168 01
အခန်း (၁၆၈)
ယဲ့ကျန်းက ဒေါ်လေးချန်းနှင့်အတူ ထွက်ခွာသွားသည်။ သူမ၏ပါးပြင်ဟာ ပူလောင်ကြိမ်းစက်နေသေးသည်။ သို့သော် မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း သူမတွင် ဒေါသမရှိချေ။ လုဝူရွှမ်း၏ ပါးရိုက်လိုက်ခြင်းက အချို့သော ကိစ္စများကို ဖြေရှင်းပြီးသား ဖြစ်သွားစေသည်။
တစ်ခါတစ်ရံတွင် အားနည်းပြီး ခုခံအားမဲ့သလို ဟန်ဆောင်ခြင်းဟာလည်း အကျိုးအမြတ်များသည်။ လုဝူရွှမ်းဟာ အလွန်ခေါင်းမာပြီး မော့ရုန်ကျန်း၏ ရှေ့တွင်ပင် ထောင်လွှားပြခဲ့ခြင်းက ဝမ်ဖေးအပေါ် ပို၍သံသယ ဝင်သွားစေလောက်သည်။
သို့ရာတွင် ယဲ့ကျန်းက ပါးရိုက်ခံခဲ့ခြင်းက မော့ရုန်ကျန်းထံမှ စာနာမှုကို လိုချင်၍မဟုတ်ချေ။
ယဲ့ကျန်းက လုမိသားစုထံသို့ သူမ၏ ယောင်ကိုင်းနေသော ပါးဖြင့်သာ ပြန်သွားချင်သည်။ သခင်မကြီးလုနှင့် လုလင်ကျစ်က သူမက နန်းတော်ထဲတွင် မှားယွင်းစွာ မတရားခံခဲ့ရကြောင်းကို သိသွားကြစေလိုသည်။
သူမက ယခုနောက်ပိုင်းတွင် လုလင်ကျစ်နှင့် ခပ်အေးအေး ဆက်ဆံနိုင်နေပြီဖြစ်ပြီး သူမ၏ ဝမ်းကွဲအဖြစ် ဟန်ဆောင်နိုင်နေပြီဖြစ်သည်။ ဒီနေ့အဖြစ်အပျက် မတိုင်ခင်ကအထိ ယဲ့ကျန်းဟာ အမှန်တရားကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မသိခဲ့သေးချေ။
သူမကသာ ကလဲ့စားချေလိုလျှင် လုလင်ကျစ်နှင့် လုမိသားစုထံ အချိန်တစ်ခုကြာ မှီခိုရပေမည်။
တော်ဝင်တရားရုံးတွင်ရှိသော လုလင်ကျစ်၏ အဆင့်အတန်းနှင့် လုမိသားစု ရုတ်တရက် မြင့်တက်လာသော အထက်တန်းလွှာဆိုသည့် ဂုဏ်ဒြပ်အရဆိုလျှင် ယဲ့ကျန်းက လုပ်ချင်သည့် အချို့ကိစ္စများကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် လုပ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
ငါ့ရဲ့အရင် ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အချိန်တုန်းက လုလင်ကျစ်ကလည်း ငါ့ကိုဒီလိုပဲ လုပ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား။
သူက သူ့ကိုယ်သူ ဖုံးကွယ်ပြီး သူမထံမှ ယုံကြည်မှုကို လိမ်ညာယူခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးအချိန်တွင် သူမ၏ အဖိုးတန်ဆုံးသော ကျောက်စိမ်းတံဆိပ်ပြားကို ယူဆောင်သွားခဲ့ပြီး သူမကို သတ်ခဲ့သည်။
