Unicode
အပိုင်း (၄၁) ဉာဏ်မရှိသောလှုပ်ရှားမှု(၁)
ထိုသမင်၏ခေါင်းသို့ မြားဖြင့် မပစ်ခင်ကတည်းက အနားရှိလူတိုင်းက လောင်းကြေးထပ်ပြီးသား ဖြစ်သည်။ သူတို့က သူတို့၏ထန်းကျန့်ကို လောင်းကြေးထပ်ထား၏။ အကြောင်းမူကား ရလဒ်က သိသာနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်သာလျှင် ထန်းကျန့်က သူ၏ငွေရောင်ကြာပွတ်ကို အနိုင်ရသည့် အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ယဲ့ကျန်းအား ပေးလိုက်သောအခါ အားလုံး မေးရိုးပြုတ်ကျမတတ် အံ့ဩသွားကြသည်။
တကယ်ကို တွေးထင်ထားလို့မရတာပဲ၊ ထန်းကျန့်က သူတို့ လေးသည်တော်တပ်မှာ အတော်ဆုံးတစ်ယောက်လေ။
ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီကလေးမလေးကို ရှုံးသွားတာလဲ။
ဒါမှမဟုတ် တမင်သက်သက် ယဲ့ကျန်းအပေါ် စိတ်ကူးရှိနေလို့ အရှုံးပေးလိုက်တာလား။
အို့ ဒါက အမှန်ဖြစ်ရမယ်။
ထန်းကျန့်ကလည်း ထိုကိစ္စကြောင့် အပြစ်မကင်းသလို ခံစားရဟန်ရသည်။ သူက သူ၏အာရုံကို သခင်မလေးလုထံသို့ ပို့ထားခဲ့ပြီး အမဲလိုက်ချိန်တစ်လျှောက်လုံး သူမအနားတွင်သာ အချိန်ဖြုန်းခဲ့၏။ သူ၏စိတ်အခြေအနေကောင်းကာ သဘောတကျဖြစ်နေသည့်တိုင်အောင် ယဲ့ကျန်းက မြို့တော်ရှိ အကောင်းဆုံး မြားပစ်ကျွမ်းကျင်သူ တစ်ယောက်အနေဖြင့် သတ်မှတ်နိုင်သေးသည်။
သူမက အမှန်ပင်တော်၏။
စည်ကားနေသော လူအုပ်ထဲတွင် လုလင်ကျစ်ကသာလျှင် တိတ်ဆိတ်နေပြီး ထောင့်တစ်နေရာတွင်နေကာ မြင်ကွင်းအားလုံးကို စောင့်ကြည့်နေသူ တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့၏။ သူ၏ တတိယညီမက အာရုံအလွန်ဆွဲဆောင်နိုင်ကြောင်း မြင်သောအခါ … သူမ၏ကိုယ်ပိုင်ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းများဖြင့် စွမ်းဆောင်နိုင်စွမ်းရှိကြောင်း မြင်သောအခါ သူ ကူကယ်ရာမဲ့စွာ သက်ပြင်းချမိသည်။ ယခင်ဝမ်ဖေးက သူမနှင့်တူကြောင်း အခြားသူများ သိသွားကြပြီး သူမအတွက် ပြဿနာတက်လာမည်ကိုလည်း စိုးရိမ်မိသေး၏။
သူ အစိုးရိမ်ဆုံးက သည်တူညီမှုအားလုံးက လုဝူရှန်းနားအတွင်းသို့ မရောက်စေရန်သာ သူ မျှော်လင့်မိသည်။ သို့မဟုတ်လျှင် သူ၏ ထိုချစ်ရသောညီမက သူမ၏ လုပ်နိုင်စွမ်းအားကို သုံးပြီး ယဲ့ကျန်းအပေါ် အချိန်မရွေး ဖိနှိပ်လာနိုင်စွမ်းရှိကြောင်းကို သူ နားလည်နေသည်။
