖြစ်ရန် မျှော်လင့်နေကြသေးသည်။
“ဒါဆိုလည်း အခုနောက်ပိုင်း အဲဒီဧကရာဇ်ကို ဘယ်သူတွေ့နေခဲ့သလဲဆိုတာ စုံစမ်းစစ်ဆေးလိုက်ပါ”
သူက အမိန့်ပေးသည်။
သူ၏မျက်ဝန်းအတွင်း ဒေါသကိုမြင်ရ၏။
ထျန်းကျန့်က ခေါင်းငုံ့သည်။
“ဒီအမတ် ချက်ချင်းစုံစမ်းစစ်ဆေးလိုက်ပါ့မယ်”
“မင်း အခုသွားနိုင်ပြီ”
မော့ရုန်ကျန်းက လက်ကာပြသည်။
သို့သော် ထျန်းကျန့်သည် တံခါးဝသို့ ရောက်လုနီးပါးအချိန်တွင် ရုတ်တရက် တစ်ဖက်သူက တားပြန်၏။
“လုလင်ကျစ်ရဲ့ညီမနာမည်က ဘယ်လိုခေါ်လဲ”
လုယောင်ယောင်၏ နာမည်ကို ထည့်သွင်းပြောသံကြားသောအခါ ထျန်းကျန့်၏ပုခုံးများ တင်းကျပ်သွား၏။ သူ ဧကရာဇ်ကို မျက်နှာပြန်မူရသည်။
“အရှင်မင်းကြီး တတိယသခင်မလေးလုရဲ့နာမည်က … လုယောင်ယောင်လို့ ခေါ်ပါတယ်”
ထျန်းကျန့် စိတ်အချဉ်ပေါက်သလို ခံစားနေရ၏။
ဧကရာဇ်က တကယ်ပဲ စိတ်ဝင်စားသွားပြီလား၊ မော့ရုန်ကျန်းကသာ ဆန္ဒရှိသွားရင် ယောင်ယောင် သူ့ကို မကြိုက်လာခင်မှာ နန်းတော်ထဲကိုဝင်အောင် ဖိအားပေးအုံးမှာပဲ။
မော့ရုန်ကျန်းက မျက်လုံးကို အောက်သို့ အကြည့်ပို့သည်။ စားပွဲပေါ်ရှိလက်များကို လက်သီးအဖြစ် ဆုပ်လိုက်၏။
“မင်း သူမဆီမှာ ငွေရောင်ကြာပွတ် ရှုံးသွားခဲ့တာလား”
“အရှင်မင်းကြီး ဒီအမတ်က တကယ်ပဲ သခင်မလေးလုဆီမှာ ငွေရောင်ကြာပွတ် ရှုံးသွားခဲ့တာပါ”
“ကျန်း သိပြီ၊ မောင်မင်း သွားနိုင်ပြီ”
မော့ရုန်ကျန်းက ညင်သာစွာ ခေါင်းညိတ်နေသည်။
တိုက်ဆိုင်မှုလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲ၊ တတိယသခင်မလေးလုက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ မြို့တော်ကို ဘယ်တုန်းကမှ မရောက်ခဲ့ဖူးဘဲ သူ့ကို ကယ်ခဲ့တဲ့သူ မဟုတ်တာလည်းဖြစ်နိုင်တာပဲ။
ထျန်းကျန့်ကမူ မော့ရုန်ကျန်းကို တစ်ခဏခန့်မော့ကြည့်သည်။ တစ်ဖက်သူက တတိယသခင်မလေးလုကို ဆက်၍ စိတ်ဝင်စားဟန် မပြသောအခါ သူ စိတ်အေးသွားရ၏။ သူ ဦးညွှတ်ပြီးနောက် ထွက်သွားသည်။ မတိုင်မီက တတိယသခင်မလေး၏စကားများကို ပဟေဠိ ဖြစ်နေသော ထျန်းကျန့်က လုလင်ကျစ်ထံ သွားတွေ့ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။
လမ်းတွင် ဆေးများသွားပို့ရန် ထွက်လာသော ဖေးရှီနှင့်ဆုံ၏။
