Unicode
အပိုင်း(၄၇) မနာလိုမှု (၂)
လုလင်ကျစ်၏ ဒဏ်ရာကို ဆိုးဆိုးရွားရွား ခံစားချက် များဖြင့် ပတ်တီးစည်း ပေးပြီးနောက်တွင် ယဲ့ကျန်း သူမ၏ အခန်းသို့ ပြန်ကာ နားသည်။ သူမ၏ အဆောင် တံခါးဝသို့ ရောက်ချိန်တွင် နောက်ထပ် ဖိအားများစေသော ခံစားချက်ကို ရလိုက်ပြန်၏။ လုကျင်းနှင့် လုဖန်းတို့က သူမ၏ အိပ်ဆောင် အတွင်းပိုင်း ဘေးဘက်ခြမ်းတွင် ထိုင်ကာ သူမ ရောက်လာမည့် အချိန်ကို စောင့်ဆိုင်းနေကြ၏။
အား ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း နေဖို့ ခက်ခဲလိုက်တာ။
"ရောက်လာပြီလား တတိယ ညီမ၊ အဲဒီ အချိန်က နင် အဲဒီမှာ မရှိတာ နှမြောစရာ ကောင်းတာပဲ။ ဝမ်ဖေးက တို့ကို ပစ္စည်းတွေ အများကြီး ပေးလိုက်တယ်၊ မင်း မြင်လား၊ ဒီပုလဲတွေ ပန်းတွေ အားလုံးက နန်းတော်မှာပဲ ရှာတွေ့ နိုင်တာလေ။ တော်ရုံတန်ရုံ ဝယ်လို့ ရနိုင်တာ မဟုတ်ဘူး"
လုဖန်းက သူမ၏ ခေါင်းပေါ်တွင် ထိုးထားသော ချစ်စဖွယ် ကောင်းပြီး လှပသည့် ပုလဲပန်းလေးကို ပြသည်။ သူမ၏ မျက်နှာက ပျော်ရွှင်မှုနှင့် ဂုဏ်ယူမှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့၏။
"ကောင်းပြီ လှပါတယ်"
ယဲ့ကျန်းက ပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ထို့အပြင် လှပသော ပုလဲ အဆင်တန်ဆာများက အလှ ဆင်ထားသော သူတို့၏ သွယ်လျ ကြော့ရှင်းသော လည်တိုင်များကိုလည်း ကြည့်လိုက်သေးသည်။
သူမ၏ ရင်ထဲတွင် နှာခေါင်း ရှုံ့မိသည်။
ငါ မုန်းတဲ့ လူတစ်ယောက်ဆီက လာတဲ့ ရတနာတွေကို ငါက ဘာကြောင့် မနာလို ဖြစ်ရမှာလဲ။ သေချာပေါက် လုဝူရှန်းဆီက လာသမျှက ကောင်းဖို့ မရှိနိုင်ဘူး။
လုကျင်းက ယဲ့ကျန်း၏ မျက်လုံးထဲတွင် မနာလိုမှုနှင့် သဝန်တိုမှုများကို မျှော်လင့်ထားသည့်တိုင် မြင်ရခြင်း မရှိသည့်အတွက် မကျေမနပ် ဖြစ်သွားသည်။
ဘယ်လောက်တောင် ထူးဆန်းလိုက်သလဲ
သူမက မေးလိုက်သည်။
"တို့ ကြားထားတဲ့ အတိုင်းဆိုရင် နင် အမဲလိုက် သွားတယ်ဆို"
ယဲ့ကျန်းက ခေါင်းညိတ်သည်။ ဒီညီအစ်မ နှစ်ယောက် ဒီနေရာကို ရောက်လာသည့်အတွက် အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသေး၏။
လုဝူရှန်း ပေးထားတဲ့ ရတနာတွေကို လာကြွားရုံ သက်သက်ပဲလား
လုကျင်းက ညင်သာစွာ ချောင်းဟန့်ပြီးနောက် လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ကောက်ကိုင်ကာ တစ်ငုံသောက်သည်။
"ငါ ကြားထားတဲ့ အတိုင်းဆိုရင် နင် အစ်ကိုကြီးနဲ့ အတူ ရှိနေတယ်ဆို၊ ဒီတော့ ဘယ်သူ အတူ ရှိနေခဲ့သေးလဲ"
ယဲ့ကျန်းက ထိုမှတ်ချက်က ထူးဆန်းသလို ခံစားရ၏။
"သူ့ မိတ်ဆွေ တချို့ပေါ့"
"ငါ မှတ်မိတာ မှန်မယ်ဆိုရင် အစ်ကိုကြီးရဲ့ မိတ်ဆွေထဲမှာ ထန်းမျိုးရိုးနဲ့ လူတစ်ယောက် ရှိတယ်။ သူက အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့၀န်ကြီးဘွဲ့ကို ရထားတာလေ။ နင် သူ့ကိုများ မြင်မိသလား"
လုကျင်းက ပြောသည်။ သူမ၏ ပါးက နီရဲလာ၏။
"နင် ပြောတာ ထန်းကျန့်လား"
မော့ရုန်ကျန်း ထီးနန်း ဆက်ခံပြီးနောက်တွင် ခက်ခဲသော အချိန်များတွင် သူ့ကို ကူညီခဲ့သူတိုင်းကို ကျေးဇူး တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ သူက လုလင်ကျစ်ကို လက်ထောက် စစ်အရာရှိ ရာထူးကို ပေးခဲ့ပြီး ထန်းကျန့်ကိုမူ ဝန်ကြီးဘွဲ့ ပေးအပ်ခဲ့သည်။
လုနှင့် ထန်းမိသားစု များက မြို့တော်တွင် အတောက်ပဆုံး အောင်မြင်ခြင်းများကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည့် မိသားစုများ ဖြစ်နေခဲ့ကာ အင်ပါယာ မြို့တော်နှင့် အနီးစပ်ဆုံး မိသားစုများလည်း ဖြစ်ကြသည်။
"နင် အမတ်လေးကို တွေ့ခဲ့တာလား"
လုကျင်းက ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့် ထိုင်ကာ ယဲ့ကျန်းကို စိုက်ကြည့်လာသည်။ သူမ၏ လေသံအရ သူမ အနှစ်သက်ဆုံး ကစားစရာကို အလု ခံလိုက်ရသော ကလေး တစ်ယောက်၏ အသံမျိုး ဖြစ်နေကြောင်း ယဲ့ကျန်း သတိထားမိ လိုက်လေသည်။
...
