အဆိပ်ပါရမီရှင်ကြင်ယာတော်

အခန်း(၁၇၇)

အခန်း(၁၇၇)

အရမ်း အဆင်ပြေနေတယ်။ မကောင်းတဲ့ အနံ့တွေရနေတယ်။

ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီးမှ ထွက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုက်နက် Han Yunxi  မှာ အပြုံးဖြင့် ဆီးကြိုလိုက်သည်။ “ ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီး ကျွန်မက သတင်းတစ်ခု ပို့ပေးဖို့ ဒုက္ခပေးရဦးမယ်။ ချင်ဝမ်ဖေးက အရင်တစ်ကြိမ်က အဖြေကို ဖြေပေးဖို့ ရောက်နေတယ်လို့ ဆေးမိစ္ဆာအရှင်ကို ပြောပေးပါဦး။"

“ နံရံရိုက်တစ္ဆေ..”  ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီးမှာ ချက်ချင်းပင် ခန့်မှန်းလိုက်သည်။

Han Yunxi  မှာ ဆန်းပြားစွာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သော်လည်း ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီးမှာ အကူအညီမဲ့သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ “ အရှင့်သား၊ လေးစားရတဲ့ဝမ်ဖေး ဆေးမိစ္ဆာအရှင်က ပြီးခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်က ထွက်သွားပြီး ပြန်ရောက်မလာသေးပါဘူး။ ဝမ်ဖေးက…. အချိန်မှားပြီး ရောက်လာပါပြီ။"

ဘာ…….

“အဲ့ဒါဆိုရင် သူက ဘယ်သွားတာလဲ။"  Han Yunxi မှာ အလျင်စလို မေးလိုက်သည်။

ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီးမှာ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ “ ဒီအစေခံက ဆေးမိစ္ဆာအရှင်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို မသိရတာကြောင့် သူဘယ်အချိန် ပြန်လာမလဲဆိုတာ မသိပါဘူး။"

တစ်နည်းပြောရရင် သူတို့က သူ့ကို မရှာနိုင်ဘူးပေါ့။ ဧကရာဇ် Taihui  မှာ သူတို့အား သုံးရက်သာ အချိန်ပေးထားသည်။ ဒီတစ်ကြိမ်တွင် သူတို့က ခရမ်းရောင်ဒေါနပင်အား မည်သည့်နေရာတွင် ရှာရမှန်း သဲလွန်စပင် မရှိချေ။

“ ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီး.. ခရမ်းရောင်ဒေါနပင်က ဒီမှာ ရှိလား။"  Han Yunxi  မှာ မျှော်လင့်ချက် အရိပ်အယောင်များ ထားရှိနေသေးသည်။

ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီးမှာ အံအားသင့်သွားသည်။ “ ဝမ်ဖေးက ခရမ်းရောင်ဒေါနပင်ကို လိုချင်လို့လား။"

“ရှင့်မှာ ရှိလား။"  Han Yunxi မှာ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

သို့သော် ဘဏ္ဍာထိန်းအိုကြီးမှာ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ “ဒီအစေခံက အဲ့ဒီလို ရှားပါးတဲ့ ဆေးပင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မသေချာပါဘူး။  လေးစားရတဲ့ဝမ်ဖေး တောင်ကြားထဲက ရှားပါးတဲ့ ဆေးပင်တွေကို ဆေးမိစ္ဆာအရှင်ကပဲ တာဝန်ယူထားတာပါ။ ဒီအစေခံက သာမာန် အသုံးများတဲ့ ဆေးပင်တွေပဲ တာဝန်ယူရပါတယ်။"