“သခင်မလု ဒီလိုကိစ္စတွေကို အစေခံတွေကိုပဲ လွှဲထားလိုက်ပါ၊ သခင်မလုအနေနဲ့ ဆေးကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သွားကြိုဖို့မလိုအပ်ပါဘူး”
ထန်းကျန်းက အသင့်စောင့်နေသော အစေခံအကြောင်းကို တွေးမိပြီးနောက် တတိယသခင်မလုကို ထိုသို့မလုပ်သင့်ကြောင်း ဖျောင်းဖျလိုက်သည်။ သူမ၏အနားရှိ မိန်းမစိုးကိုပင် သူ ဆူပူလိုက်သေး၏။
ထိုမိန်းမစိုးက ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။ သူက ခပ်မြန်မြန်ရှင်းပြ၏။
“အမတ်မင်းကို ပြန်ဖြေပါတယ်၊ ဒီမိန်းမစိုးက ဒီအတိုင်းပဲ သခင်မလုကို ပြောပြခဲ့သေးပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သခင်မလုက …”
ဖေးရှီက ရယ်ပြီးခေါင်းခါသည်။
“ကျွန်မကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဆေးကြိုချင်လို့ပါ၊ တခြားသူတွေက ကျွန်မလောက် တော်တာမှ မဟုတ်တာ”
လုလင်ကျစ်က ဆေးသောက်နေချိန်တွင် ဖေးရှီက အခန်းအပြင်သို့ထွက်လာသည်။ လုလင်ကျစ်နှင့် ထန်းကျန်းကိုသာ အဆောင်တွင်း ထားခဲ့ပေး၏။
“မင်း ရှာတွေ့ပြီလား”
“ငါ သဲလွန်စတော့ရထားပြီ၊ ကြည့်ရတာ သူက မင်းကို တကယ်ပဲ ရင်ဆိုင်ချင်တာ ဖြစ်လောက်တယ်”
ထျန်းကျန့်က အထင်တသေးပြောသည်။
“အမိန့်ပေးတဲ့လူကတော့ ငါ ဆက်ပြီး အသေးစိတ်ကျကျစုံစမ်းဖို့ လိုအပ်နေသေး တယ်”
သတင်းကြောင့် ကျေနပ်သွားသော လုလင်ကျစ်က မျက်လုံးကို မှိတ်ထားသည်။ ထိုအချိန်တွင် ထျန်းကျန့်က ဆက်ပြောလာ၏။
“အဲဒါထက် ငါ မင်းကို နောက်ထပ်မေးချင်တဲ့ကိစ္စ ရှိသေးတယ်”
...
အပိုင်း (၈၈) အခြား လူတစ်ယောက်က သူမအပေါ် ဆန္ဒရှိလာတဲ့အခါ
လုလင်ကျစ်က ထျန်းကျန့်၏ စိုးရိမ်သောအမူအရာကို မြင်လိုက်သည်။ သူသာ သိနိုင်သော အခြားအကြောင်းအရာ ရှိနိုင်ကြောင်း လုလင်ကျစ် ခံစားမိလိုက်၏။
“ဘာကိစ္စလဲ၊ အဲဒီမြင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး တစ်ခုခု မှားနေလို့လား”
လုလင်ကျစ်က မေးသည်။
ထျန်းကျန့်က ခေါင်းကို ညင်သာစွာခါသည်။
“ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်တာမျိုး မဟုတ်ဘူး၊ ဒါက … ယောင်ယောင်နဲ့ ပတ်သက်တယ်”
သူ၏တတိယညီမအကြောင်း ထည့်ပြောလာသော လုလင်ကျစ်က မျက်မှောင်ကြုတ်သည်။
“ယောင်ယောင်က ဘာလုပ်လို့လဲ”