အပေါင်းအဖော်တစ်ယောက်က သူ၏ကျောပြင်ကို လာတို့မှသာ လုလင်ကျစ် အသိဝင်လာသည်။ သူ၏စိတ်ပျက်မှုများကို ဖုံးကွယ်ကာ ယာယီအားဖြင့် စိုးရိမ်မှုများအားလုံးကို ဖိနှိမ့်ထားလိုက်၏။ အခြားသူများကဲ့သို့ သူသည် ယုန်များရှိရာနေရာသို့ ပြေးသွားသော ယဲ့ကျန်း၏မြင်းကိုကြည့်ပြီး ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။
နေဝင်ချိန်နီးလာသောအခါ ယဲ့ကျန်းက သူ၏ယုန်နှစ်ကောင်နှင့်အတူ သူတို့အဖွဲ့ထံသို့ ပြန်လာသည်။ သူမက လုရှန်းကျစ်ကို သူမ အမဲလိုက်၍ရလာသော ယုန်ကို ကင်ခိုင်းချင်သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်တွင် အခြားတစ်ယောက်ကိုသာ မြင်လိုက်ရ၏။ သူမ ရပ်နေသောနေရာနှင့် သိပ်မဝေးသောနေရာတွင် လုလင်ကျစ်၏ဂုဏ်ယူနေဟန် ရပ်နေသော ပုံရိပ်ကိုမြင်ရသည်။ သူက လေထဲတွင်ရှိသော အနက်ရောင် သိမ်းငှက်တစ်ကောင်ကို ပစ်ရန်အတွက် လေးကြိုးကို ဆွဲထား၏။ သို့သော် သူမကို ကျောပေးထားသည်။
ယဲ့ကျန်း၏မျက်ဝန်းများ လင်းလက်တောက်ပသွားသည်။ သူမ၏သွေးများ ဆူပွက်လာပြီး ဒေါသနှင့်နာကျင်မှုက ပြည့်နှက်လာခဲ့ကာ သူမကို ရူးသွပ်မတတ်ဖြစ်သွားစေ၏။ အမဲလိုက်ပြီး အာရုံစိုက်နေသော လူထုကိုလည်း မြင်သည်။ ထိုထဲတွင် နစ်မြုပ်နေသော လုရှန်းကျစ်ကိုလည်းမြင်ရ၏။
တုန်ယင်နေသောလက်များဖြင့် သူမ မြားကိုကိုင်သည်။ ထို့နောက် ထိုသိမ်းငှက်ကို ချိန်ရွယ်လိုက်၏။
ငါ သူ့ကို သတ်နိုင်မယ်ဆိုရင် …
ယဲ့ကျန်း၏ နှလုံးခုန်နှုန်းမြန်လာသည်။
သူမ၏အာရုံခံစားမှုထဲတွင် ကလဲ့စားချေလိုက်မည်ဆိုသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုက ပြည့်နှက်လာခဲ့၏။ လုလင်ကျစ်ကို သတ်ပြီးနောက်နေ့တွင် သူမကိုယ်တိုင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေရဲသည်။ သူမက ထိုမျှသွေးအေးသူဖြစ်၏။ လက်ရှိအချိန်တွင် သူမ၏ရှေ့တွင် အခွင့်အရေးက ရောက်နေခဲ့ချေပြီ။ သူမ တစ်ခုတည်းသောလိုအပ်သည်မှာ သည်အခွင့်အရေးကို ဖမ်းဆုပ်ရန်ဖြစ်၏။
သူမ၏မြားက လုလင်ကျစ်၏ ခေါင်းအနောက်ပိုင်းကို ချိန်ရွယ်ထားသည်။ သူမ လေးကြိုးကိုဆွဲပြီး မြားကိုပစ်လိုက်၏။
သွားသေလိုက်တော့။
သူမ၏ကလဲ့စားချေမှုက ပြီးဆုံးသွားပြီဟု သူမ တွေးလိုက်ချိန်မှာပင် အနက်ရောင်မြားတစ်စင်းက သူမပစ်လိုက်သော မြားကို ထိုးခွင်းသွားပြီး လုလင်ကျစ်၏ခေါင်းကိုလွဲသွားစေကာ သူ၏လက်မောင်းကိုသာ ဒဏ်ရာရသွားစေသည်။ ယဲ့ကျန်း ကြောင်သွားကာ မြားလာရာဘက်သို့ ကြည့်လိုက်၏။
