အပိုင်း ၁၄၅
ယဲ့ကျန်းက ထိုနေ့မှသာ လုမိသားစုကလည်း သူမ၏ဆိုင်ကို ပြိုင်ဘက်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ သူမ သခင်မကြီးလုကို ရှက်ရွံ့သွားဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"အဘွား သမီး မသိလိုက်ဘူး၊ သမီးက ဒီအတိုင်း အဘွားကြိုက်မယ်ထင်လို့ ဝယ်လာခဲ့ရုံပါပဲ"
သခင်မကြီးလုက ယဲ့ကျန်း၏လက်ခုံကို ပုတ်ပေးပြီးနောက်ပြောသည်။
"မင်းက မြို့တော်ကို စရောက်ခါစလေ၊ ဒီတော့မသိတာက ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ နောက်ပြီး တကယ်ကို ကိစ္စမရှိဘူး၊ တို့တွေ လုမိသားစုက အဆင့်အတန်း မြင့်မားပြီးကတည်းက စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကို တခြားနေရာတွေကို ရွှေ့ပြောင်းထားလိုက်ပြီ၊ ဒီလိုဆိုရင် တို့တွေက အခြားလူတွေကို အနိုင်ကျင့်တယ်လို့ ပြောလို့မရတော့ဘူးပေါ့၊ ဒါကြောင့် ချီကျင်းမှာ ဈေးဝယ်ထွက်လည်း ပြဿနာမရှိဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့"
ယဲ့ကျန်းက ပြုံးကာခေါင်းညိတ်သည်။ သူမက နားမလည်ဟန်ဆောင်ပြီးနောက် ဆက်မေးလိုက်သည်။
"သမီးတို့ရဲ့လုမိသားစု စီးပွားရေးတွေအားလုံးကို ဒုတိယဦးလေးက ကိုင်တွယ်ထားတာ မဟုတ်လား၊ ဒုတိယဦးလေးက ပင်လယ်ကို ခဏခဏထွက်ရတာ မဟုတ်ဘူးလား"
သခင်မကြီးလုက ရယ်သည်။
"သူက ပင်လယ်ကို မကြာခဏမသွားပါဘူး၊ သူက ဒီအတိုင်း ကျင်းခုံမြို့ရဲ့ ကုန်သွယ်လမ်းကြောင်းမှာ နေနေရုံပဲ အဲ့ဒီက လုမိသားစုရဲ့မူရင်းနေရာပေါ့"
လုမိသားစုက ကုန်သည်ဘဝမှ စတင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ကျင်းခုံမြို့က ပြည်ပနှင့်ကုန်သွယ်မှု လုပ်လာပြီးနောက်တွင် သူတို့၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက ကြီးသထက်ကြီးလာခဲ့ကာ နောက်ပိုင်းမင်းဆက်ကပင် မိသားစုအား တော်ဝင်ကုန်သည်မိသားစုအဖြစ် သတ်မှတ်ပေးခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။
အထက်တန်းလွှာ မိသားစုများကသာ လုမိသားစု၏တော်ဝင်ဆိုသည့် အမည်အား အလွန် အထင်သေး ရှုတ်ချခြင်းဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ သူတို့က မည်သည့်နောက်ခံမျှ မရှိချေ။