ထိုအမတ်က တိတ်သွားပြန်သည်။ သူက မျက်မှောင်ကိုကြုတ်ပြီး အတွေးထဲ နစ်သွားပုံရ၏။
“ယောင်ယောင်က တကယ်ပဲ နယ်မြို့မှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့တာလား၊ ယောင်ယောင် ယဲ့မိသားစုနဲ့များ သိလား၊ ယောင်ယောင့် ကြည့်ရတာ သူတို့နဲ့ ထူးခြားတဲ့ခံစားချက် ရှိနေတဲ့ပုံပဲ”
ယဲ့မိသားစုအကြောင်း ထည့်ပြောလာသောကြောင့် ထျန်းကျန့်၏ လေသံက ခပ်တိုးတိုးအသံထက်ပင် ပို၍ တိုးလျသွားသေး၏။ သူ၏မိတ်ဆွေရှေ့တွင် သူ၏စိုးရိမ်မှုကို ထုတ်ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။
လုယောင်ယောင်၏ ရုပ်ရည်ကို မမြင်ခင်က လုလင်ကျစ်အတွက် ယဲ့မိသားစုက ဘာအဓိပ္ပာယ်မှ မရှိတော့ပေ။ သို့သော် သူ အဆိပ်ဖြင့်သတ်ခဲ့သော ထိုအမျိုးသမီးကို ပြန်သတိရချိန်တိုင်း အနည်းငယ်သောရှက်ရွံ့မှုကို ခံစားရရုံမျှသာဖြစ်၏။
သို့ရာတွင် လုယောင်ယောင်က ယဲ့ကျန်းနှင့် တစ်ထေရာတည်းနီးပါး တူညီနေသည်။ အသတ်ခံရပြီးနောက် ယဲ့မိသားစုနှင့် ပတ်သက်သော မှတ်ဉာဏ်များကို ခုခံနိုင်ရန်အတွက် ဖော်ပြ၍မရသော ခံစားချက်တစ်မျိုးက ကျန်ရစ်နေသေး၏။ လုယောင်ယောင်က ယဲ့ကျန်းနှင့် ပတ်သက်သော မှတ်ဉာဏ်များကို အခြားသူများအတွက် ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်လာမည်ကို သူ စိုးရိမ်သည်။ သို့သော် လက်ရှိသူ၏ညီမက ယခင်ဝမ်ဖေးအကြောင်း သိနေကြောင်း သူ သိလိုက်ရ၏။
“ယောင်ယောင်က တစ်ဘဝလုံးနီးပါး နယ်မြို့မှာနေခဲ့တာပါ၊ ယောင်ယောင်က ဘယ်လိုများ ယဲ့မိသားစုအကြောင်းကို သိနိုင်ပါ့မလဲ၊”
လုလင်ကျစ်က တိုက်ရိုက်ဖြေသည်။ မနှစ်မြို့မှုကပင် ပါလာသေး၏။
စိတ်မအေးသေးသော ထျန်းကျန့်က ယဲ့ကျန်း၏စကားတိုင်းကို လုလင်ကျစ်ကို ပြန်ပြောသည်။ ပြန်ပြောလေလေ လုလင်ကျစ် တုန်လှုပ်လာလေလေဖြစ်သည်။
“သူမ ကြည့်ရတာ ယဲ့ကျန်းနဲ့ ရင်းနှီးနေတဲ့ပုံပဲ၊ ယောင်ယောင့်ကို ဘယ်သူကများ ဒီလိုအလိမ်အညာတွေ ပြောလိုက်သလဲလို့ မင်း စုံစမ်းသင့်တယ်”
လုယောင်ယောင်နဲ့ယဲ့ကျန်း လုယောင်ယောင်က သူမက ယခင်ဝမ်ဖေးနဲ့ တူတာမျိုးများ သိသွားလို့လား။
လုလင်ကျစ် ထိုအတွေးကို ဖယ်လိုက်သည်။
ကောင်းကင်က သူ့ကိုနှိပ်စက်ရန် လှည့်စားနေခြင်းဖြစ်လောက်သည်။
ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ ယဲ့ကျန်းနဲ့တစ်ထေရာတည်းတူတဲ့ ယောင်ယောင့်ကို သူ့အနားလွှတ်ပြီး အဲဒီအမျိုးသမီးအပေါ် သူ ဘာတွေ လုပ်ခဲ့သလဲဆိုတာ ပြန်သတိရနေအောင်များ ကောင်းကင်က လှည့်စားနေခဲ့တာလား။
“ဘယ်သူလဲဆိုတာ ငါ သိတယ်”
လုလင်ကျစ်က အန္တရာယ်များသော လေသံဖြင့်ပြောသည်။
“ယောင်ယောင့်ရဲ့အနားမှာရှိနေတဲ့ အဲဒီအမျိုးသမီးက တကယ်တော့ ယဲ့ကျန်းရဲ့ လက်ဦးဆရာပဲ”
ထျန်းကျန့်က ရုတ်တရက် အေးခဲသွားသည်။ သူ တစ်စုံတစ်ရာကို သတိရသွား၏။
“အဲဒီအမျိုးသမီးက လှည့်ကွက်တွေ သုံးနိုင်နေတာပဲ၊ စိတ်မပူနဲ့ ငါ ဂရုစိုက်လိုက်မယ်”
အချို့ကိစ္စများက သည်အမတ်ကို လွှဲထားနိုင်သည်။ လုလင်ကျစ်က သူ၏ခြေရာလက်ရာများကို ဖျောက်ထားနိုင်၏။
“အဲဒီဆရာမက အင်အားကြီးတဲ့မိသားစုက လာတယ်ပဲ ငါ သိထားတယ်၊ ငါ ကြားထားတဲ့အတိုင်းဆိုရင် ပထမဇနီးက မွေးထားတာပဲ၊ သူမ အသက်ရှင်သမျှ ကာလပတ်လုံး ငါတို့ သူမကို ထိလို့မရနိုင်သေးဘူး”
“ဒါဆိုရင် ဒီအတိုင်း အဲဒီမိန်းမ ယောင်ယောင့်ရဲ့စိတ်ကို အဆိပ်ခတ်နေတာကို ငါတို့ ခွင့်ပြုထားရမှာလား”
ထျန်းကျန့်က မေးသည်။
“စိတ်မစောနဲ့ ငါ တတိယညီမနဲ့ စကားပြောလိုက်မယ်”
လုလင်ကျစ်က သက်ပြင်းချသည်။
ယောင်ယောင် သူ့အပေါ် အမြဲတမ်းအေးစက်သလို ဆက်ဆံနေတာ အံ့ဩစရာမရှိတော့ဘူးပဲ၊ ဒါက ယဲ့မိသားစုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူက မှားခဲ့တာလို့ အဲဒီဆရာမက ယောင်ယောင့်ကို သင်ပေးထားခဲ့လို့များလား။
ထျန်းကျန့်က သူ့ကိုကြည့်သည်။
“ယောင်ယောင်ကလည်း မင်းကိုသဘောကျတယ်လို့ ငါတော့ မထင်ပါဘူး၊ မင်း သူမကိုပြောရင် နားထောင်မှာတဲ့လား”
သူ ဝန်ခံရမည်ကို မုန်းတီးသော်လည်း ထျန်းကျန့်ပြောသည်က အမှန်တရားဖြစ်သည်။ လုလင်ကျစ်၏ မျက်နှာက ထိုစကားကြောင့် မည်းမှောင်သွား၏။
“ငါကိုယ်တိုင်ပြောတာက အကောင်းဆုံးပဲ”
ထျန်းကျန့်က သတိထားကာပြောသည်။
“သူကသာ ထန်းမိသားစုအကြောင်း သိသွားခဲ့မယ်ဆိုရင် ယဲ့မိသားစုက သေဖို့တန်မှန်း နားလည်သွားပါလိမ့်မယ်”
လုလင်ကျစ်က ထျန်းကျန့်ထံသို့ လည်ပင်းကိုလှည့်ကာ စောင့်ကြည့်ပြီး သတိပေးသလိုကြည့်သည်။