“အကြီးဆုံးအစ်ကိုကြီး အဆင်ပြေရဲ့လား”
ယဲ့ကျန်းက စိတ်ပျက်မှုကို ဖုံးကွယ်ထားပြီး စိုးရိမ်တကြီး အပြေးသွားလိုက်သည်။ လုလင်ကျစ်၏လက်မောင်းက သွေးများဖြင့် စိုရွှဲနေသည်။ နာကျင်မှုအပြင် ယဲ့ကျန်း၏ ဖြူဖျော့နေသော မျက်နှာကိုလည်း ကြည့်လိုက်၏။ သူမ၏မျက်နှာတွင် ထိတ်လန့်မှုက ပြည့်နှက်နေသည်။ထို့နောက် သူနှင့်သိပ်မဝေးသောနေရာ မြက်ခင်းပြင်ထဲတွင် ရှိနေသည့် ပုန်းနေသော ယုန်ဖြူလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏တတိယညီမက အမဲလိုက်သည်မှာ ကြာရှည်လာ၍ လက်များ ထုံကျဉ်လာ၍ ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ သို့မဟုတ်လျှင် သူ့ကို မြားဖြင့်ပစ်လောက်သည်အထိ အခြားမုန်းတီးသည့် အကြောင်းအရင်းကို ရှာမရပေ။
“တတိယညီမ ပင်ပန်းနေရင် နားသင့်ပါပြီ”
ထန်းကျန့်က အခြားတစ်ဖက်မှ ထွက်လာသည်။ သူက ယဲ့ကျန်း၏မြားကိုပစ်ကာ လမ်းကြောင်းလွဲစေသောသူဖြစ်၏။ သူ့ကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် လုလင်ကျစ် သေသွားလောက်လေပြီ။
ထိုမတော်တဆမှုကို ကြားသောအခါ လုရှန်းကျစ်က လုလင်ကျစ်ထံသို့ အပြေးသွားသည်။ သူ၏မျက်နှာက သေလုအောင် ဖြူဖျော့နေ၏။
“အစ်ကိုကြီး ယောင်ယောင် ယောင်ယောင်က ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိလုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး”
“ငါ သိတယ်၊ ယောင်ယောင် ဒီလိုမလုပ်ချင်မှန်း ငါသိတယ်၊ ယောင်ယောင်က မြားပစ်တာကြာလို့ လက်က ထုံကျဉ်သွားတာဖြစ်မှာပါ၊ ယောင်ယောင့်ကို အိမ်ခေါ်သွား လိုက်တော့”
လုလင်ကျစ်က ပြောသည်။ သူ၏လက်မောင်းမှ သွေးထွက်နေသေးသည့် တိုင်အောင် ဒဏ်ရာ၏နာကျင်မှုကို လျစ်လျူရှုထား၏။
အခြားသော အပေါင်းအဖော်များက သူ့ကို ကူညီကြသည်။
“အစ်ကိုကြီး ကျွန်တော် အစ်ကိုကြီးရဲ့ဒဏ်ရာကို အရင်ဆေးထည့်ပြီး ပတ်တီးစည်းပေးပါရစေ”
လုရှန်းကျစ်က ပြောသည်။
“ရပါတယ်၊ ဒါက အသေးစားဒဏ်ရာလေးပဲ”
လုလင်ကျစ်က သူ့တတိယညီမ၏ တုန်ယင်နေသော စိုးရိမ်နေသည့်မျက်နှာထားကို မြင်လိုက်ရသည်။
လုရှန်းကျစ်က ခေါင်းညိတ်ပြီးနောက် အခြားသူများကိုသာ သူ၏အစ်ကိုအကြီးဆုံးကို ခေါ်သွားစေပြီး သူကမူ ယဲ့ကျန်းကိုခေါ်ကာ တောအုပ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။
...
