အခန္း(၃၉၂)
ယြင္ရွီးရဲ႕ ပင္ကိုယ္သိစိတ္။
ေဆာင္းေလေအးမွာ အိမ္တြင္းထိ တိုက္ခတ္လာကာ အရိုးတြင္းထိ ေအးစိမ့္သြားေစသည္။ Han Yunxi မွာ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားရလွ်င္ Long Feiye မွာ သူမက အတြင္းဝတ္ျဖင့္ အေပၚ႐ုံပင္ ဝတ္မလာပဲ ထြက္လာေၾကာင္း သတိျပဳမိသြားေတာ့သည္။ သူက သူမအား ေခါင္းအစ ေျခအဆုံး ေလ့လာကာ အထဲသို႔ ဆြဲေခၚလိုက္ၿပီး မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖင့္ ဆူပူလိုက္သည္။ “ဘာလို႔ ဒီေလာက္ ပါးတာ ဝတ္ထားတာလဲ။"
Han Yunxi မွာ သူျပန္လာခ်ိန္အား တစ္ညလုံး ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ သူ၏ တံခါးဖြင့္သံအား ၾကားလွ်င္ သူမက ေနာက္တစ္ႀကိမ္မစဥ္းစားပဲ စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ သူမက အသုံးမဝင္မွန္း သိေသာေၾကာင့္ ရွင္းျပရန္ လက္ေလ်ာ့လိုက္သည္။ သူမက ေျခအိတ္ခြၽတ္ထားခဲ့စဥ္ သူ၏ တုံ႕ျပန္အားမႈအား ျမင္ခဲ့ရစဥ္တည္းက ထိုသူမွာ ဤကဲ့သို႔ ကိစၥမ်ားတြင္ အလြန္အကဲဆတ္ေၾကာင္း သိထားခဲ့သည္။
အခန္းတြင္း၌ ေႏြးေထြးေသာ မီးဖိုရွိေနကာ အေအးဒဏ္အား ခ်က္ခ်င္းပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစသည္။ သို႔တိုင္ Long Feiye မွာ သူ၏ အျပင္ဝတ္အား ခြၽတ္ကာ Han Yunxi ထံပစ္ေပးလိုက္သည္။ “ဝတ္ထားလိုက္။"
သူ၏ အျပဳအမူမွာ ထိုသို႔တိုင္ေအာင္ သူက သူမအား အမွန္တကယ္ ႏွစ္သက္ေလသည္။ Han Yunxi မွာ Long Feiye ၏ ေအးစက္ေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခါးသီးေသာ အမူအရာအား ျမင္လွ်င္ သၾကားခဲကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမက ေပ်ာ္႐ႊင္စြာပင္ သူ၏ ဝတ္႐ုံအား ပုခုံးမွ လႊမ္းၿခဳံလိုက္ကာ လည္ပင္းတြင္ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ကာ သူ၏ ေယာက်ာ္းဆန္ေသာ ကိုယ္သင္းနံ႕က ဝိုင္းရံလာသည္။
“အဲဒီလူက ဘာေျပာေသးလဲ။” Long Feiye မွာ အျဖဴဝတ္အမ်ိဳးသား၏ ကိစၥတြင္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။
“သူက အရိပ္မ်ိဳးႏြယ္ကလားလို႔ ကြၽန္မ ေမးခဲ့တယ္။ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေတြ႕ရင္ ေျပာမယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္။" Han Yunxi မွာ အမွန္အတိုင္းသာ ေျပာလိုက္သည္။
“ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ သူက ထပ္လာဦးမွာေပါ့။” Long Feiye မွ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူ၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြးမွာ ဤရက္မ်ားအတြက္ အနီးတြင္ သူက ခံစားမိေနေသာ အဆင့္ျမင့္ပညာရွင္မွာ အရိပ္မ်ိဳးႏြယ္ဟူ၍ပင္။ ယခင္ကလည္း ေမွာင္ခိုေဈးတြင္ သူက Lin မ်ိဳးႏြယ္ဆန္ဆိုင္တြင္ တစ္ညေနထိုင္ခဲ့စဥ္ ထိုသူ၏ တည္ရွိမႈအား ခံစားလိုက္ရသည္။ သူတို႔က ေဘးသင့္ေဒသသို႔ ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ထိုခံစားမႈမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ္လည္း အႀကီးတန္းအရာရွိအိမ္ေတာ္သို႔ ေျပာင္းလာခ်ိန္တြင္ ၎မွာ ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။
