အခန္း(၂၃၀)
တိတ္ဆိတ္ေနမႈ။ သူက သူမကို က်ီစယ္ေနတာလား။
ရယ္ေမာမႈမွာ လူအမ်ားၾကား အကြာအေဝးအား နီးကပ္ေစသည္။ သူမ၏ ေရွ႕ရွိအမ်ိဳးသားမွာမူ ရယ္ေမာေနေသာ္လည္း ေအးစက္ကာ သီးသန့္ဆန္ေသာ အေငြ႕အသက္မ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ဒီလိုပဲ ထင္တယ္။ Han Yunxi မွာ ေတြးလိုက္မိသည္။ ေမြးဖြားတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ကမာၻႀကီးတစ္ခုလုံးအထိ ေအးစက္ေနၿပီး ဘယ္သူမွာ နီးကပ္လာဖို႔အခြင့္ မရွိဘူး။ သူက သူမအေရွ႕မွာ ရပ္ေနတာေတာင္မွ ေကာင္းကင္ႀကီးလိုမ်ိဳး ေဝးကြာလြန္းတယ္။ နင္က သူ႕ဆီကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
Long Feiye လိုပဲ......
အမွန္ပင္။ ယခုအခ်ိန္ရွိ ခံစားရမႈမွာ Long Feiye ၏ ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနသကဲ့သို႔ပင္။ အခ်ိန္တစ္ခဏေလာက္ Han Yunxi မွာ ထိုမ်က္ႏွာဖုံးစြပ္လူအား Long Feiye ဟု ေသခ်ာမိသြားသည္။ သို႔ေသာ္ သူမက ထိုအေတြးအား လ်င္ျမန္စြာ ဖယ္ရွားလိုက္သည္။ Tianning မွ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေနျခင္း၊ Su မားမား၏ တည္ရွိေနမႈ ေပၚေပါက္သြားျခင္းႏွင့္ Qinwang Rong ၏ ေပၚထြက္လာမႈမွာ အေျခအေနမ်ာအား အဆိုးဘက္သို႔ ေရာက္ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ သံသယမ်ားအား ျမင့္တက္လာေစနိုင္သည့္ မည္သည့္အရာမဆို ေရွာင္ရွားနိုင္ရန္ Long Feiye မွာ သူမအား ေဘးဖယ္ထားလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ သူက အခု သူမကို ကယ္ဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ေရာက္လာမွာလဲ။
တကယ္လို႔ သူက သူမကို ကယ္မယ္ဆိုရင္ အေစာထဲက လုပ္ၿပီးေလာက္ၿပီ။ ဘာလို႔ အခုအခ်ိန္အထိ ေစာင့္ေနမွာလဲ။ အဲ့ဒီသူက ကိစၥေတြကို ေဆာင္႐ြက္ခ်ိန္မွာ သူ႕ေျခေထာက္ကို ဆြဲထားတာကို မုန္းတီးတယ္။ သူမ၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ စိတ္ပ်က္သြားမႈ တစ္ခ်ိဳ႕ က တိုးထြက္လာေသာ္လည္း ထိုအခ်က္အား မာနတရားျဖင့္ ဖုံးကြယ္လိုက္သည္။ သူမ ေခါင္းေမာ့ကာ ေအးစက္စြာ ေမးလိုက္သည္။ "ရွင္က ဘာရယ္ေနတာလဲ။"
ထိုအမ်ိဳးသားမွာ သူ၏ မ်က္ႏွာဖုံးအား ဖယ္ရွားရန္ ျပင္လိုက္ၿပီးမွ ရပ္တန့္လိုက္သည္။ သူက Han Yunxi မွာ ျပန္ေျဖေပးျခင္း မရွိပဲ ရိုးရွင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္။ "သြားရေအာင္ ငါမင္းကို ေဆးၿမိဳ႕ေတာ္ဆီ ပို႔ေပးမယ္။"
