အခန်း ၁၇၂
"လင်ကျစ် ဧကရာဇ်က မင်းကိုဦးဆောင်ပြီး ပုန်ကန်မဲ့လူတွေကို နှိမ်နှင်းမဲ့အဖွဲ့ကို စောင့်ခိုင်းထားတယ်လို့ ကြားတယ်"
လုရှီမင်က ရုတ်တရက် လုလင်ကျစ်ကို မေးလိုက်သည်။ ထိုနည်းအားဖြင့် လုလင်ကျစ်၏ အတွေးများမှလည်း သူက ရုန်းထွက်လာတော့သည်။
"သုံးရက်နေရင် ကျွန်တော်တို့ ထွက်ခွာမှာပါ"
ထိုစကားကိုကြားချိန် ယဲ့ကျန်း၏ မျက်ဝန်းထောင့်များက တောက်ပလာသည်။
ယခင်က သူမက လုလင်ကျစ် တိုက်ပွဲသို့ ထွက်ခွာရန် မစောင့်နိုင်တော့ချေ။ သို့သော် ဒီနေ့မှ လုဝူရွှမ်း၏ ကိစ္စကြောင့် လုလင်ကျစ် သိပ်မကြာခင် ထွက်မသွားရသေးရန် မျှော်လင့်မိသွားသည်။ သူ၏ချစ်ရသော ညီမအကြောင်း သူကဖြေရှင်းသွားသင့်၏။
လုဝူရွှမ်း၏ ကောက်ကျစ်ယုတ်မာမှုကို သိသွားသည့်အလျောက် ယဲ့ကျန်းဟာလည်း ဝမ်ဖေးက သူမကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုးစားနေခြင်းဖြစ်ကြောင်း နားလည်နေသည်။
"ဒါဆိုရင် ပိုကောင်းတာပေါ့။ ဒါ့အပြင် ပုန်ကန်တဲ့နယ်မြေကိုသွားရင်း ကျွန်တော်အနေနဲ့ ဆက်လက် ကုစားသွားလို့ရတယ်။ ဒါကကျွန်တော်အတွက် မပင်ပန်းစေတော့ဘူး"
သူက မတ်တပ်ထရပ်ပြီးနောက် သူ၏ဒဏ်ရာရသွားသော ခြေထောက်က ပိုမိုကောင်းမွန် သက်သာလာပြီဖြစ်ကြောင်း ပြသသည်။ ခြေလှမ်းအနည်းငယ် လျှောက်ခြင်းဖြင့် အားလုံးကလည်း မြင်နိုင်ကြလေသည်။
သို့တိုင်အောင် သခင်မကြီးလုက ပူပင်နေသေးသည်။
"တို့တွေရဲ့မိသားစုက အဲ့ဒီလောက်ထိ အာဏာမလိုအပ်တော့ပါဘူး။ ဘာလိုများ ကျန်းမာရေးထက်ပိုပြီး အရေးကြီးနေမှာလဲ"
"အဘွား ကျွန်တော်ရဲ့ အကန့်အသတ်ကို ကျွန်တော်သိပါတယ်"
လုလင်ကျစ်ကလည်း နှစ်သိမ့်ပေးသည်။
မြေးဖြစ်သူက ဆုံးဖြတ်ချက် ချပြီးကြောင်း မြင်သောအခါ သခင်မကြီးကလည်း မတားတော့ချေ။ ထိုအကြောင်းအရာကို ဆက်လက်ပြီး မပြောဖြစ်ကြတော့ချေ။ ထိုအစား အားလုံး၏ စိတ်အခြေအနေ တိုးတက်သွားစေရန် ယဲ့ကျန်းကိုသာကြည့်ပြီး ဂုဏ်ယူမှုအပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
