အပိုင်း ၁၃၄
"မနက်ဖြန်ကျရင် ဝင်ခွင့်စာရောက်လာပါလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် အခုပဲစပြီးပြင်ဆင်ထားတော့"
သူမသမီးဖြစ်သူ၏အောင်မြင်မှုအတွက် သူမသည်လည်း ပျော်ရွှင်ရသည်။
ယဲ့ကျန်းက ချောင်းအသာဆိုးလိုက်ပြီးနောက် မျက်တောင်များကို တဖျတ်ဖျတ်ခတ်သည်။ ထို့နောက် ဖေးရှီထံမှ တစ်စုံတစ်ရာ တောင်းဆိုဟန်ဖြင့် ပြောသည်။
"အမေ သမီးဆေးဝါးအကယ်ဒမီက အဆောင်မှာပဲနေချင်တယ်"
"ဘာလို့လဲ အိမ်နဲ့ဝေးတာမှမဟုတ်တာ"
"မဝေးပေမဲ့ သမီးအနေနဲ့ အသွားအပြန် တစ်နာရီကျော်တောင်ကြာမှာလေ။ သမီးရထားလုံးစီးရတာလည်းမကြိုက်ပါဘူး။ ကျောင်းမှာ ရက်နည်းနည်းလောက်နေပြီး ပိတ်ရက်ကျမှ ပြန်လာတာ မကောင်းဘူးလား"
ယဲ့ကျန်းက အသနားခံသည်။
သူမကသာ ကျောင်းတွင်နေနိုင်မည်ဆိုလျှင် လျှို့ဝှက်စွာလှုပ်ရှားနိုင်စွမ်း ရှိပေလိမ့်မည်။ သူမက ဟုန်လျန်နှင့် အခြားသောအစေခံများကို သွားတွေ့ချင်သေးသည်။ စံအိမ်ထဲတွင်သာ ရှိမည်ဆိုလျှင် သူမအတွက် သံသယအဝင်ခံရနိုင်ခြေ ရှိနေလေသည်။
ကံကောင်းစွာဖြင့် သမီးဖြစ်သူက သနားစဖွယ် ရထားလုံးကို အချိန်တိုင်းစီးပြီး ဒုက္ခခံရမည့်ဖြစ်စဉ်ကိုတွေးမိကာ စိတ်ပျော့သွားသည်။
"ဒီကိစ္စကို သခင်မကြီးနဲ့ တိုင်ပင်ရမယ်၊ ဒါပေမဲ့ သဘောမတူရင်တော့ အမေ့အနေနဲ့လည်း မတတ်နိုင်ဘူး"
ယဲ့ကျန်းက ဂုဏ်ယူစွာပြုံးသည်။
"အမေ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ အဘွားက သဘောတူပြီးသား အဘွားက အဖေနဲ့အမေက သဘောမတူမှာကိုသာ စိုးရိမ်နေတာ"
"ဒီကလေးမလေးကတော့"
ဖေးရှီက ယဲ့ကျန်း၏နှာဖူးကိုပုတ်သည်။
"ဆေးဝါးအကယ်ဒမီက အဆောင်က လူနှစ်ယောက်တစ်ခန်းနေရတာ သူစိမ်းနဲ့နေဖို့ သမီးကအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား"
"သမီးအဆင်သင့် မဖြစ်ရင်တောင်မှ သမီးက အခြားသူတွေနဲ့ကောင်းကောင်းနေနိုင်မယ်လို့ယုံကြည်တယ်"