“မင်း ယောင်ယောင်နဲ့ဝေးဝေးနေရင် ကောင်းမယ်၊ ယောင်ယောင်က ငါ့ရဲ့တတိယဦးလေးရဲ့သမီး၊ ဒါက ငါ့ညီမပဲဆိုပေမဲ့ သူမကိုယ်တိုင်က လက်ထပ်ပြီး အာဏာတိုးပွားအောင် လုပ်မဲ့ လက်ထပ်ပွဲစင်ပေါ်ကို တင်ပေးရမဲ့ အနေအထားမျိုးမဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့ရဲ့ တတိယဦးလေးက အမတ်တစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်မှာကို သဘောကျ မှာမဟုတ်ဘူး”
လုလင်ကျစ်က သူ၏စိတ်ကို အလွယ်တကူ မြင်နိုင်နေသည်။ သို့သော် ထျန်းကျန့်က ရန်စခံရသလို မခံစားရပေ။
“ငါ့မှာမိဘတွေမှ မရှိတာ ယောင်ယောင်က အနာဂတ်မှာ မိသားစုဝင်ဟောင်းတွေကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးနေစရာမလိုဘူး၊ ငါ စိတ်ဝင်စားတဲ့ အခြားမိန်းမလည်း မရှိဘူး၊ ဘာလို့ တတိယသခင်က သဘောမတူရမှာလဲ”
သူ့မိတ်ဆွေက တကယ်ပဲ အတည်ပြောနေတာလား၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူက လက်ထပ်ဖို့အတွက် တစ်လောကလုံးမှာ အကောင်းဆုံးလူငယ်တွေထဲက တစ်ယောက် ဖြစ်နေသေးတာပဲလေ။
လုလင်ကျစ်လည်း မသက်မသာ ခံစားနေရသည်။ သူ၏မိတ်ဆွေနှင့် စကားပြောနေရင်းမှ သည်လိုအခြေအနေ ဖြစ်လာမည်ဟု မထင်ထားမိပေ။
“မင်း ယောင်ယောင်ရဲ့ဆန္ဒကို လေးစားရမယ်၊ ယောင်ယောင်က အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီကို တက်ချင်နေတာ၊ ဒီတော့ လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ ဆန္ဒရှိနေရင် တောင်မှ အနည်းဆုံး နှစ်နှစ်လောက်တော့ စောင့်ရအုံးမှာပဲ”
ထျန်းကျန့်က ရယ်သည်။
“ဟုတ်တယ်၊ ငါ အရင်ဆုံး ဒီနှစ်နှစ်အတွင်းမှာ ယောင်ယောင်နဲ့ ရင်းနှီးအောင်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားတယ်”
သူ တတိယသခင်မလေးလုကို လေးစားသည်။ ထျန်းကျန့်က သည်အချက်အတွက် သေချာ၏။ သူမကို သည်နှစ်အတောအတွင်း ပိုးပန်းပြီး ကမ်းလှမ်းလိုက်မည်ဆိုလျှင် သူ၏စစ်မှန်မှုကိုသာ သူမ နားလည်သွားခဲ့ပါက သူမအနေဖြင့် သူ့ကို ငြင်းစရာမရှိဟု ထင်သည်။
“ယောင်ယောင်က လောကအကြောင်း မသိသေးတဲ့ကောင်မလေးပဲ၊ မင်း သူမရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို ဖျက်ဆီးရဲရင် မင်းကို ခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်ဘူး”
လုလင်ကျစ်က အေးစက်စွာပြောသည်။
ထျန်းကျန့်ကလည်း တည်ငြိမ်စွာ ခေါင်းညိတ်သည်။
“ငါ အလေးတုံးရဲ့အလေးချိန်ကို နားလည်တယ်”
