182 01
အပိုင်း ၁၈၂
ယဲ့ကျန်းက ခေါင်းမော့ပြီး လက်ဖက်ရည်ပူကို တစ်ငုံသောက်သည်။ သူမ၏အသံဟာ ညင်သာနူးညံ့နေသည်။ သူမက ဆက်လက်ပြီးပြောပြလာသည်။
"အရာအားလုံးအတွက် ပထမဦးဆုံးအကြိမ်ဆိုတာရှိမှာပဲ၊ ဧကရီချင်ရန်လင်းက မပေါ်ထွက်လာခင်က အမျိုးသမီးတော်ဝင်သမားတော်ဆိုတဲ့အကြောင်းအရာကို ဘယ်သူက ကြားဖူးကြလို့လဲ၊ ဒီတော့ တကယ်သာဆန္ဒရှိရင် မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မရှိပါဘူး"
"ယောင်ယောင်ပြောတာ မှန်တယ်၊ ဒီလိုဆိုမှတော့လည်း ဖြစ်နိုင်ခြေရှိတာပဲ"
ချန်းကျင်းယွီက အပြုံးနှင့်ဝင်ပြောသည်။
သူမမိတ်ဆွေများ၏ အားပေးမှုကြောင့် ဆွန်းဝမ်က သူမ၏မဖြစ်နိုင်ဟု ထင်သောထင်မြင်ချက်များအားလုံးကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး ပုံမှန်အတိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားပျော်ရွှင်သည့်အပြုံးကို ပြန်ပြုံးလာသည်။
"ငါတို့ သုံးယောက် ဒီနေရာမှာ ဒီလိုတွေ့ရတာက ကံကြမ္မာပဲ၊ ငါ ဆွန်းဝမ်က ဝိုင်အစား ဒီလက်ဖက်ရည်နဲ့ နင်တို့ကို တစ်ခွက်ချင်းစီတိုက်မယ်"
"ကောင်းတယ်"
တက်ကြွသောရယ်သံများနှင့်အတူ ခွက်သုံးခွက်တိုက်သံက ပေါ်ထွက်လာသည်။
ထိုအချိန်တွင် ယဲ့ကျန်း၏ဆေးဝါးအကယ်ဒမီကျောင်းမှခရီးက စတင်လေပြီ။ သူမ၏နှလုံးသားထဲတွင် ကောင်းကောင်းနားလည်သည်။ သည်နေရာရှိ အနာဂါတ်နေ့ရက်တိုင်းဟာ ငြိမ်းချမ်းနေမည်မဟုတ်ချေ။ သို့ရာတွင် ထိုကိစ္စများက သက်ရောက်မှုမရှိနိုင်ချေ။ လက်ရှိအချိန်တွင် လုဝူရွှမ်း၏ ခန့်မှန်း၍မရသော လုပ်လာနိုင်သည့်ကိစ္စများကသာ အနည်မထိုင်သေးသည့်အရာများဖြစ်နေသည်။
လုလင်ကျစ်က သူ့ရဲ့ညီမကို ထပ်ပြီးကာကွယ်နေအုံးမှာလား။
အရင်ကလိုပဲ သူက လုဝူရွှမ်းအတွက် အနှောင့်အယှက်တိုင်းကို ဖယ်ရှားနေအုံးမှာလား။
ထိုအနှောင့်အယှက်ဆိုသည်မှာ သူမကိုဆိုလိုသည်။
သူမ၏ခရီးက စတင်ကာစရှိနေသေးသည်။ ချက်ချင်း အဆုံးသတ်သွား၍မရချေ။ သူမ၏လက်ရှိအဆင့်အတန်းကြောင့် သူမအနေနှင့် လုဝူရွှမ်းကိုမယှဉ်နိုင်ချေ။ ယှဉ်နိုင်စွမ်းရည်လည်းမရှိချေ။ သူမကို အခြားသူများ၏အကူအညီဖြင့်သာ ကာကွယ်နေရလေရာ လုဝူရွှမ်းကိုရင်မဆိုင်နိုင်ချေ။ သခင်မကြီးလုကပင် သူမ၏အဝေးတွင်ရှိနေသည်။
